Μία σχολή για influencers. Σοβαρολογώ. Αν έρθει ένα ξένο πανεπιστήμιο και δημιουργήσει τμήμα διαχείρισης και αξιοποίησης των social media, θα δει πολλούς να συνωστίζονται στη γραμματεία του. Οχι απαραιτήτως «ψώνια» που θέλουν να βγάλουν χρήματα πουλώντας μπούστο και καλλυντικά, αλλά νέους ανθρώπους που αναζητούν εξειδίκευση σε αυτό το περιβάλλον. Και ας μη διορίζονται πουθενά με το πτυχίο τους. Οι γνώσεις που θα αποκτήσουν θα γεννήσουν ευκαιρίες. Μην το γελάτε, στις ΗΠΑ προσφέρονται αντίστοιχα προγράμματα πανεπιστημιακού επιπέδου.

Θέλετε άλλο παράδειγμα; Μία σχολή μάρκετινγκ με επιμέρους κατευθύνσεις ανάλογα με την αγορά στην οποία θέλει να δραστηριοποιηθεί ο ενδιαφερόμενος. Υπάρχει κάτι τέτοιο στη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση; Μόνο θεωρητικά. Αν όμως στηθεί ένα αγγλόφωνο τμήμα που να διδάσκει εφαρμοσμένο μάρκετινγκ και όχι γενικές αρχές, είναι βέβαιο ότι θα προσελκύσει φοιτητές.

Ενα τμήμα με ειδίκευση fintech, δηλαδή πάνω στη νέα οικονομία των ψηφιακών πληρωμών. Ευρώπη, Αμερική και Απω Ανατολή χρυσοπληρώνουν αυτά τα στελέχη. Μία σχολή προγραμματιστών (όχι απαραιτήτως μηχανικών), προσανατολισμένη στην τεχνητή νοημοσύνη ή σε συγκεκριμένες εφαρμογές της, ας πούμε στην τέχνη. Ισως και μία σχολή για το wellness που να συνενώνει τη διατροφολογία με άλλες πρακτικές ευεξίας.

Αν τα παραρτήματα των ξένων πανεπιστημίων που θα έρθουν στην Ελλάδα φέρουν μαζί τους και αντίστοιχες καινοτομίες στα προγράμματα σπουδών, τότε, πράγματι, θα βρεθούμε μπροστά σε μία εξέλιξη που θα βελτιώσει το ακαδημαϊκό τοπίο. Αν όμως δούμε να ιδρύεται Νομική, ενώ έχουμε κλείσει τη σχολή της Πάτρας, τότε, πράγματι, θα μας μπουν ψύλλοι στα αφτιά. Ούτε θα έχει στα αλήθεια κάποια χρησιμότητα ένα καινούργιο τμήμα Ψυχολογίας.

Το ζητούμενο από τη μεταρρύθμιση, που πλέον βρίσκεται στο ΦΕΚ, είναι να εισάγει ακαδημαϊκά αντικείμενα στα οποία η χώρα υστερεί ή αδυνατεί να προσφέρει υψηλή εξειδίκευση. Το να δημιουργηθούν ιδιωτικά μαγαζιά ανταγωνιστικά προς τα δημόσια πάνω στο ίδιο πεδίο, θα είναι μία τεράστια τρύπα στο νερό. Και έτσι θα χάσουν όλοι. Γιατί σε αυτήν την υπόθεση πολλοί νομίζουν ότι ο στόχος είναι να αποκτήσουμε και κάτι εναλλακτικό. Αν δεν μπεις στο δημόσιο, να πας στο ιδιωτικό. Λάθος. Ο στόχος μας πρέπει να είναι το καινούργιο.

Τα αστακοκάραβα

Ο Στέφανος Κασσελάκης μάς αποκάλυψε ότι έχει στην κατοχή του «αστακοκάραβα», δηλαδή αλιευτικά που σηκώνουν αστακούς από τον βυθό του ωκεανού. (Τι λέει το Τμήμα Οικολογίας;) Τα είδα και σε φωτογραφία. Σιγά τον εφοπλιστή! Και θυμήθηκα τον Φόρεστ Γκαμπ που αγόρασε ένα σκάφος για την αλίευση γαρίδας στον Κόλπο του Μεξικού και μάλιστα το δούλευε με τον πρώην συμπολεμιστή του. Ε, λογικά κάπως έτσι θα «ξεφορτωθεί» τα πλοία ο Κασσελάκης. Θα μεταβιβάσει την εταιρεία σε κάποιον δικό του άνθρωπο και μέχρι το «πόθεν έσχες» θα είναι έτοιμος. Αυτός ο θόρυβος περιέχει μεγάλη δόση υποκρισίας. Ο Κασσελάκης μάς συστήθηκε ως επιχειρηματίας εξ αλλοδαπής. Και εξελέγη τον Σεπτέμβριο.

Δηλαδή δεν γνώριζαν όλοι ότι διατηρεί επιχειρηματική δραστηριότητα στο εξωτερικό; Το γνώριζαν. Ασφαλώς υπάρχει θέμα νομιμότητας, την οποία ο Κασσελάκης δεσμεύτηκε ότι θα αποκαταστήσει. Ομως, με συγχωρείτε, αλλά είναι στιγμές που ακούς τις αιτιάσεις κατά Κασσελάκη και σου βγαίνει εντελώς αυθόρμητα ένα ηχηρό «κοίτα ποιοι μιλάνε».

Οταν ψάχνεις την ατάκα…

Ενας από τους λόγους για τη δημοσκοπική δημοφιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα είναι οι ατάκες του και, κυρίως, η προβολή τους από την πλατφόρμα του Luben – δημιουργοί χιουμοριστικών βίντεο. Το «Αυτοί είστε» μπήκε στη γλώσσα του συρμού, το ακούς ακόμα και από μικρά παιδιά. Οπως και το «πού τα βρήκατε αυτά τα φιντάνια;». Μάλιστα ο Κουτσούμπας απηύθυνε μέχρι και χαιρετισμό στα δέκατα γενέθλια του Luben. Μπορεί να είναι παλαιών πολιτικών αρχών, αλλά γνωρίζει τα βασικά του μάρκετινγκ.

Ολοι σύντροφοι είναι, αλλά στον καπιταλισμό κάποιος πρέπει να βγει μπροστά και να πουλήσει το προϊόν. Αυτή η συνθήκη γέννησε και το «Sugar daddies». Ο Κουτσούμπας έψαχνε την ατάκα, το επόμενο βίντεο με τα χιλιάδες likes που θα επιβεβαιώνει ότι στην πολιτική μπορείς να κάνεις τη δουλειά και ως τρολ.

Τελευταία Νέα