Ρεαλισμός

Οργίλες αντιδράσεις προκαλεί η αποκάλυψη, από το «Βήμα της Κυριακής», για τους 107 ένστολους που υπηρετούν στην Αστυνομία, διαθέτοντας βεβαρημένο ποινικό μητρώο. Χαρακτηριστική είναι, άλλωστε, η περίπτωση του φρουρού στους Αγίους Αναργύρους, ο οποίος οφείλει να εμφανίζεται μία φορά τον μήνα σε έτερο Αστυνομικό Τμήμα, ως προϋπόθεση για να κυκλοφορεί ελεύθερος. Ο εν λόγω αστυνομικός, μαζί με γυναίκα συνάδελφό του από το ίδιο Τμήμα, η οποία διατηρεί αντίστοιχα προβλήματα με τον νόμο, μετατέθηκε σε υπηρεσία που δεν απαιτεί διάδραση με τους πολίτες. Κοινώς σε κάποιο γραφείο με πολλές σφραγίδες.

Ολα αυτά προκαλούν δυσφορία στην κοινή γνώμη, πλην όμως εκτιμώ ότι οι αντιδράσεις είναι υπερβολικές. Καλό θα ήταν να παρατηρήσουμε το θέμα από ένα πιο σύγχρονο πρίσμα.

Το να υπηρετούν παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου στην Αστυνομία είναι μία κατάκτηση για το αίτημα της συμπερίληψης. Ολοι δικαιούνται μία δεύτερη ευκαιρία. Και άπαντες έχουν θέση στην Ελληνική Αστυνομία που εμπράκτως αποδεικνύει ότι στους κόλπους της δεν εφαρμόζονται διακρίσεις. Επίσης οφείλουμε να παραδεχθούμε, αρκεί να μην είμαστε κοντόφθαλμοι, ότι με αυτή τη μέθοδο η Υπηρεσία προσεγγίζει με μεγαλύτερη αμεσότητα τον χώρο του εγκλήματος. Εχουμε, ας πούμε, αστυνομικό εν υπηρεσία, ο οποίος καταδικάστηκε για συμμετοχή σε κυκλώματα διακίνησης παράτυπων μεταναστών. Και αντί να στεκόμαστε στην τεχνογνωσία που μεταφέρει αυτός ο λειτουργός του δημοσίου συμφέροντος, εστιάζουμε στους τύπους και στα προσχήματα.

Για παράδειγμα, ποιος θα προσφέρει καλύτερες πληροφορίες στη Δίωξη Ναρκωτικών από έναν αστυνομικό που βεβαιωμένα διαθέτει άμεση γνώση του θέματος; Υπάρχει καταλληλότερος, με σφαιρική γνώση του θέματος, από τον ένστολο που καταδικάστηκε για διακίνηση ναρκωτικών; Ξέρει κανείς τα θέματα του trafficing επαρκέστερα από τον αξιωματικό που υποδέχθηκε κορίτσια στην πρωτεύουσα; Οχι βέβαια! Στην Ελληνική Αστυνομία αξίζει έπαινος που διατηρεί, ακόμα, κοινούς ποινικούς στις τάξεις της. Χρειάζεται υψηλό αίσθημα ρεαλισμού και υπηρεσιακής ευελιξίας για να έχεις καταδικασθέντες εν υπηρεσία. Και ευτυχώς καθυστερούν πολύ οι διαδικασίες ελέγχου των αστυνομικών. Είδαμε ότι τα Τμήματα έχουν πρόβλημα στελέχωσης. Αν διώξουν και τους ποινικούς που υπηρετούν τι θα κάνουν; Θα τα κλείσουν; Ε, όχι.

3 Body Problem

Ο τίτλος ανήκει στη σειρά που, αυτήν την περίοδο, παρακολουθεί ο πλανήτης, τουλάχιστον το κομμάτι του που έχει συνδρομή στο Netflix. Είναι διασκευή ενός κινεζικού μυθιστορήματος (και σειράς) με θέμα την άφιξη, ύστερα από 400 χρόνια, εξωγήινων που διαθέτουν πιο προηγμένη τεχνολογία από εμάς, τους Γήινους. Ωστόσο μέχρι να φτάσουν αυτοί στη Γη, εμείς, που εξελισσόμαστε πιο γρήγορα, πιστεύουμε ότι θα είμαστε έτοιμοι. Ηδη σας εξέθεσα αρκετά στοιχεία κινδυνεύω να κατηγορηθώ για spoiler. Το κινεζικό μυθιστόρημα θεωρείται αλληγορικό: οι εξωγήινοι αντιστοιχούν στους Αμερικανούς που απειλούν την Κίνα, η οποία όμως αναπτύσσεται ταχύτατα και στο μέλλον θα τους ξεπεράσει. Στις ΗΠΑ ενοχλήθηκαν ως και γερουσιαστές για την παραγωγή της σειράς. Εγώ σας προτείνω να τη δείτε για τον στοχασμό πάνω στην ανθρώπινη φύση. Και να αναρωτηθείτε πώς μπορείς να εξηγήσεις σε έναν εξωγήινο την έννοια του ψεύδους.

Μουρουνέλαιο στο στόμα

Στην πολιτική δεν έχει σημασία πώς δείχνεις, αλλά τι είναι αυτό που λες. Ομως δεν γίνεται να μη σταθείς στη στάση του σώματος και στο σχήμα των εκφράσεων του προσώπου, όταν η κάμερα εστιάζει στον Κώστα Καραμανλή και στον Αντώνη Σαμαρά, στην έναρξη του συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας. Ηταν ο ένας δίπλα στον άλλον, ως πρώην, όπως βάζουμε στο ράφι παλιά σουβενίρ που τα αφήνουμε να σκονίζονται. Με τα χέρια σταυρωμένα. Ο Καραμανλής τα κούνησε για να χειροκροτήσει κάποιες φορές. Ο Σαμαράς όχι. Και όσον αφορά το πρόσωπο, ήταν εμφανές ότι τους είχαν δώσει μουρουνέλαιο, υποχρεώνοντας τους να μην το καταπιούν. Αν μιλούσαν μεταξύ τους την ώρα των ομιλιών, θα παρέπεμπαν σε εκείνους του ηλικιωμένους που, οι παλαιότεροι, βλέπαμε να σχολιάζουν στο Muppet Show. Ναι, ήταν σαν να πηγαίνεις σε γάμο συγγενούς που αντιπαθείς σφόδρα και σου ανταποδίδει αναλόγως. Ομως η παράταξη, ειδικά η ηγεσία της, τους ευγνωμονεί. Δεν μίλησαν και αυτό ήταν αρκετό.