Την ερχόμενη Κυριακή 31 Μαρτίου, δέκα μήνες μετά τις προεδρικές εκλογές, την ολική επικράτηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και την πλήρη διάλυση της συμμαχίας της αντιπολίτευσης, υπό το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), η Τουρκία προσέρχεται ξανά στις κάλπες, για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Τα μάτια όλων είναι στραμμένα στον Μητροπολιτικό Δήμο της Κωνσταντινούπολης, ακριβώς όπως είχε συμβεί στις επεισοδιακές εκλογές του 2019, οπότε ανέτειλε το πολιτικό «άστρο» του Εκρέμ Ιμάμογλου, εκ νέου υποψηφίου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, CHP.
Αυτή τη φορά καλείται να αναμετρηθεί με τον πρώην υπουργό Μεταφορών της κυβέρνησης Ερντογάν, Μουράτ Κουρούμ, μια επιλογή που, κόντρα στις διαρροές του ονόματος του γαμπρού του, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, έκανε ο τούρκος πρόεδρος, πιθανώς αμφίθυμα, στην κυριολεξία την τελευταία στιγμή, έχοντας απρόσμενα διχάσει εσωκομματικά το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), για την αδυναμία του να συσπειρώσει το εκλογικό σώμα έναντι του δημοφιλούς, και πέραν των ορίων του κοσμικού κόμματός του, αντιπάλου του.
Δεν θεωρείται τυχαία η πρόσφατη δήλωση του Ερντογάν –μπλοφάροντας, κατά τη συνήθη τακτική του-, ότι η ερχόμενη Κυριακή θα είναι οι τελευταίες του εκλογές, ωσάν να είναι ο ίδιος υποψήφιος. Η μονοκρατορία του δεν θα έχει πλέον «ρωγμές» και πεδίο ευθείας αμφισβήτησής του, αν αλλάξει, όπως πασκίζει, πολιτικά σκυτάλη η Πόλη.
Ακολουθούν, στον κατάλογο των μητροπολιτικών δήμων-«επάθλων», επίσης με δημάρχους του CHP, που διεκδικεί διακαώς το ΑΚΡ, η Αγκυρα και η Σμύρνη – μαζί με την Αττάλεια οι τέσσερις πόλεις αντιπροσωπεύουν το 50% του τουρκικού ΑΕΠ. Παρότι οι δημοσκοπήσεις εμφάνισαν προς στιγμή ανεπαίσθητο προβάδισμα του Κουρούμ, μουδιάζοντας το στρατόπεδο του CHP, πλέον δείχνουν μονομαχία «στήθος με στήθος» ανάμεσα στον άνευ χαρίσματος 48χρονο υποψήφιο του κυβερνώντος κόμματος και τον 54χρονο Εκρέμ Ιμάμογλου – και οριακή την επικράτηση του δεύτερου.
Τριάντα πέντε κόμματα, 4 συμμαχίες και 49 υποψήφιοι δήμαρχοι, εκ των οποίων οι 22 ανεξάρτητοι, θα αναμετρηθούν σε μια εβδομάδα στην πιο πυκνοκατοικημένη πόλη – μήλον της έριδος της Τουρκίας, την Κωνσταντινούπολη των 15,5 εκατομμυρίων κατοίκων και των 11,3 εκατ. ψηφοφόρων. Κρίσιμος παράγων για τον νικητή μεταξύ των δύο κυρίαρχων στρατοπέδων θα είναι τα ποσοστά που θα συγκεντρώσουν οι υποψήφιοι των υπόλοιπων κομμάτων.
«Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την αντιπολίτευση στην Πόλη είναι ότι κατακερματίζεται περισσότερο από ποτέ», διατείνεται ο Ερτάν Ακσόι, επικεφαλής της δημοσκοπικής εταιρείας Aksoy Research ενόψει των κρίσιμων εκλογών- crash test τόσο για το φαβορί του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Ιμάμογλου, όσο και για την παντοδυναμία του τούρκου προέδρου Ερντογάν. Για κούρσα «στην κόψη του μαχαιριού», κάνει λόγο, αναφερόμενος στη μάχη της Κωνσταντινούπολης, στο Reuters, ο Οζέρ Σεντσάρ, πρόεδρος της δημοσκόπησης Metropoll, υπογραμμίζοντας τη σημασία της πόλης για τη μελλοντική εθνική πολιτική.
«Εάν ο Εκρέμ Ιμάμογλου κερδίσει τις εκλογές και αυτές οι εκλογές δεν ακυρωθούν με κάποιο τρόπο με αντιρρήσεις, θα γίνει πρόεδρος το 2028», εκτιμά ο Σεντσάρ.
Η κατάρρευση, ωστόσο, της Εθνικής Συμμαχίας των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ενίσχυσε τις ελπίδες του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν ότι το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης μπορεί να ανακτήσει τον έλεγχο της Πόλης, στις 31 Μαρτίου. Η άτυπη συμμαχία με το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP), το 2019, η οποία βοήθησε τον Ιμάμογλου να υπερισχύσει έναντι του γηραιού «υπασπιστή» του τούρκου προέδρου, Μπιναλί Γιλντιρίμ, στο παραδοσιακό «προπύργιο» του ΑΚΡ και πολιτικό εφαλτήριο του ίδιου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προκαλώντας του «ηλεκτροσόκ» όταν «έπεσε», έχει καταρρεύσει, δυσκολεύoντας την επανεκλογή του δημάρχου του CHP.
