Η επόμενη μέρα για το ΠΑΣΟΚ περνάει μέσα από τις ευρωεκλογές – το είπε καθαρά ο Νίκος Ανδρουλάκης στο Mega, όταν εξέφρασε την αισιοδοξία του πως το ΠΑΣΟΚ θα είναι δεύτερο κόμμα και την επομένη της εκλογικής διαδικασίας ξεκινάει «το επόμενο μεγάλο βήμα». Η καταγραφή της δεύτερης θέσης σε πανελλαδική κάλπη είναι θέμα πολιτικής και θέμα τακτικής: αφενός το ΠΑΣΟΚ με αυτόν τον τρόπο καταγράφεται ως βασικός αντίπαλος της ΝΔ και αφετέρου οι ψηφοφόροι που αποφασίζουν στο τέλος και με προοπτική εξουσίας θα κοιτάξουν με διαφορετικό τρόπο προς την πλευρά της Χαριλάου Τρικούπη.

Στην πράξη, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τον τελευταίο καιρό μια στασιμότητα του πασοκικού ποσοστού περί το 14,5% στην εκτίμηση ψήφου – ποσοστό που δεν περιγράφεται από γνωρίζοντες τα στοιχεία ως κακό για το ΠΑΣΟΚ, ειδικά με δεδομένη τη «φόρα» που θεωρείται πως θα πάρει μετά το αποτέλεσμα της κάλπης. Ισως πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το ασανσέρ του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να σταθεροποιείται στην πτώση του, κρατώντας μικρή απόσταση από το δημοσκοπικά δεύτερο ΠΑΣΟΚ – στη δημοσκόπηση της Pulse (ΣΚΑΪ), παρατηρήθηκε μια απόλυτη ισοπαλία μεταξύ των δύο κομμάτων (14%-14%), βάζοντας ερωτήματα που δεν υπήρχαν πριν από μερικούς μήνες για τη σειρά κατάταξης των κομμάτων.

Οι εκτιμήσεις από έμπειρα κεντροαριστερά στελέχη είναι καθησυχαστικές, καθώς σχολιάζουν πως κάθε φορά που οποιοδήποτε κόμμα βγαίνει από συνέδριο δείχνει σημάδια συσπείρωσης – και, κανονικά, «στον ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη αυτή η πρόσκαιρη, συσπειρωτική τάση». Ο μεγαλύτερος κίνδυνος, σχολιάζουν οι ίδιοι, είναι αυτό που θεωρείται δεδομένο από την πλειονότητα της κοινωνίας (δηλαδή ότι η δεύτερη θέση ανήκει στο ΠΑΣΟΚ) να σταματήσει να είναι – η πιθανότητα τα «γειτονικά» ποσοστά ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσουν την αρχή μιας μάχης που φαινόταν να έχει κριθεί.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.

Η δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές είναι ίσως το πιο κρίσιμο σημείο, εκείνο που θα αποφασίσει τη συνέχεια του προοδευτικού πόλου.

Αυτός είναι ο κύριος λόγος που τη διεκδικούν τόσο από την Κουμουνδούρου όσο και από τη Χαριλάου Τρικούπη – και η μάχη προβλέπεται σκληρή, ειδικά στην περίπτωση που μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, ο Στέφανος Κασσελάκης τελικά μπει στη Βουλή, μετά από ενδεχόμενη παραίτηση του Οθωνα Ηλιόπουλου. Αυτήν την παράλληλη διαμάχη για την κυριαρχία στον προοδευτικό χώρο μπορεί να διακρίνει κανείς και στις δηλώσεις των στελεχών των κομμάτων: ο Στέφανος Κασσελάκης συχνά αναφέρεται σε «θολές» πολιτικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ, επικρίνει τους χειρισμούς του Ανδρουλάκη στην υπόθεση των υποκλοπών και υπενθυμίζει τις έντεκα πρόσφατες διαφοροποιήσεις στην πασοκική κοινοβουλευτική ομάδα στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα, ώστε να αμφισβητήσει την προοδευτικότητά του.

Από την άλλη, ο πρόεδρος και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ επενδύουν στο πιο «σοβαρό προοδευτικό προφίλ» που θεωρούν πως αποπνέει το κόμμα, στις αντιπροτάσεις και την ευρύτερη κεντροαριστερή απεύθυνση στον αντίποδα της κατάστασης που φαίνεται να επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ –για το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ, ο Ανδρουλάκης περιέγραψε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά, λόγω της στάσης τους για αναθεώρηση του άρθρου 16, «κόμματα σε ακινησία». Στη Χαριλάου Τρικούπη θεωρούν πως αυτή η φυσιογνωμία, σε συνδυασμό με το «μοντέλο Δούκα» και την ανάδειξη φρέσκων προσώπων στη λογική της ανανέωσης θα αντικατοπτριστεί και στο ψηφοδέλτιο για την Ευρωβουλή.

ΓΑΛΑΖΙΑ ΒΕΛΗ ΕΚΑΤΕΡΩΘΕΝ.

Περιθώρια συναινέσεων δεν υπάρχουν, ούτε από τη μια ούτε από την άλλη πλευρά ενόψει της ευρωκάλπης του καλοκαιριού. Αυτόν τον παράλληλο πόλεμο τον έχει αντιληφθεί και η ΝΔ, η οποία ρίχνει τα βέλη της και στον ΣΥΡΙΖΑ και τον ΠΑΣΟΚ, με απώτερο σκοπό να τους ταυτίσει επικοινωνιακά.

Πράγμα που σημαίνει ότι αυτόματα θα αυξηθεί και η πόλωση απέναντι σε κάθε ένα από τα μεγαλύτερα τρία κόμματα της χώρας στον δρόμο προς την ευρωκάλπη – με το βλέμμα στραμμένο και στην πρώτη, αλλά και στη δεύτερη θέση.