Επιχείρηση με κωδικό «δεύτερη θέση»

Ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν πως έχουν μόνο έναν στόχο: και αυτός είναι η δεύτερη θέση για τις ευρωεκλογές.

Η καθίζηση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η δημοσκοπική του παρουσία δημιουργούν ελπίδες στη Χαριλάου Τρικούπη για «μάζεμα» των απογοητευμένων προοδευτικών ψηφοφόρων τις λιγότερες από 100 μέρες που απομένουν μέχρι τις ευρωεκλογές.

Και από την άλλη τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν πως χωρίς ένα ποσοστό που θα δείχνει πως το κόμμα παραμένει ακόμη ο κυρίαρχος προοδευτικός πόλος, τα ζητήματα που θα τεθούν μετά το καλοκαίρι δεν θα είναι μόνο εσωκομματικά, αλλά και υπαρξιακά – οι αλλαγές που σήμερα συζητιούνται ως απλή πιθανότητα και προκαλούν την αναταραχή που είδαν όλοι στο συνέδριο, ακόμα και μεταξύ «προεδρικών τάσεων» για την κατεύθυνση του κόμματος και τον ιδεολογικό διαχωρισμό Αριστερά – Κεντροαριστερά, μπορεί σ’ εκείνη τη φάση να αποτελούν ανάγκη επιβίωσης.

Για το ΠΑΣΟΚ, ο στόχος έχει τεράστια συμβολική σημασία.

«Το ερώτημα ήταν αν θα υπάρχουμε και τώρα είναι αν μπορούμε να επιστρέψουμε στη διακυβέρνηση της χώρας», λένε πολλά κεντροαριστερά στελέχη – και το ίδιο είπε και ο Νίκος Ανδρουλάκης (Σκάι), με στόχο να δείξει την απόσταση που έχει διανύσει το ΠΑΣΟΚ από την αρχή της κρίσης χρέους έως σήμερα.

Το βασικό ερώτημα για τη Χαριλάου Τρικούπη είναι πως η άνοδος είναι μεν εμφανής, αλλά είναι και αργή – και την ίδια ώρα η ΝΔ διεκδικεί ένα σημαντικό κομμάτι του κεντρώου χώρου, επιλέγοντας αλλαγές με εκσυγχρονιστικό παρελθόν, όπως τα απογευματινά χειρουργεία, και προωθώντας μεταρρυθμίσεις για τις οποίες πρώτο το ΠΑΣΟΚ έχει μιλήσει.

Γνωρίζοντας την τακτική, στη Χαριλάου Τρικούπη επιχειρούν να την αποδομήσουν, χτυπώντας στις διαφοροποιήσεις που είχαν οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ από τις κατευθύνσεις που δίνονται τώρα από τη ΝΔ, κάνοντας παράλληλα αντιπροτάσεις πιο κοντά στη σοσιαλδημοκρατική φιλοσοφία.

Για τις ευρωεκλογές, όπου το ΠΑΣΟΚ θέλει να έχει τη δεύτερη θέση με καθαρή διαφορά από τον τρίτο (και βλέπει τα ποσοστά του να κινούνται περί το 15%), στο πράσινο τραπέζι βρίσκεται ως εγχειρίδιο το «μοντέλο Δούκα», με μια λίστα υποψηφίων – κράμα άγνωστων και πιο γνωστών προσώπων από όλες τις εσωκομματικές τάσεις, που θα μπορούν να προβάλουν πέρα από το σύνθημα της ανανέωσης και μια πιο τεχνοκρατική πλευρά στον δρόμο για το Στρασβούργο.

Στην αξιωματική αντιπολίτευση η «προοδευτική αντεπίθεση» για τις ευρωεκλογές δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, με δεδομένη την ένταση του συνεδρίου και το σχίσμα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα σε παλαιοπροεδρικά και νεοπροεδρικά στελέχη.

Αυτή όμως η αρχή δεν αναιρεί τη σημασία του στόχου – ακόμα κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται πως μπορεί να κερδίσει το ποσοστό των εθνικών εκλογών, στην Κουμουνδούρου θέλουν να είναι εκείνοι που θα κόψουν το νήμα εντός δικομματικού τοπίου.

Το στίγμα

Ο Στέφανος Κασσελάκης, σε αντίθεση με τον Ανδρουλάκη που επιλέγει να αναδείξει σχεδόν αποκλειστικά τη σύγκρουσή του με την κυβέρνηση, εκτοξεύει τα βέλη του και προς τη μεριά του ΠΑΣΟΚ, σε μια προσπάθεια να αναδείξει ποιο από τα δύο κόμματα είναι «πραγματικά προοδευτικό» – με αφορμή τον γάμο των ομοφύλων και αυτό που εκλαμβάνεται στην Κουμουνδούρου ως «αλλαγή στάσης» στα ΑΕΙ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θέλει να δώσει ένα συγκεκριμένο στίγμα στο κόμμα του.

Εχοντας πλέον χαράξει δρόμο απεύθυνσης στην όλη Κεντροαριστερά («το Κέντρο έχει χώρο στο κόμμα», είπε στην ΕΡΤ), με ένα πολιτικό σχέδιο της «σύγχρονης Αριστεράς», κρατώντας (για την ώρα) την ιδεολογική φυσιογνωμία στο κόμμα του.

Παράλληλα, στον ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνονται στην επικοινωνιακή ευχέρεια του προέδρου του κόμματος, στην αδιαμεσολάβητη σχέση με τη βάση που εκκινεί και διαδικασία κρίσεων για την ευρωλίστα (που εκτείνεται και σε πρόσωπα που τη δέχονται, αν και δεν είναι στελέχη), αλλά και στη λογική των αλλαγών στον κομματικό μηχανισμό, που εμπλουτίζεται με νέα πρόσωπα που βγαίνουν μπροστά – χθες ανακοινώθηκε το τρίτο think tank για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με τους Ειρήνη Λεριού, Παναγιώτη Πεντάρη, Ιφιγένεια Μουμτζή, Κωνσταντίνο Αργυρόπουλο, Δημήτρη Ζιούβα και Αντώνη Μπασούκο.

Το καλό και το κακό σενάριο για τις ευρωεκλογές όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστά – υπάρχει όμως και ένα τρίτο, αυτό που φέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ μια ανάσα, ένα τσακ κάτω, από το ΠΑΣΟΚ. Και με βάση τις δημοσκοπήσεις, αυτό για την Κουμουνδούρου είναι το πιο ρεαλιστικά προσεγγίσιμο.