«Πού τρέχει με βία το πλήθος αυτό/σα να ‘χει σαράντα βαθμούς πυρετό/επάνω και κάτω, αενάως κινείται σαν κύμα; /Και λες πως ειν’ όλοι τους φρενοβλαβείς, /ποια είναι η αιτία της βίας αυτής; / Το χρήμα! Το χρήμα!». Αυτοί είναι μερικοί από τους στίχους του τραγουδιού που έγραψε ο Αττίκ και που θα ακουστεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου 19 και 20 Ιουλίου. Η ζωντανή μουσική – και μουσικοί – σε παραστάσεις που ανέβηκαν στο αργολικό θέατρο δεν είναι κάτι καινούργιο. Εχει όμως σημασία πώς νοηματοδοτείται η παρουσία αυτή μέσα από την προσέγγιση του εκάστοτε σκηνοθέτη.
Το «Χρήμα» του Αττίκ είναι απολύτως συνδεδεμένο – συνειρμικά – με τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη που φέτος σκηνοθετεί ο Γιάννης Κακλέας και που ανέθεσε να το ερμηνεύσει η Nalyssa Green (στην Παράβαση του έργου εμφανίζεται η καθηγήτρια Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Ευθυμίου). Μια ιδέα που δέχτηκε με χαρά η γνωστή τραγουδοποιός. «Η ιδέα να εμφανιστούμε στην παράσταση μέσα από μουσική μιας τόσο διαφορετικής και μακρινής εποχής μ’ ενθουσίασε. Ούτως ή άλλως το να βρίσκομαι στη σκηνή είναι το πιο αγαπημένο μου πράγμα. Το να τραγουδήσω στην Επίδαυρο το είχα σκεφτεί αλλά δεν είναι κάτι που περίμενα να συμβεί και μάλιστα άμεσα. Οπότε αποδέχτηκα την πρόταση του κ. Γιάννη Κακλέα με πολύ μεγάλη χαρά. Θα πω ένα τραγούδι του Αττίκ τη στιγμή της αντιπαράθεσης του Χρεμύλου και της Πενίας. Εγώ θα τραγουδήσω ως Πενία και οι Χατζηφραγκέτα θα είναι ο Χρεμύλος. Δεν είμαστε οι ρόλοι, απλώς παίρνουμε αυτή τη θέση, δίνουμε τη “φωνή” μέσω της μουσικής σε αυτό το debate».
Η ιδιαίτερη μουσικός τονίζει πως μία από τις βασικές επιδιώξεις του σκηνοθέτη είναι «να προσανατολιστεί σ’ ένα φρέσκο ανέβασμα. Ο λόγος άλλωστε που εξακολουθούν αυτά τα έργα να παίζονται ακόμα είναι διαχρονικά, αφορούν το σήμερα. «Το “Χρήμα” του Αττίκ που θα ερμηνεύσω – και που το έμαθα όταν μου το πρότεινε ο κ. Κακλέας – είναι απολύτως ταιριαστό με το θέμα του αριστοφανικού έργου. Ο στίχος του μιλάει, μ’ έναν πολύ ποιητικό και ευφάνταστο τρόπο, για τα δεινά που μπορεί να προκαλέσει το χρήμα». Τον μουσικό διάλογο συμπληρώνουν οι Χατζηφραγκέτα, οι οποίοι δίνουν φωνή στον Χρεμύλο με το τραγούδι τους «Εντάξει, Κική» (Εντάξει, Κική, να το ξέρεις, Κική/ Δεν έχω να αλλάξω δεύτερο βρακί).
Πολυφωνικές «Ικέτιδες»
Η αυλαία των φετινών Επιδαυρίων θα πέσει με τις «Ικέτιδες» ένα έργο που όπως υπενθυμίζεται στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ ανέβηκε πριν από εξήντα χρόνια για πρώτη φορά. Στις 23 και 24 Αυγούστου το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν σε συνεργασία με το Θέατρο του Νέου Κόσμου ανεβάζει το σπουδαίο έργο του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη. Ενα ποιητικό αλλά και βαθιά πολιτικό έργο που ανανεώνει τα ερωτήματα για την έννοια του ασύλου σε μια δημοκρατική κοινωνία – ιδιαίτερα όταν στη θέση του διωκόμενου βρίσκονται οι γυναίκες. Μια τραγωδία που υμνεί τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια της γυναίκας.
Η Μαριάνα Κάλμπαρη ετοιμάζει μια παράσταση μέσα από την οποία θα επιχειρήσει να ενώσει τις φωνές των αρχαίων ηρωίδων με εκείνες των σημερινών, μέσα από έναν Χορό πενήντα νέων γυναικών, με προεξάρχουσες στον λόγο τη Λένα Παπαληγούρα και τη Λουκία Μιχαλοπούλου (στους ρόλους της Υπερμνήστρας και της Αμυμώνης αντίστοιχα) και στο τραγούδι τη Μαρίνα Σάττι. Τον Χορό απαρτίζουν μέλη της γυναικείας χορωδίας Chóres, νέες ηθοποιοί – σπουδάστριες της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης και χορεύτριες – ακροβάτισσες της ομάδας «Και όμως κινείται» (με κορυφαία τη Χριστίνα Σουγιουλτζή). Στον ανδρικό ρόλο του Πελασγού, βασιλιά του προελληνικού πελασγικού φύλου ‒ που πιστεύεται ότι υπήρξε μητρογραμμικό ‒, η Λυδία Κονιόρδου. Τις δύο μορφές της πατριαρχικής εξουσίας ενσαρκώνουν ο Ακης Σακελλαρίου και ο Γιάννης Τσορτέκης.