Ο 15χρονος γιος του, ο Ιθαν Κράμπλι, άνοιξε πυρ στις 30 Νοεμβρίου του 2021 στους διαδρόμους του σχολείου του, στο Οξφορντ του Μίσιγκαν, σκοτώνοντας τέσσερις συμμαθητές του και τραυματίζοντας επτά ακόμα – καταδικάστηκε τον περασμένο Δεκέμβριο σε ισόβια, χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης. Η σύζυγός του, η 45χρονη Τζένιφερ Κράμπλι, κρίθηκε στις 6 Φεβρουαρίου από ορκωτό δικαστήριο του Μίσιγκαν ένοχη για ανθρωποκτονία από αμέλεια – περιμένει να μάθει την ποινή της στις 9 Απριλίου, το μέγιστο που προβλέπει ο νόμος είναι 15 χρόνια φυλάκιση. Χθες, ξεκίνησε με την επιλογή των ενόρκων στο Μίσιγκαν και η δική του δίκη, βαρύνεται και αυτός, ο 47χρονος Τζέιμς Κράμπλι, με τέσσερις κατηγορίες ανθρωποκτονίας από αμέλεια, όσα τα παιδιά που σκότωσε ο γιος του.
Οι επιθέσεις με όπλα σε σχολεία είναι, δυστυχώς, κάτι σύνηθες στις ΗΠΑ. Το ασυνήθιστο, αν όχι πρωτοφανές, είναι να διώκονται οι γονείς του ανήλικου δολοφόνου για κάτι άλλο πέρα από απερίσκεπτη συμπεριφορά ή αμέλεια. Για αυτό και ο κόσμος παρακολουθεί με προσοχή – ελπίδες άλλωστε για μια δίκη των όπλων, αυτής της κουλτούρας των όπλων που προωθούν τα λόμπι και οι Ρεπουμπλικανοί τους σπόνσορες, δεν υπάρχουν στον ορίζοντα.
Τα σημάδια
Οπως και η σύζυγός του, έτσι και ο Τζέιμς Κράμπλι κατηγορείται από τους εισαγγελείς επειδή επέτρεψε στον γιο του να έχει πρόσβαση σε όπλο αγνοώντας, παράλληλα, τα πολλά και ξεκάθαρα προειδοποιητικά σημάδια ότι βρισκόταν στο χείλος της άσκησης βίας. Ηταν ο ίδιος ο Τζέιμς Κράμπλι αυτός που αγόρασε ένα SIG Sauer SP 2002 στον 15χρονο Ιθαν ως «δώρο Χριστουγέννων», μόλις λίγες ημέρες πριν από το φονικό. Η Τζένιφερ Κράμπλι, μάλιστα, είχε συνοδεύσει τον γιο τους σε ένα σκοπευτήριο.
Στο ημερολόγιο του 15χρονου βρέθηκαν γραμμένες και εκκλήσεις αναφορικά με την ψυχική του υγεία («Θέλω βοήθεια αλλά οι γονείς μου δεν με ακούνε») και προαναγγελίες της επίθεσης («Δεν παίρνω καμία βοήθεια για τα προβλήματά μου και θα ανοίξω πυρ σε αυτό το σκατο-σχολείο»). Στο κινητό του, στα απεσταλμένα, βρέθηκαν μηνύματα προς τη μητέρα του και έναν φίλο του που έδειχναν καθαρά πως αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα. Το κυριότερο, όμως, είναι πως το πρωί του φονικού ο 15χρονος είχε ζωγραφίσει μέσα στην τάξη, στο βιβλίο των μαθηματικών του, ένα ημιαυτόματο όπλο (το SIG Sauer SP 2002), σφαίρες, ένα σώμα που αιμορραγούσε και ένα smiley, γράφοντας παράλληλα, «Αίμα παντού», «Οι σκέψεις με στοιχειώνουν. Βοηθήστε με».
Ο καθηγητής είχε δει τα σχέδια. Αμέσως έβγαλε τον 15χρονο από την τάξη και ενημέρωσε τον σχολικό σύμβουλο, που κάλεσε τους γονείς του. Εκείνοι όμως αρνήθηκαν να τον πάρουν σπίτι. Και κανείς, ούτε οι γονείς ούτε το σχολείο, δεν έψαξε το σακίδιό του. Λίγες ώρες αργότερα ο 15χρονος έβγαλε από αυτό το όπλο και άρχισε να πυροβολεί.
Απέρριψαν τα αιτήματα
Οι συνήγοροι του πατέρα του ζήτησαν από τον δικαστή να μη συμπεριληφθούν στα πειστήρια της δίκης το ημερολόγιο του 15χρονου και τα μηνύματα στο κινητό του. Εκείνος δεν έκανε δεκτό το αίτημά τους. Ζήτησαν επίσης να μην επιτραπεί να καταθέσει ως μάρτυρας ένας μαθητής στο σχολείο, υποστηρίζοντας πως η δίκη δεν αφορούσε το φονικό αυτό καθαυτό αλλά τις γονικές αποφάσεις που προηγήθηκαν. Ο δικαστής απέρριψε και αυτό το αίτημά τους.
Η μητέρα του 15χρονου είχε υποστηρίξει στη δική της δίκη πως ο σύζυγός της ήταν περισσότερο εξοικειωμένος με τα όπλα, πως εκείνος ήταν που «έπρεπε να είχε βάλει το όπλο σε ασφαλές μέρος». Βέβαια, όταν συνέβη το φονικό, το Μίσιγκαν, αντίθετα με 30 άλλες Πολιτείες, δεν απαιτούσε καν από τους ενηλίκους να κρατούν τα όπλα στο σπίτι τους μακριά από τα παιδιά, άδεια και κλειδωμένα. Σχετικός νόμος τέθηκε σε ισχύ μόλις πρόσφατα.