Η απόφαση του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών για την επιβολή σκληρών οικονομικών κυρώσεων εις βάρος του ζεύγους Τζόναθαν Ντίλιαν – Αλεξάνδρας Χάμου και εταιρειών που σχετίζονται με την Intellexa, η οποία διαχειρίζεται και εμπορεύεται το κατασκοπευτικό λογισμικό Predator, ξαναφέρνει στο προσκήνιο μια ξεχασμένη ιστορία. Οταν φούντωσε πριν από έναν χρόνο περίπου το σκάνδαλο στην Ελλάδα με τις παρακολουθήσεις, μία από τις αποκαλύψεις ανέφερε ότι το Predator όχι μόνο χρησιμοποιήθηκε για τις παρακολουθήσεις στην Ελλάδα πολιτικών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών, αλλά πήγαιναν τόσο καλά οι δουλειές της Intellexa Ελλάδας, που έκανε και εξαγωγές με την άδεια της κυβέρνησης.
Τότε λοιπόν, μιλάμε για τον Φεβρουάριο του 2023, υπό την πίεση των αποκαλύψεων, η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει ότι θα διεξαγάγει έρευνα στο υπουργείο Εξωτερικών για το πώς δόθηκε άδεια για την εξαγωγή του Predator σε χώρες της Αφρικής. Ποτέ δεν μάθαμε τι έγινε με εκείνο το πόρισμα της έρευνας. Τι έδειξε. Το μόνο που πληροφορηθήκαμε είναι ότι ο γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών που είχε υπογράψει, κατ΄ εντολήν της κυβέρνησης, τις άδειες για την εξαγωγή του Predator, αποσύρθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών και τοποθετήθηκε στα κεντρικά γραφεία της ΝουΔου στο Μοσχάτο. Αν και δεν προσομοιάζει ακριβώς με προαγωγή, είναι μια χαρακτηριστική κίνηση, η οποία φανερώνει ότι η έρευνα κάτι αποκάλυψε, το οποίο η κυβέρνηση δεν θέλησε ποτέ να βγει προς τα έξω. Το αντίθετο, πρέπει να παραδεχτώ, θα μου προξενούσε έκπληξη…
Η σιωπή είναι το φάρμακο «να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται»…
Απορίες για το δάνειο στον ΣΥΡΙΖΑ
Ωραίο θα ήταν να προσφύγει στη Δικαιοσύνη ο πρόεδρος Κασσελάκης κατά του κ. Ευθ. Γεωργόπουλου, πρώην οικονομικού διευθυντή του ΣΥΡΙΖΑ, για την υπόθεση του δανείου των 270.000 ευρώ που ο αρχηγός έδωσε και πήρε πίσω, προς το κόμμα. Πιθανόν, αν συνέβαινε αυτό (γιατί ΔΕΝ πρόκειται να συμβεί – βάζω στοίχημα), να πληροφορούμαστε τι ακριβώς έχει «παιχτεί» με το περίφημο δάνειο, το οποίο έχει πλέον τυλιχτεί σε πέπλο μυστηρίου και δημιουργεί την αίσθηση ότι κάτι πολύ σοβαρό κρύβεται πίσω από αυτό. Διότι τώρα, μετά την παρέμβαση του εισαγγελέα για το αν είναι σύννομο να διαθέτει εταιρείες στο εξωτερικό ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, η κουβέντα περνάει σε άλλο επίπεδο. Αποκτά πολιτικά χαρακτηριστικά, δίνει την ευκαιρία στον πρόεδρο Κασσελάκη να επαναφέρει στη δημόσια συζήτηση όλη εκείνη τη λασπουριά κατά Μητσοτάκη, Μαρέβας κ.λπ. (για την οποία καταδικάστηκε σκληρά σε πεντέξι εκλογικές αναμετρήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ) και η αλήθεια θα χαθεί. Και μαζί και οι απορίες σχετικά με αυτή την υπόθεση, οι πολλές απορίες: όπως, ας πούμε, ήταν μια δανειακή σύμβαση ανάμεσα στον πρόεδρο Κασσελάκη, ως φυσικό πρόσωπο, και τον ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα; Ή μια σύμβαση μεταξύ του προέδρου και της εταιρείας που έχει στην κατοχή της τα μέσα ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ, της Left Media; Επρόκειτο ίσως για μια δανειοδότηση εταιρείας που ανήκει στον πρόεδρο Κασσελάκη προς τη Left Media; Για μια δωρεά ενδεχομένως (γιατί ο πρόεδρος είναι κιμπάρης, όπως έχουμε ξαναπεί);
Ολα αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσε να τα ξεκαθαρίσει μια δίκη έπειτα από μηνυτήρια αναφορά του προέδρου Κασσελάκη, αλλά, όπως προαναφέρω, δεν πιστεύω ότι θα κατατεθεί.
Ωστόσο, ευκαιρίας δοθείσης, ο πρόεδρος, τι έγινε, τους ρώτησε τους δικηγόρους αν είναι σύννομο, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να διαθέτει εταιρείες στο εξωτερικό; Είχε υποσχεθεί ότι θα το έκανε – εδώ και καμιά 15αριά μέρες. Αλλά… δεν, όπως φαίνεται.
Ο ασκητής Στέφανος
Πώς ονομάζεται η επίδικος εταιρεία Κασσελάκη; Osios. Τι σημαίνει; Ανατρέχω σε εξήγηση από το Δόγμα, το πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων. Αναφέρει στο σχετικό λήμμα τα ακόλουθα, τα οποία και μεταφέρω ως έχουν, διότι, όπως και να το δεις, όπως και να το κάνεις, ένα τέτοιο όνομα δεν περνάει με τίποτε απαρατήρητο. Αντιθέτως, «βγάζει μάτι». Πριν λοιπόν ασχοληθούμε με το τι μπορεί να ώθησε έναν νέο άνθρωπο, και δη τον Κασσελάκη, να ονομάσει την εταιρεία του στις ΗΠΑ Osios, ας δούμε τι είναι για την Ορθόδοξη Εκκλησία ο όσιος:
«Στην αρχαία ελληνική το επίθετο “όσιος” σημαίνει αυτός που είναι αφιερωμένος στον Θεό. Πιο συγκεκριμένα, στην Ορθόδοξη Εκκλησία εννοούμε εκείνους τους μοναχούς και τις μοναχές οι οποίοι ηθελημένα αρνήθηκαν κάθε κοσμική απόλαυση και αφοσιώθηκαν ψυχή και σώματι στον Θεό. Αγωνιζόμενοι στον στίβο της άσκησης, μπορεί να μην πέρασαν από το μαρτύριο του αίματος, αλλά πέρασαν το μαρτύριο της συνειδήσεως και έτσι αγίασαν.
Το ορθόδοξο αγιολόγιο της Εκκλησίας με τον όρο “Οσιοι” δεν κάνει κάποια διάκριση μεταξύ της αξίας (δεν μπορεί κάποιος να είναι περισσότερο ή λιγότερο άγιος) των Αγίων, αλλά δείχνει ότι οι συγκεκριμένοι Αγιοι ήταν μοναχοί ή ασκητές».
Πού άραγε να ασκήτεψε ο πρόεδρος Κασσελάκης, ώστε να πήρε και την ιδέα για το Osios; Σε ποια μονή; Και ποια σκήτη; Κι αν δεν ασκήτεψε, ποιο είναι ακριβώς το μήνυμα που θέλει να μας στείλει; Οτι είναι αφιερωμένος στον Θεό; Θα μας τρελάνει το παλικάρι…
Τα e-mail «καίνε» και άλλο κόσμο
Στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου η αρχική άποψη που είχε διαμορφωθεί για το άγνωστο θέμα με τα e-mail στους εκλογείς των ευρωεκλογών ήταν μάλλον υπέρ της Αννας – Μισέλ Ασημακοπούλου, της… βασιλοβαφτισμένης κατά Πολάκη, ότι και καλά «πολύ κακό για το τίποτε», διότι «σε δύο μήνες το πολύ όλοι οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές θα μπορούν να έχουν στα χέρια τους τις λίστες των ψηφοφόρων» (μπορεί να συμβαίνει αυτό; Είναι σύννομο;), τώρα αλλάζουν οι διαθέσεις.
Ανησυχούν σοβαρά ότι μπορεί η μπάλα (των αποκαλύψεων) να συμπαρασύρει κι άλλο κόσμο, όπως για παράδειγμα τη γνωστή… «μεταρρυθμίστρια» υπουργό Νίκη Κεραμέως. Η Κεραμέως έκανε το μεγάλο λάθος, κατά τη γνώμη μου, να ανακοινώσει ότι διέταξε, και διεξάγεται ήδη, έρευνα στο υπουργείο Εσωτερικών για να διαπιστωθεί πώς βρέθηκαν στα χέρια τής Ασημακοπούλου οι λίστες των εκλογέων εξωτερικού. Αφήνω κατά μέρος το γεγονός, διότι γελάνε και τα πεζοδρόμια της Πλατείας Κλαυθμώνος με το «τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια», και στέκομαι σε αυτή καθαυτήν την έμμεση παραδοχή: οι λίστες έφυγαν από το υπουργείο του οποίου προΐσταται και εκ των πραγμάτων εποπτεύει. Αρα η έρευνα πρέπει να καταδείξει ένοχο ή ενόχους. Τους οποίους οφείλει να υποδείξει στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και στον αρμόδιο εισαγγελέα, ο οποίος έχει επιληφθεί του θέματος.
Νομίζω ότι θα γελάσουμε σύντομα! Θυμηθείτε με.
Στάση αναμονής
Αναφορικά επίσης με τη στάση του Μεγάρου Μαξίμου απέναντι στις δύο εξ αντικειμένου πρωταγωνίστριες της υπόθεσης Ασημακοπούλου – Κεραμέως, προσεκτικοί παρατηρητές της υπόθεσης αποτιμούν ότι η αντιμετώπιση που έχουν από αυτό είναι δύο ταχυτήτων. Επί του παρόντος, η κυβέρνηση, μη μπορώντας να κάνει και διαφορετικά, επιχείρησε να προστατεύσει από την απόδοση ευθυνών την Κεραμέως (δεν έχει ευθύνες ακόμη κι αν αποδειχθεί ότι το υπουργείο της είναι σουρωτήρι; διερωτώμαι εγώ τώρα…), αλλά σε ό,τι αφορά την Ασημακοπούλου φάνηκε πιο συγκρατημένη. Ειδικά στο αν τίθεται θέμα για τη συμπερίληψή της στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.
Ερμηνεύω τη στάση αυτή ως στάση αναμονής. Περιμένουν είτε να «πέσει» το θέμα από πλευράς δημοσιότητας και μοιραία να το σκεπάσει η λήθη του χρόνου, είτε να την απαλλάξει ευθυνών η Δικαιοσύνη, οπότε και πανηγυρικά να ανακοινωθεί η υποψηφιότητά της. Αν στραβώσει σοβαρά το πράγμα, είναι φανερό ότι θα την αφήσουν εκτός ψηφοδελτίου. Βάζω πάντως τα χρήματά μου στην πρώτη εκδοχή και όχι στη δεύτερη που φωνάζει από μακριά ότι σε οδηγεί καταφανέστατα στον κουβά…