Ανάμεσα στα άρθρα του νομοσχεδίου για την ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ η κυβέρνηση διακρίνει δύο πολιτικές ευκαιρίες. Μια να παρουσιαστεί ενωμένη η ΚΟ της συμπολίτευσης κατά τη διάρκεια της ψήφισής του – κι άρα, να σβήσει από τη μνήμη της κοινής γνώμης η εικόνα της τριχοτόμησής της στην κοινοβουλευτική ψηφοφορία για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Και μια να ανοίξει ένα ιδεολογικό μέτωπο με το δημοσκοπικά δεύτερο ΠΑΣΟΚ για χάρη των ψήφων του κεντρώου εκλογικού σώματος.

Ηταν κοινό μυστικό στην πολιτική αγορά, μάλιστα, πως ο Πρωθυπουργός προτιμούσε ο κεντροαριστερός αρχηγός να καταλήξει στην καταψήφισή του, ώστε η ΝΔ να λανσάρει εαυτήν στους κεντρώους ως τη μοναδική μεταρρυθμιστική τους επιλογή.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα τόσο με την πρόταση του πράσινου τομέα Παιδείας, που εισηγείται αντιγραφή του σκανδιναβικού μοντέλου, όσο και με δηλώσεις τύπου «συμφωνούμε στην ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων με αναθεώρηση του άρθρου 16, αλλά αυτό που κάνει η ΝΔ είναι διευθέτηση συμφερόντων».

Πρόκληση

Ωστόσο, τίποτα από τα παραπάνω δεν αποτρέπει τους γαλάζιους απ’ το να λένε, είτε στα τηλεπαράθυρα είτε απ’ το βήμα της Βουλής, πως το ΠΑΣΟΚ καταψηφίζοντας «υιοθετεί τη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ θεωρώντας ότι βρίσκεται σε κρίση ο ΣΥΡΙΖΑ». Για την ακρίβεια, αυτή τη στρατηγική εφαρμόζουν ήδη, μια κι η συγκεκριμένη διαπίστωση ακούστηκε στον τηλεοπτικό αέρα από υπουργικά χείλη.

Παράλληλα, η Χαριλάου Τρικούπη κινδυνεύει να μπλεχτεί σε μια νέα εσωκομματική κρίση, αφού υπάρχουν μέλη της ΚΟ της τα οποία δεν συμφωνούν με το «όχι» στο νομοσχέδιο επειδή η ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ περιλαμβάνεται στις κεντροαριστερές προγραμματικές θέσεις – η Νάντια Γιαννακοπούλου δεν είναι η μόνη.

Αν έχει μια αξία η κατάσταση στην οποία θα βρεθεί το κόμμα πριν καν φουντώσει ο δημόσιος διάλογος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αυτή είναι πως υπενθυμίζει ότι η μεγαλύτερη πρόκληση για το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση είναι ίδια με εκείνη που αντιμετώπιζε το ΠΑΣΟΚ προτού αυξήσει τα ποσοστά του: να μην εκπέμπει θολά μηνύματα. Να μην εμφανίζεται, δηλαδή, με γραμμή η οποία ενδέχεται να προκαλέσει στην εκλογική δεξαμενή του Κέντρου αμφιβολίες για την ειλικρίνεια των εκσυγχρονιστικών του προθέσεων.