Θέλετε να το πούμε φυσικότητα; Δεν θα διαφωνήσω. Είναι μια επίδειξη φυσικότητας να ξεκινάς την παρουσίαση της νέας εκπροσώπου του κόμματος σου με τη Φάρλι στην αγκαλιά, αλλά δεν παύει να είναι και επίδειξη αυταρέσκειας εκ μέρους του προέδρου Στέφανου Κασσελάκη. Αυτό όμως είναι πάντα το τίμημα της φυσικότητας: η ανεπιθύμητη χοντράδα. Γι’ αυτό και οι κοινωνίες χρειάζονται κανόνες και καλούς τρόπους.
Είναι αλήθεια ότι υπάρχει το προηγούμενο άλλων ιστορικών προσωπικοτήτων, με καθήκοντα εξίσου υψηλά με αυτά του προέδρου Κασσελάκη, που δεν μπορούσαν να διαχωρίσουν τα επίσημα καθήκοντά τους από την αγάπη τους για τα σκυλάκια τους. Ο Μέγας Φρειδερίκος της Πρωσίας, π. χ., ήταν μια τέτοια περίπτωση. Πάντα με τα σκυλάκια του αγκαλιά, πάντα με τα ρούχα του γεμάτα από τις τρίχες τους, κάποιες φορές τα έπαιρνε μαζί του όχι απλώς στον πόλεμο γενικώς, αλλά ακόμη και στη μάχη. Υπήρξε μάλιστα μια φορά που το σκυλάκι ξέφυγε από την αγκαλιά του και μέχρι να το βρουν και να το φέρουν πίσω έγινε το σύστριγγλο. Πόσο τιμητικό είναι, όμως, για τα πρόσωπα που συμμετέχουν, να παρουσιάζεις την αλλαγή φρουράς στη θέση της εκπροσώπου Τύπου ξεκινώντας από τη Φάρλι; Οπωσδήποτε είναι για τη Φάρλι, αυτό δεν το αμφισβητώ. Υποθέτω και για τον πρόεδρο, που συμπροεδρεύει κατά κάποιο, τρόπο με την αξιαγάπητη Φάρλι. Για τα άλλα πρόσωπα που μετείχαν στο συγκεκριμένο επεισόδιο του reality show δεν ξέρω.
Ακόμη και αν ενοχλήθηκαν, πάντως δεν το έδειξαν. Δεν θα το περίμενα, άλλωστε, ειδικά από την κυρία Αυγέρη, ένα αληθινό υπόδειγμα σεμνότητας. Προσέξτε, ας πούμε, πώς ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της στις ευρωεκλογές: «Μετά από μια επιτυχημένη κοινοβουλευτική θητεία, είναι η σημερινή συγκυρία της πανθομολογούμενης διάβρωσης των δημοκρατικών θεσμών που με κινητοποιεί στην κατεύθυνση άλλης μιας εκλογικής μάχης» κ.λπ. Μόνο επιτυχημένη; Διέπρεψε! Ωστόσο, η έμφυτη σεμνότητα, ίσως και ο φόβος της ύβρεως τη συγκρατούν. Πώς να μην τη θαυμάζεις με τόσες αρετές; Κρίμα που δεν πρόκειται να εκλεγεί…
ΕΚΚΛΗΣΗ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑΣ
Ασφαλώς οι δηλώσεις του Νίκου Παππά για την «κυβέρνηση δολοφόνων» είναι βλακώδεις και βαριά προσβλητικές – δεν υπάρχει αμφιβολία επ’ αυτού, δεν το συζητώ καν. Είναι επίσης αυτοκαταστροφικές, αν πράγματι έχει πολιτικές φιλοδοξίες ο πρώην καλαθοσφαιριστής, διότι τον περιορίζουν στο ειδικό κοινό των αναρχικών και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ομως, όσο και αν προκαλεί την οργή με τις δηλώσεις του, εμείς οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι στις κρίσεις μας για τον κ. Παππά και να λαμβάνουμε υπόψη τα ελαφρυντικά της περίπτωσής του. Θυμίζω, λ.χ., ότι προσπαθεί επί 16 χρόνια να τελειώσει τη Νομική. (Ή να την ξεκινήσει, το ίδιο είναι). Επομένως, ας είμαστε λίγο επιεικείς…
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΣ
Κακώς η κυβέρνηση επικρίνει τον βαρυσήμαντο Κώστα Αρβανίτη για την παραδοχή του ότι εκείνος αυτοπροσώπως συνέγραψε (sic) το άρθρο 27 στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα. Κατά πάσα πιθανότητα, ο ευρωβουλευτής έκανε την αποκάλυψη για ψηφοθηρικούς λόγους, διότι τον Ιούνιο έχουμε ευρωεκλογές και ο κ. Βαρυσήμαντος θέλει να συνεχίσει την ευρωπαϊκή σταδιοδρομία του, κάτι που δεν μπορεί να θεωρείται καθόλου βέβαιο με το κόμμα του σε διαδικασία διάλυσης. Η κυβέρνηση, όμως, θα έπρεπε να τον ευχαριστεί, διότι, στην προσπάθεια να διαφημίσει τον εαυτό του, ο κ. Βαρυσήμαντος αποδυναμώνει ακόμη περισσότερο το, ούτως ή άλλως, συζητήσιμο κύρος του ψηφίσματος. Αριστερός είναι ο άνθρωπος, δεν είναι κορόιδο. Ως τέτοιος, λοιπόν, έβαλε πρώτα το συμφέρον του…
ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Συγκίνησε πολλούς ο Γεώργιος Β’ των Παπανδρέου όταν, υπερασπιζόμενος τον διορισμό του γιου του στον Βασιλικό Κήπο, εξέφρασε το παράπονό του για τις διώξεις και τα χτυπήματα που έχει δεχθεί η οικογένειά τους. Μπορεί να έχει δίκιο, αλλά δεν θα έπρεπε να παραπονιέται. Θα έπρεπε μάλλον να αντιλαμβάνεται ότι αυτό είναι από τις δυσκολίες του επαγγέλματός του, διότι το να είσαι Παπανδρέου είναι επάγγελμα. Σπάνιο επάγγελμα, σπανιότατο, από αυτά που δεν εξαρτώνται από τα προσόντα αλλά από το αίμα. Ομως έχει και αυτό τις δυσκολίες του. Ας τις συνηθίσει. Αν δυσκολεύεται, ας δοκιμάσει μελισσοβελονισμό. Πιστεύω ακραδάντως ότι θα βοηθήσει…
