Πριν από λίγες ημέρες η γερμανίδα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Φον ντερ Λάιεν διαβεβαίωνε σε δραματικούς τόνους ότι «θα υπάρχει ειρήνη και ευημερία, θα υπάρχει Ευρώπη»: πιστοποίησε δηλαδή τον φόνο να… μην υπάρχει! Αυτό συνέβη στον απόηχο αποκαλύψεων της εφημερίδας «Bild» σύμφωνα με τις οποίες η χώρα προετοιμάζεται για ρωσική επίθεση το 2025, κάτι που θα σήμαινε αυτομάτως την έναρξη του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι πληροφορίες βασίζονται σε γερμανικά στρατιωτικά έγγραφα, ενώ, εν τω μεταξύ, έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση ήδη έχει θέσει σε εξέλιξη πρόγραμμα για την προετοιμασία νοσοκομειακών μονάδων ώστε να είναι κατάλληλα για περίοδο πολέμου κατά δήλωση του υπουργού Υγείας Καρλ Λάουτερμπαχ. Τα εν λόγω «απόρρητα» έγγραφα, που προφανώς η διαρροή τους έγινε από την κυβέρνηση για προετοιμασία της κοινής γνώμης χωρίς η ίδια να επιφέρει πανικό όπως θα συνέβαινε διά της ευθείας οδού, περιλαμβάνουν αναλυτικά σενάρια τρόμου.
Δυστυχώς δεν πρόκειται για ψύχωση: την ίδια στιγμή, η Ελβετία, το μόνο πλέον ουδέτερο κράτος μετά την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, εκτοξεύει τώρα τον αμυντικό της προϋπολογισμό με ενέσεις εκσυγχρονισμού περίπου 20 δισ. ευρώ που κύριο σκοπό έχουν να προσαρμόσουν τις ένοπλες δυνάμεις της στα νέα δεδομένα του πολέμου όπως προέκυψαν από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αλλά και η ίδια η Σουηδία, κάθε άλλο παρά «ησύχασε» με την ένταξή της: οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας προειδοποιούν για απειλή από τις αντίστοιχες ρωσικές στην Αρκτική εβδομάδες από την ημέρα που ο υπουργός Πολιτικής Αμυνας προειδοποίησε ότι η χώρα του θα μπορούσε σύντομα να βρεθεί σε πόλεμο, προτρέποντας τους Σουηδούς να σχηματίσουν εθελοντικές αμυντικές μονάδες για να συμβάλλουν στην απόκρουση ενδεχόμενης ρωσικής επίθεσης.
Αντίστοιχες ανησυχίες, ίσως δε πολύ πιο άμεσες και πιεστικές, έρχονται από τις χώρες της Βαλτικής και όχι μόνον, ενώ ακόμα και η συγκριτικά μακρινή Γαλλία, μέσω δηλώσεων του υπουργού Εξωτερικών Σεζουρνέ παρουσία των ομολόγων του από τη Γερμανία και την Πολωνία, επισείει πλέον τον άμεσο κίνδυνο σύρραξης: «κάθε λεπτό μετράει για να προετοιμαστούμε». Κάτι που συνάδει με τις θέσεις Μακρόν που ξένισαν και ανησύχησαν πολλούς σχετικά με αποστολή ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία. Θέσεις που όμως ίσως δεν είναι μόνον δικές του, όσο κι αν προς στιγμή εμφανίστηκαν έτσι. Δεν είναι όμως μόνον η Ρωσία που πυροδότησε αυτόν τον τρόμο.
Το βράδυ των προηγούμενων αμερικανικών εκλογών ήταν η πρώτη φορά που στην από εδώ πλευρά του Ατλαντικού δεκάδες χώρες κρατούσαν την ανάσα τους από την αγωνία για το αποτέλεσμα σχεδόν εξίσου με τους αντιπάλους τού, ηττηθέντος τελικά τότε, προέδρου Τραμπ. Και μόλις αυτό οριστικοποιήθηκε έπειτα από τις γνωστές περιπέτειες, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις και πριν, ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν έκρυψαν, επίσης για πρώτη φορά, τον ενθουσιασμό τους που δεν θα τον ξαναέβλεπαν μπροστά τους. Πέρασαν έκτοτε τρία και πλέον χρόνια. Και, ξαφνικά, ο Τραμπ βρίσκεται ξανά ένα βήμα από το κατώφλι του Λευκού Οίκου.
Ολον αυτόν τον καιρό όμως, οι Ευρωπαίοι είχαν, ως συνήθως, αδιαφορήσει παντελώς. Και τα είχαν φορτώσει πάλι όλα στους Αμερικανούς. Οι ίδιοι δεν είχαν κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι τους να κάνουν το παραμικρό για να θωρακιστούν από τον κίνδυνο που τώρα δραματικά επισείουν και που έχει ήδη πάρει τη μορφή του πιο εκτεταμένου πολέμου στον ευρωπαϊκό χώρο μετά τον Β’ ΠΠ. Και, ιδίως το Βερολίνο, έκανε τόσα χρόνια ότι δεν έβλεπε κίνδυνο από τη Μόσχα: στενότατοι συνεργάτες στην ενέργεια, σίγουροι ότι οι δουλειές θα αποτρέψουν κάθε κίνδυνο, ασφαλείς που οι Αμερικανοί είχαν αναλάβει δωρεάν την ασφάλειά τους, ακούνε τώρα έντρομοι τον Τραμπ να λέει ότι δεν θα βοηθηθούν χώρες που δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στο ΝΑΤΟ. Πώς το έλεγαν οι ίδιοι οι Γερμανοί; Α, ναι: «Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται». Εκείνοι όχι απλώς δεν τις τήρησαν, αλλά έκαναν χρυσές δουλειές με τον εχθρό…