Τον Μάρτιο του 2023, στην ατύπως προεκλογική περίοδο και τότε, πραγματοποιούνταν στο Μαρούσι εκδήλωση της ΝΔ – η πρώτη μετά την αδιανόητη τραγωδία στα Τέμπη. Οργανώθηκε στην πλατεία μια πολυπληθής σύναξη νεοδημοκρατών (στελεχών του κόμματος, φίλων, ψηφοφόρων), παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος, αναγνωρίζοντας το βαρύ κλίμα στην κοινωνία, προσπαθούσε να δείξει προς την επόμενη μέρα. Πλησίαζαν τότε οι εθνικές εκλογές, η κυβέρνηση έχτιζε αφήγημα, δεσμευόταν να διορθώσει «τα κακώς κείμενα μιας Ελλάδας που έρχεται από το παρελθόν» – με τα λόγια τότε του Πρωθυπουργού «και που δεν μας εκφράζει», ενώ ξεκινούσε συνολικός κυβερνητικός απολογισμός και η προβολή της πολιτικής σταθερότητας ως διακύβευμα της κάλπης.
Ενα χρόνο μετά, την προτελευταία μέρα του Μαρτίου του 2024 επιλέχθηκε η γειτονιά των γραφείων της ΝΔ, το Μοσχάτο, για αντίστοιχη εκδήλωση – η πρώτη μετά την τριήμερη συζήτηση στη Βουλή επί της πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης. Υπήρξε ξανά μεγάλη κινητοποίηση του νεοδημοκρατικού μηχανισμού ώστε να εκπεμφθούν εικόνες γαλάζιας συσπείρωσης και να δημιουργηθεί το περιβάλλον προκειμένου ο Μητσοτάκης να δείξει προς την επόμενη μέρα: και πάλι με απολογισμό (θετικών) κυβερνητικών πεπραγμένων, με το ίδιο αφήγημα της σταθερότητας, με το επιχείρημα της απουσίας εναλλακτικής. Η γαλάζια «συνταγή» στον δρόμο προς την πολιτική αναμέτρηση των ευρωεκλογών δείχνει δοκιμασμένη. Μόνο που στον έναν χρόνο από την εκδήλωση στο Μαρούσι μέχρι τη σαββατιάτικη συγκέντρωση στο Μοσχάτο, έχουν αλλάξει πολλά. Ο χρόνος έχει κυλήσει σε βάρος της κυβέρνησης, το κλίμα στην κοινωνία είναι βαρύ έστω και με διαφορετικό τρόπο, συγκεκριμένοι χειρισμοί (και όχι μόνο για την υπόθεση των Τεμπών) έχουν μεγαλώσει την απόσταση κυβέρνησης – κοινής γνώμης.
Οπως και στην κουζίνα από μόνη της καμία συνταγή δεν μπορεί να εγγυηθεί το τελικό αποτέλεσμα στο πιάτο. Απαιτούνται – το λιγότερο – συντονισμός και οργάνωση, ευελιξία, αναγνώριση οποιασδήποτε αστοχίας και γρήγορη διόρθωσή της, προθυμία και διάθεση. Ιδίως από τη στιγμή που είναι ταυτοχρόνως αναμμένα όλα τα «μάτια», δεν αργεί να καεί το φαγητό. Και στην πολιτική κουζίνα δεν λείπουν τέτοιες δυσάρεστες εκπλήξεις.
