Δεν τους μπορώ πραγματικά. Δεν τους μπορώ να βλέπω να αυτομαστιγώνονται σε δημόσια θέα, και μάλιστα για ζητήματα για τα οποία η κοινωνία έχει διαμορφώσει γνώμη εδώ και χρόνια, ξέρει καλά τι παίχτηκε στο προσκήνιο και το παρασκήνιο. Οι μόνοι που έκαναν ότι δεν είχαν καταλάβει και επέμεναν ότι κάνουν σωστές επιλογές, υποστηρίζοντας μια βλακώδη και ανόητη πολιτική πρωτοβουλία, ήταν οι ίδιοι. Αυτοί οι ίδιοι που σήμερα μας λένε ότι έκαναν λάθος επιλογές και στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών και στη σκευωρία με αφορμή το σκάνδαλο της Novartis. Το αστείο είναι ότι όλο αυτό το αυτομαστίγωμα πραγματοποιείται αφού ο κατεξοχήν υπεύθυνος, ο επικεφαλής αυτού του τσίρκου που διαχειρίστηκε τις τύχες της χώρας για 4½ χρόνια, παραδέχτηκε δημοσίως τα λάθη που έχει κάνει.

Νομίζω, ως απλός πολίτης, δικαιούμαι να υποβάλω σε όλους αυτούς τα ακόλουθα ερωτήματα: Και γιατί δεν του τα επισημαίνατε τότε που τα διέπραττε (τα λάθη), ρε παλικάρια; Γιατί σιωπούσατε και δεν βγάζατε λέξη μπροστά του; Να του πείτε, λέω εγώ τώρα, «πολυχρονεμένε μας αρχηγέ, μη σε παρασέρνουν ο Παπαγγελόπουλος με τον Παππά και τον Καμμένο, παραμύθια είναι ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» η δήθεν εμπλοκή πολιτικών προσώπων; Ησασταν συνένοχοι, απλά ψοφοδεείς ή μήπως ανήκετε σε εκείνη την ευτελή κατηγορία των ανθρώπων που… δρυός πεσούσης κ.λπ., κ.λπ.;

Στον ξάδερφο Τσίπρα, τον Τζανακόπουλο και άλλους παρόμοιους διάφορους και αδιάφορους αναφέρομαι πιο πάνω, που αυτομαστιγώθηκαν χθες σε κανάλια και ραδιόφωνα…

(Τουλάχιστον ο Πολάκης παρέμεινε στη θέση του, αυτή που υπηρετούσε ως τώρα. Γιατί δεν παραδειγματίζεστε απ’ αυτόν;)

Γκρίνιες για τον έλεγχο

Διαπίστωσα μεγάλη αναπαραγωγή της είδησης στο φύλλο του Σαββάτου ότι η αιτία της έκρηξης του προέδρου Αλέξη του απόμαχου, του βετεράνου, λίγο πριν ξεκινήσει το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ο διαχειριστικός έλεγχος που ζήτησε ο πρόεδρος Κασσελάκης, αλλά καμία αντίδραση από την Κουμουνδούρου. Αντιλαμβάνομαι ότι το θέμα έχει μια δυσκολία στον χειρισμό του, ειδικά όταν η υπόθεση έχει παράπλευρες συνέπειες, λ.χ. το πώς το εισπράττει ο προηγούμενος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, όμως και να μη λες και τίποτε επί του θέματος, στη λογική ότι, εντάξει, θα περάσει, πόσο να μείνει στην επικαιρότητα, νομίζω πως δεν είναι και ο σωστότερος τρόπος αντιμετώπισης.

Και επειδή το έχω ζήσει το θέμα, με το ΠΑΣΟΚ και την οικονομική κατάσταση του κόμματος που παρέλαβε η διοίκηση Ευ. Βενιζέλου από τη διοίκηση Γ. Παπανδρέου κατά τη διαδοχή στην αρχηγία του κόμματος, πιστεύω ότι το καλύτερο που έχει να κάνει ο πρόεδρος Κασσελάκης είναι να ξεκαθαρίσει, όπου δει, ότι ο διαχειριστικός έλεγχος δεν σημαίνει απαραίτητα (για να μην πω καθόλου) ότι κάποιος άλλος πρέπει να εισπράξει ως αιχμή την πραγματοποίησή του.

Ουδείς, φαντάζομαι, σκέφτεται κάτι τέτοιο, και αν παρ’ ελπίδα υπάρχει κάποιος, καλόν είναι να το ξεχάσει.

Λάσπη στον ανεμιστήρα

Να τώρα, ας πούμε, οι «άλλοι», οι απέναντι, αυτοί που εχθρεύονται τον πρόεδρο Κασσελάκη, έχουν βάλει στο «μηχανάκι» και σκορπίζουν εδώ κι εκεί, δίκην λάσπης στον ανεμιστήρα, ελεεινή φήμη, σύμφωνα με την οποία ο νέος πρόεδρος ζήτησε ως εγγύηση του δανείου των 270.000 ευρώ που παρείχε στον ΣΥΡΙΖΑ για την κάλυψη των υποχρεώσεών του τον περασμένο Νοέμβριο το κτίριο του κόμματος επί της Κουμουνδούρου!

Οι άθλιοι λασπολόγοι, οι οποίοι προφανώς κινούνται μεταξύ εκείνων που δυσκολεύονται να ανεχθούν την ηγεσία του κ. Κασσελάκη, συνοδεύουν τη βρώμικη φήμη και με διάφορα άλλα, τα οποία και αρνούμαι, κατηγορηματικά δε, να τα αναφέρω καν.

Τους ενημερώνω σχετικά ότι αυτό (η υποθήκη του κτιρίου) έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσε να συμβεί, διότι εξ όσων γνωρίζω, καθότι είχα ασχοληθεί παλιά, εκεί στο μακρινό 2014, με το θέμα «κτίριο ΣΥΡΙΖΑ», αυτό ανήκε από πολλών ετών (από το 1987 συγκεκριμένα) στον Φώτη Κουβέλη. Ο Κουβέλης είχε υπογράψει την αγορά του, επί εποχής ΕΑΡ, μαζί με τον Λεωνίδα Κύρκο και τον Στέργιο Πιτσιόρλα. Κάποια στιγμή ο τελευταίος παραχώρησε το ποσοστό του στον Κύρκο και όταν απεβίωσε ο Λεωνίδας, το κτίριο περιήλθε στον Φ. Κουβέλη. Αλλαξε κάτι ως προς αυτό; Και με ποιον τρόπο, που δεν τον πληροφορηθήκαμε; Δεν το ξέρω. Σε κάθε περίπτωση, και για να επανέλθω στο θέμα της άθλιας φήμης, προσωπικά θεωρώ αδιανόητο να διατυπώθηκε παρόμοια απαίτηση, όπως αυτή που «φορτώνουν» στον πρόεδρο Κασσελάκη.

Αλλά, ρε παιδί μου, αδίστακτοι οι τύποι. Δεν υπάρχουν…

Αυθαίρετο στο κέντρο της Αθήνας

Το θέμα που θα θίξω εν συνεχεία δεν είναι ακριβώς κτίριο. Είναι ένα λυόμενο αυθαίρετο σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της Αθήνας. Δεν ξέρω σε ποιον ανήκει, ούτε με ενδιαφέρει δηλαδή, ούτε τι σκοπούς εξυπηρετεί – εν προκειμένω, για την ανακύκλωση πλαστικού και χαρτιού. Αλλά όποιος είχε την ιδέα να πάει να το εγκαταστήσει στη συμβολή της Βουλιαγμένης με την Καλλιρρόης, ακριβώς μπροστά από την υπέροχη εκκλησία της Αγίας Φωτεινής στην όχθη του Ιλισού, και να κρύβει προοπτικά τους στύλους του Ολυμπιείου, πραγματικά πρέπει να είχε μεγάλη… «έμπνευση». Και θράσος! Απίστευτο.

Το αυθαίρετο παραμένει ακόμη και σήμερα στη θέση του, πάρα το γεγονός ότι ο δήμαρχος Αθηναίων, όπως πληροφορήθηκα εγκύρως, ειδοποιήθηκε από περίοικους που διαμαρτύρονται για την παρουσία του στη συγκεκριμένη περιοχή. Επικαλέστηκαν, μου είπαν, την αισθητική του και εκείνος με τη σειρά του τα έριξε στον προηγούμενο δήμαρχο και δεσμεύτηκε ότι θα ασχοληθεί με το θέμα. Οι ίδιοι περίοικοι κατήγγειλαν ότι το λυόμενο έχει… ηλεκτροδοτηθεί κιόλας, άρα ούτε ο ΔΕΔΔΗΕ είπε «ρε παιδιά, μην το βάζετε εδώ το λυόμενο, ντροπή είναι, πηγαίνετέ το αλλού». Μου είπαν, γιατί ρώτησα τον κύριο που με ενημέρωσε σχετικά, πως ούτε το υπουργείο Πολιτισμού έθεσε κάποιο θέμα για το αυθαίρετο.

Υπέροχα. Αντε με το καλό και στην Πλατεία Συντάγματος.

Παράταση στην Εξεταστική

Δεν γνωρίζω αν υπάρχει δυνατότητα να παραταθεί η διάρκεια της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, η οποία συγκροτήθηκε για το περσινό δυστύχημα στα Τέμπη. Αλλά αν υπάρχει έστω και μία εκδοχή, ας την εξαντλήσει η κυβέρνηση, διότι το πράγμα γι’ αυτήν δεν εξελίσσεται καλά. Οποιος παρακολούθησε ποδόσφαιρο την Κυριακή και είδε τα πανό των χουλιγκάνων, κατάλαβε ότι η κυβέρνηση μπορεί να βρεθεί μπροστά σε μια γενικευμένη αντίληψη ότι επιχειρεί να κουκουλώσει τις ευθύνες της για το δυστύχημα, κι αυτό δεν είναι καλό ούτε για την ίδια ούτε για τους εμπλεκομένους οι οποίοι θα βρεθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Επίσης, παρότι στο Σύνταγμα δεν προβλέπεται κάτι βάσει του οποίου μπορεί να παραπεμφθούν πολιτικοί που εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ως ηθικοί αυτουργοί στο δυστύχημα, το ψήφισμα που «σπρώχνει» με χίλια ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να συγκεντρώνει υπογραφές. Και υπογράφουν όλοι, ανεξάρτητα από το τι κόμμα ψηφίζουν, ακριβώς γιατί πιστεύουν ότι η κυβέρνηση λειτουργεί προστατευτικά για τους δικούς της εμπλεκομένους. Αν πρέπει λοιπόν να παραταθεί η διάρκεια της Εξεταστικής για να εξεταστούν και άλλοι μάρτυρες, ας το κάνουν. Κρίμα δεν είναι να αναστήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα από μια υπόθεση από την οποία δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν;