Γίνεται πολύς θόρυβος (και στο Διαδίκτυο ιδιαίτερα) για τη συλλογή του 1,3 εκατ. υπογραφών στο αίτημα των συγγενών των θυμάτων στο δυστύχημα των Τεμπών, προκειμένου να ψηφιστεί νόμος, ο οποίος θα αίρει την ασυλία βουλευτών προκειμένου να παραπεμφθούν με τακτική διαδικασία στη Δικαιοσύνη. Το ψήφισμα παρότι όπως υποστηρίζεται (ιδιαίτερα) αφορά τον Κ. Καραμανλή, στην πραγματικότητα αφορά και τον Χρ. Σπίρτζη, που δεν καλύπτεται όμως από καμία ασυλία δεδομένου ότι δεν είναι πλέον βουλευτής. Αλλά είναι προφανές ότι δεν παράγει κανένα αποτέλεσμα. Διότι, όπως μου εξηγούσε χθες έμπειρος κοινοβουλευτικός παράγων, το ψήφισμα, παρά τον όγκο των υπογραφών που έχουν συλλεγεί, για να είχε πιθανότητα να γίνει δεκτό, θα έπρεπε προηγουμένως να είχε ψηφιστεί σχετικός εφαρμοστικός νόμος, ο οποίος ΔΕΝ έχει ψηφιστεί ακόμη από τη Βουλή. Δεν υπάρχει καν ως νομοσχέδιο. Και δεν γνωρίζει κανείς, αν υπάρχει και ως προσχέδιο νόμου. Ο εφαρμοστικός αυτός νόμος, ουσιαστικά θα υλοποιούσε την αναθεώρηση του Συντάγματος του 2019 επί του άρθρου 86, περί «ευθύνης υπουργών».
Το μόνο πραγματικό στοιχείο που υπάρχει επί του θέματος είναι ότι ο προηγούμενος υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης είχε δηλώσει στη Βουλή, το 2022, ότι θα καταθέσει νομοσχέδιο για τις προτάσεις νόμου, που θα πρέπει να κατατίθενται προς ψήφιση στη Βουλή, εφόσον το σχετικό αίτημα υπογράφεται από τουλάχιστον 500.000 πολίτες-ψηφοφόρους. Ο Βορίδης αποχώρησε από το υπουργείο Εσωτερικών, μετά τις εκλογές τον διαδέχθηκε η Νίκη Κεραμέως, και το νομοσχέδιο για τη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία δεν υπάρχει. Και με βάση τα όσα έχουν μεσολαβήσει με το ψήφισμα των συγγενών θυμάτων των Τεμπών, ούτε και θα υπάρξει στο άμεσο μέλλον. Δεν… μπαζώθηκε καν. Τσιμεντώθηκε…
Ο ΣΥΡΙΖΑ φύλαγε τα νώτα του
Υπάρχει μια χρήσιμη (για να καταλάβουμε τι γίνεται) και κρίσιμη λεπτομέρεια. Η αναθεώρηση του Συντάγματος του 2019, περιορισμένη και χωρίς φαντασία, ήταν μια πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της χαράς, είχε την απόλυτη ελευθερία – λόγω της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που διέθετε – να προχωρήσει σε όποιες αλλαγές ήθελε αναφορικά με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Δεν το έκανε. Τι έκανε; Κάτι μισές δουλειές. Ψιλοπράγματα.
Γιατί δεν προχώρησε στη θεμελιώδη αλλαγή να παραπέμπονται απευθείας στη Δικαιοσύνη υπουργοί εις βάρος των οποίων διατυπώνεται κατηγορία; Διότι προφανέστατα φύλαγε τα νώτα του. Κυβέρνηση ήταν, δεν ήθελε να του ξεφυτρώσει κανένα φασούλι, με καμιά δίωξη – όπως για παράδειγμα αυτή που οδήγησε στην καταδίκη του Νίκου Παππά ή την άλλη εις βάρος του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου. Γι’ αυτό και δεν άγγιξε τον πυρήνα του άρθρου 86 του Συντάγματος. Τον εαυτό του προστάτευε ο ΣΥΡΙΖΑ. Και τους δικούς του. Τα υπόλοιπα που έλεγε, ήταν για το θεαθήναι, και στάχτη στα μάτια των οπαδών, που πίστευαν ότι τον Τσίπρα τον ενδιέφερε η κάθαρση και η διαφάνεια. Παραμύθια. Αν τον ενδιέφερε να μπει τέλος στη διαφθορά του πολιτικού κόσμου, θα είχε δημιουργήσει το απαραίτητο νομοθετικό πλαίσιο, να τελειώνει ο βραχνάς της πολιτικής από αυτή την πληγή. Δεν το έκανε.
Αυτά τα ολίγα, για να ξέρουμε τι λέμε δηλαδή και να μην καταπίνουμε αμάσητο ό,τι μας σερβίρουν…
Το παραμύθι με την εισαγγελέα
Επίσης ένα άλλο, τραγικό παραμύθι που διακινείται κατ’ αυτάς, αφορά την ευρωπαία εισαγγελέα κυρία Λάουρα Κιόβεσι (για την ακρίβεια επικεφαλής του νεοσύστατου οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης), και τι ακριβώς σχέση έχει με τη διερεύνηση του δυστυχήματος στα Τέμπη. Η ευρωπαία εισαγγελέας δεν παρεμβαίνει για τις συνθήκες του δυστυχήματος. Ούτε για το τι ισχύει στην Ελλάδα αναφορικά με το άρθρο 86 του Συντάγματος περί «ευθύνης υπουργών». Δεν έχει αυτό το δικαίωμα, και ούτε της πέφτει λόγος τι προνοεί σχετικά το ελληνικό Σύνταγμα. Ούτε μπορεί αυτή, να υποδείξει στη χώρα τι πρέπει να κάνει με το Σύνταγμά της, αν πρέπει να το αναθεωρήσει κ.λπ. κ.λπ. Ολο αυτό είναι ένα στήσιμο του ΣΥΡΙΖΑ, και τίποτε περισσότερο. Η ευρωπαία εισαγγελέας ελέγχει αποκλειστικά και μόνο εάν έχει γίνει ορθή διαχείριση των ευρωπαϊκών πόρων αναφορικά με την «περίφημη» σύμβαση 717 για την τηλεδιοίκηση των σιδηροδρόμων, και δεν (ΔΕΝ!!) πραγματοποιεί έρευνα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη.
Επειδή δε όταν ήρθε πρόσφατα στην Αθήνα, και συναντήθηκε με τον υπουργό και τον υφυπουργό Δικαιοσύνης, κυρίους Φλωρίδη και Μπούγα, περιορίστηκε (εξ εγκύρου πηγής αυτό) στο να ενημερώσει τους δύο υπουργούς σχετικά με το τι ακριβώς κάνει η Εισαγγελία, οι άνθρωποι έμειναν… «παγωτό», πληροφορούμενοι εν συνεχεία τις δηλώσεις που έκανε για τα Τέμπη!
Λέξη δεν τους είχε αναφέρει σχετικά. Το γιατί μόνο εκείνη το γνωρίζει. Ισως και όσοι στο μεταξύ την «ενημέρωσαν» σχετικά…
Ερευνα για τα κονδύλια
Το άλλο που πρέπει να γνωρίζει κανείς, σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία της οποίας προΐσταται η κυρία Κιόβεσι, είναι ότι πρόκειται για υπηρεσία που συστάθηκε με τη συμμετοχή και της Ελλάδας και έχει αρμοδιότητα, ακριβώς να διερευνά υποθέσεις διαφθοράς στις χώρες-μέλη της ΕΕ. Αναφέρεται χαρακτηριστικά, στον σκοπό της σύστασής της, το 2017:
«Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία αποτελεί ανεξάρτητη και αποκεντρωμένη εισαγγελική Αρχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με αρμοδιότητα να διερευνά, να διώκει και να παραπέμπει στη δικαιοσύνη εγκλήματα κατά του προϋπολογισμού της ΕΕ, όπως εγκλήματα απάτης, διαφθοράς ή σοβαρής διασυνοριακής απάτης στον τομέα του ΦΠΑ». Ερευνα δηλαδή, κυρίως, εδώ είναι το επίμαχο σχετικά με το δυστύχημα των Τεμπών, αν τα κονδύλια που δόθηκαν στην Ελλάδα για τη βελτίωση της ασφάλειας των σιδηροδρόμων, και ειδικά η σύμβαση 717 για την τηλεδιοίκηση, διατέθηκαν για τον σκοπό για τον οποίο είχαν εκταμιευθεί από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό. Τίποτε άλλο.
Για να φανεί πόση σημασία δίνουμε ως χώρα στον θεσμό, αρκεί να αναφέρω ότι δεν έχουμε μόνο έλληνα εισαγγελέα-σύνδεσμο στην έδρα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, αλλά και γραφείο εδώ (εδρεύει στο Εφετείο Αθηνών), όπου προΐσταται μια παλιά γνώριμη των μέσων ενημέρωσης, από την εποχή της κρίσης, εισαγγελέας Εφετών πλέον, η κυρία Πόπη Παπανδρέου…
Μία από τις 53 στην ΕΕ
Ξέρετε πόσες σχετικές υποθέσεις, χρηστής διαχείρισης των ευρωπαϊκών κονδυλίων, διερευνά αυτή τη στιγμή η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία; Να το αναφέρω κι αυτό, αλλά συστήνω να κρατηθείτε: 1.927 (!!!) υποθέσεις που αφορούν όλες τις χώρες της ΕΕ, με εκτιμώμενη πιθανή ζημία για τον κοινοτικό προϋπολογισμό ένα ιλιγγιώδες ποσό της τάξεως των 19 δισ. ευρώ!..
Και η Ελλάδα, ενημερωτικά το αναφέρω αυτό, δεν είναι και στη χειρότερη κατάσταση, αναφορικά με τη διαχείριση που κάνει στα κοινοτικά κονδύλια. Σύμφωνα με τα στοιχεία που μου παρασχέθηκαν, επειδή τα ζήτησα, στην περίπτωσή μας, βρίσκονται σε εξέλιξη (;) 53 έρευνες για εκτιμώμενη πιθανή ζημία στα ευρωπαϊκά ταμεία, περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ. Η χρηματοδότηση της σύμβασης 717 είναι μία από τις 53 έρευνες. Τα υπόλοιπα που μας είπε η κυρία Λάουρα Κοντρούτσα Κιόβεσι όπως είναι το πλήρες όνομά της, είναι Ρουμάνα την καταγωγή και πριν διοριστεί ως η πρώτη ευρωπαία αρχιεισαγγελέας, είχε θητεύσει στη χώρα της επικεφαλής της Εθνικής Διεύθυνσης Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ρουμανίας, θέση από την οποία είχε απολυθεί, με εντολή του υπουργού Δικαιοσύνης της χώρας, για άγνωστους σε εμένα λόγους.
