Αναζήτηση
Με ενοχλεί βαθιά αυτό που γίνεται με το έγκλημα στα Τέμπη. Τι με ενοχλεί περισσότερο; Η απόπειρα να εργαλειοποιηθεί το δυστύχημα και να υπηρετήσει αυτό που δεν μπορεί να κάνει αξιόπιστα η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας – αντιπολίτευση! Παρακολουθώ (με την έννοια ότι διαβάζω πολλά και διάφορα) εδώ και εκεί κι όλα συγκλίνουν σε μία, μόνο, αφετηρία, και έναν, αποκλειστικά, στόχο: στο να δημιουργηθεί ένας πόλος αντιπολίτευσης, ο οποίος να μην έχει πολιτικά χαρακτηριστικά, αλλά να προσπαθεί μέσα από την οργή, τον θυμό, την απογοήτευση ενδεχομένως μιας μεγάλης μερίδας της κοινωνίας για το δυστύχημα, να φθείρει τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του.
Εχει συμβάλει βέβαια και η ίδια η κυβέρνηση σε αυτό – για παράδειγμα οι βλακώδεις πρωτοβουλίες της πλειοψηφίας της Εξεταστικής Επιτροπής, σε συνδυασμό με ανόητες κινήσεις, όπως για παράδειγμα το εσπευσμένο κλείσιμο των εργασιών της Επιτροπής, συμβάλλουν αποφασιστικά στο να «φιλοτεχνηθεί» η μεγάλη εικόνα: ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να «κουκουλώσει» τις ευθύνες της για το έγκλημα και η αντιπολίτευση μην μπορώντας να παρέμβει αποφασιστικά στη διερεύνηση των ευθυνών κρύβεται πίσω από την αγανάκτηση της κοινωνίας για τις μεθοδεύσεις.
Και τι σε κόφτει εσένα, θα ρωτήσει ενδεχομένως κάποιος, για το αν θα φθαρεί η κυβέρνηση της ΝουΔου; Προσωπικά, δεκάρα δεν δίνω. Αυτό που μου δημιουργεί όμως αισθήματα αποστροφής είναι η αξιωματική αντιπολίτευση, να προσπαθεί να αποτρέψει την αποσάθρωσή της, για τους γνωστούς λόγους, χρησιμοποιώντας τα Τέμπη. Να επιχειρεί δηλαδή να ανακόψει τη ραγδαία φθορά της, εμφανιζόμενη ως σταυροφόρος της αλήθειας για το έγκλημα. Οταν υπάρχει ακόμη νωπό το έγκλημα στο Μάτι, που θα βαραίνει τους περισσότερους από αυτούς στον αιώνα τον άπαντα…
Ε, όχι!
Συγκρίσεις
Γίνονται συμψηφισμοί με τα εγκλήματα; Δεν γίνονται και δεν πρέπει να γίνονται. Ειδικά όταν από αυτά αναδύονται η ανικανότητα των πολιτικών, ο ωχαδερφισμός, το ψεύδος και βεβαίως οι βαριές ασθένειες του ελληνικού κράτους, ειδικά στην υποκατηγορία δημόσιοι οργανισμοί. Αλλά αν εγκαλείται από τον ΣΥΡΙΖΑ ο Μητσοτάκης για τη δήλωσή του ότι στα Τέμπη συγκρούστηκαν ανθρώπινα λάθη με τις χρόνιες παθογένειες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, επειδή δεν υπέδειξε να… κρεμαστεί στο Σύνταγμα (ή ακόμη καλύτερα δεν τον… κρέμασε ο ίδιος) ως υπεύθυνος ο Κ. Καραμανλής, συγγνώμη, αλλά ας πάμε 6 χρόνια πίσω.
Ας κάνουμε τη σύγκριση με έναν άλλο πρωθυπουργό. Τον Τσίπρα. Που λίγες ώρες μετά τη συμφορά στο Μάτι έλεγε ψέματα μπροστά στις κάμερες, που ρωτούσε διάφορες ανοησίες και που έκανε και μια κρίσιμη ερώτηση στους πυροσβέστες, περί της οποίας δεν μας έχει δώσει έκτοτε καμία εξήγηση – για το «πώς είναι τα πράγματα με τη φωτιά στην Κινέτα;», επειδή αυτό τον «έκαιγε» περισσότερο, εκείνη την ώρα. Οχι το ότι, όπως τον είχαν ενημερώσει οι πυροσβέστες και οι υπουργοί του, [εκείνη την ώρα| στο Μάτι υπήρχε άγνωστος αριθμός απανθρακωμένων…
Πρόκληση
Αν λοιπόν η προσαγωγή στον φυσικό δικαστή, όπως δηλώνει το ψήφισμα, το οποίο λέγεται ότι έχει συγκεντρώσει πάνω από 1 εκατ. διαδικτυακές υπογραφές και μετ’ επιμονής προωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί δικαίωση για τους 57 νεκρούς των Τεμπών, κάποιος να θυμίσει ότι οι 102 νεκροί στο Μάτι ακόμη περιμένουν να δικαιωθούν. Εξι χρόνια μετά το έγκλημα εκείνου του καλοκαιριού, ακόμη να τελειώσει η δίκη σε πρώτο βαθμό των υπευθύνων – και ω της συμπτώσεως, για όσους μιλούν για τη συγκάλυψη των ευθυνών των πολιτικών για τα Τέμπη, στη δίκη για το Μάτι ουδείς πολιτικός δικάζεται. Ουδείς. Ούτε καν ο πολιτικός προϊστάμενος Αστυνομίας και Πυροσβεστικής, Τόσκας ονόματι. Και βέβαια ουδεμία μομφή, ούτε εμμέσως, για τον τότε πρωθυπουργό, που 15 ημέρες μετά το έγκλημα πήρε το σκάφος μιας εφοπλιστικής οικογένειας και πήγε κρουαζιέρα στο Ιόνιο, να ξεσκάσει.
Αντί για τα μάτια του κόσμου να επισκεφθεί τον χώρο. Τουλάχιστον ο διάδοχός του στην εξουσία, Μητσοτάκης, ούτε το παρέλειψε, αλλά ούτε και αποτόλμησε να φύγει διακοπές…
(Ολα αυτά με αφορμή το χθεσινό προκλητικό πρωτοσέλιδο της «Αυγής», η οποία φαίνεται να πιστεύει ότι εκδίδεται στη χώρα των λωτοφάγων ή των λοβοτομημένων…)
Νοθεία
Πάμε τώρα στην ουσία της υπόθεσης, δυστύχημα στα Τέμπη. Οσοι ξέρουν από αυτά είπαν από την πρώτη στιγμή ότι το «μανιτάρι» που σχηματίστηκε αμέσως με την έκρηξη οφειλόταν σε κάτι εκρηκτικό που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία. Οι διαρροές που υπήρξαν αναφορικά με την έρευνα που διενήργησαν οι ειδικοί έκαναν λόγο για φορτίο του χημικού στοιχείου, ξυλόλιου και πιθανώς και τολουόλης, τα οποία – έγραψα εγώ με ένταση, προ ημερών – χρησιμοποιούνται για τη νοθεία στα καύσιμα. Σημείωνα δε τότε ότι επειδή αυτοί οι οποίοι νοθεύουν τα καύσιμα στην περιοχή της Αττικής είναι γνωστοί και δεν είναι περισσότεροι από 4-5, οι αστυνομικές Αρχές, και ενδεχομένως και άλλες υπηρεσίες της πολιτείας, πρέπει να βρουν ποιος ή ποιοι είχαν προμηθευτεί αυτό το φορτίο.
Οι αστυνομικές Αρχές, και οι άλλες υπηρεσίες του κράτους, φαίνεται εκ των πραγμάτων ότι δεν ασχολήθηκαν σοβαρά με την υπόθεση. Να το ξαναπώ λοιπόν, μήπως αυτή τη δεύτερη φορά συγκινηθεί κάποιος:
– το ξυλόλιο και η τολουόλη είναι βασικά χημικά στοιχεία για τη νόθευση των καυσίμων.
Τον πρατηριούχο καυσίμων από τον οποίο προμηθεύεσαι καύσιμα να ρωτήσεις, θα σου το εξηγήσει. Ολοι γνωρίζουν τι συμβαίνει. Ο δικός μου μού ανέφερε ότι προ μηνών συνελήφθη πρατηριούχος που διατηρεί πρατήριο καυσίμων σε κεντρική λεωφόρο της Αττικής να διοχετεύει στην αγορά, ως βενζίνη… τολουόλη 100%!!!
Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι τα δύο αυτά χημικά κοστίζουν πάμφθηνα στις χώρες παρασκευής τους, όπως η Βουλγαρία ή τα Σκόπια. Περίπου 0,25 ευρώ το λίτρο. Οταν η τιμή της βενζίνης κυμαίνεται περί τα 2 ευρώ. Αρα υπάρχει τεράστιο περιθώριο κέρδους. Κάποιος / κάποιοι έφερναν νύχτα, γιατί νύχτα γίνονται αυτές οι δουλειές, τα χημικά για τη νόθευση των καυσίμων στην Αττική. Πρέπει να βρεθούν. Οποιοι κι αν είναι και όσο ισχυροί αν αισθάνονται…
«Μπάζωμα»
Μόλις το λύσουμε αυτό, μετά θα ασχοληθούμε αν όντως υπήρξε η ανάγκη για το άμεσο, μερικές ημέρες μετά το δυστύχημα, «μπάζωμα» του σημείου του δυστυχήματος, ποιος το διέταξε και ποιος διέταξε εκείνον να το κάνει. Και κυρίως αν το μπάζωμα έγινε για να εξαφανιστούν τα κατάλοιπα από τα παράνομα φορτία που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία.
Εδώ είναι και το σημείο που η συζήτηση παίρνει άλλες διαστάσεις, γίνεται πραγματικά εκρηκτική: διότι αν είχε όφελος κάποιος (ο ιδιοκτήτης των φορτίων, ας πούμε) να εξαφανιστούν τα στοιχεία, τότε υπάρχει και κάποιος που για να τον προστατεύσει έδωσε τη σχετική εντολή για το μπάζωμα. Ομως δεν βοηθάει καθόλου να οδηγηθούμε στο τέλος της συζήτησης, πριν μεσολαβήσουν τα ενδιάμεσα στάδια. Αν δεν συμβεί αυτό, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ λ.χ. επιδιώκει να κρύψει με τον ακτιβισμό του για τα Τέμπη τα διαλυτικά φαινόμενα που τον πλήττουν, τότε αυτό που θα επιτευχθεί θα είναι να κουκουλωθεί οριστικά η υπόθεση.
Και αυτό πρέπει να αποφευχθεί…
