Η «Χρυσή Εποχή» του Χόλιγουντ ήταν μια δημιουργική περίοδος στον κινηματογράφο της Αμερικής, όπου δημιουργήθηκαν πολλές από τις πιο διάσημες και επιδραστικές ταινίες στην ιστορία του σινεμά.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1950, ήταν μια εποχή ιδίως του κλασσικού κινηματογράφου του Χόλιγουντ. Καθοριστικής σημασίας ρόλο, που έφερε η αυγή της περιόδου αυτής ηταν οι τεχνικές πρόοδοι που σημειώθηκαν, όπως η εισαγωγή του ήχου στις ταινίες (μετάβαση από τον βουβό κινηματογράφο στον ήχο), η χρήση έγχρωμου φιλμ και η εξέλιξη των τεχνικών κινηματογράφησης. Αυτές οι προόδοι στον ήχο, στο χρώμα και στην αναλογία πλάτους προς ύψος προσέδωσαν στα ισχυρά στούντιο του Χόλιγουντ την κυριαρχία στον κινηματογραφικό κόσμο.

Ωστόσο, τα στιγμιότυπα που ερχόντουσαν στην δημοσιότητα ήταν πεζά. Σχεδιασμένα σύμφωνα με εμπορικά πορτρέτα, ήταν «επίπεδα» και γυρίστηκαν με ένα μόνο φως. Εκείνη την χρονική στιγμή εμφανίστηκε ο «μαγικός άνθρωπος του Χόλιγουντ» όπου απαθανάτισε τα μεγαλύτερα αστέρια της Χρυσής Εποχής με λάμψη. Τα πορτρέτα του George Hurrell είχαν μια λαμπερή και ελκυστική ματιά.

Ο ίδιος ο Hurrell είχε επιχειρήσει παλαιότερα να εξηγήσει την αλχημεία του έργου του, λέγοντας ότι «δούλευε με τις σκιές για να αποδώσει ανάγλυφα το πορτρέτο αντί να το πνίγει στο φως», μια τεχνική που έδινε έμφαση στα ζυγωματικά και το πιγούνι, δημιουργώντας έτσι ένα φυσικό «δραματικό» κοντράστ, το οποίο έμελλε να αποτελέσει για δεκαετίες το σήμα κατατεθέν της «glamour φωτογραφίας».

Η τέχνη στη ζωή του George Hurrell

Γεννημένος στην περιοχή Walnut Hills του Σινσινάτι του Οχάιο, ο Hurrell σπούδασε αρχικά ως ζωγράφος χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη φωτογραφία. Άρχισε να χρησιμοποιεί τη φωτογραφία μόνο ως μέσο για την καταγραφή των πίνακών του. Αφού μετακόμισε στο Laguna Beach της Καλιφόρνια από το Σικάγο του Ιλινόις το 1925 γνώρισε πολλούς άλλους ζωγράφους που είχαν διασυνδέσεις.

Μία από αυτές, ήταν ο Edward Steichen που τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τη φωτογραφία αφού είδε μερικά από τα έργα του. Ο Hurrell διαπίστωσε επίσης ότι η φωτογραφία ήταν μια πιο αξιόπιστη πηγή εισοδήματος από τη ζωγραφική. Ο Hurrell ήταν μαθητευόμενος στον Eugene Hutchinson. Η φωτογραφία του ενθαρρύνθηκε από τον φίλο του αεροπόρο Pancho Barnes, ο οποίος πόζαρε συχνά για εκείνον. Τελικά κατάφερε να ανοίξει ένα φωτογραφικό στούντιο στο Λος Άντζελες.

Η καριέρα στο Χόλιγουντ

Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο Hurrell ήρθε σε επαφή με τον ηθοποιό Ramon Novarro, από τον Pancho Barnes και συμφώνησε να τραβήξει μια σειρά φωτογραφιών του. Ο Novarro εντυπωσιάστηκε με τα αποτελέσματα και τα έδειξε στην ηθοποιό Norma Shearer, η οποία προσπαθούσε να διαμορφώσει την υγιή εικόνα της σε κάτι πιο λαμπερό και εκλεπτυσμένο σε μια προσπάθεια να αποκτήσει τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία «The Divorcee».

1943: Η Jane Russell φωτογραφίζεται για το «The Outlaw».

Ζήτησε από τον Hurrell να τη φωτογραφίσει σε πόζες πιο προκλητικές από ό,τι είχαν δει οι θαυμαστές της πριν. Αφού έδειξε αυτές τις φωτογραφίες στον σύζυγό της, τον επικεφαλής παραγωγής της MGM, Irving Thalberg , ο Thalberg εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που υπέγραψε στον Hurrell συμβόλαιο με τα MGM Studios , καθιστώντας τον επικεφαλής του τμήματος φωτογραφίας πορτρέτων.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας, ο Hurrell φωτογράφιζε κάθε αστέρι που είχε συμβόλαιο με την MGM και οι εντυπωσιακές ασπρόμαυρες εικόνες του χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς στο μάρκετινγκ αυτών των σταρ.

Εμβληματικά πορτρέτα και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος

Όταν απόκτησε το δικό του στούντιο φωτογραφίας, δημιούργησε μερικά από τα πιο εμβληματικά πορτρέτα των αστέρων του MGM, καθώς και αξέχαστες εικόνες κορυφαίων ηθοποιών από άλλα μεγάλα στούντιο. Ωστόσο το 1938 έκλεισε την επιχείρησή του και εργάστηκε για λίγο στην Warner Bros και την Columbia Pictures, προτού κάνει εκπαιδευτικές ταινίες για την Πρώτη Μονάδα Κινηματογράφου των Πολεμικών Αεροποριών Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, επέστρεψε στο Χόλιγουντ αλλά τα πράγματα δεν ήταν ίδια για τον φωτογράφο. Είχε χάσει την εύνοια των σταρ παρόλο που είχε δουλέψει σκληρά για να δημιουργήσει μια εξιδανικευμένη εικόνα των θεμάτων του.

Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και εργάστηκε για τη διαφημιστική βιομηχανία όπου η αίγλη εξακολουθούσε να εκτιμάται. Συνέχισε τη δουλειά του για περιοδικά μόδας και φωτογράφισε για έντυπες διαφημίσεις για αρκετά χρόνια πριν επιστρέψει στο Χόλιγουντ τη δεκαετία του 1960.

Μετά το 1970, η πιο σημαντική δουλειά του ήταν ως φωτογράφος για εξώφυλλα άλμπουμ.

*Φωτογραφίες από georgehurrell.com