Τη Δευτέρα θα ξέρουμε όλες τις υποψηφιότητες. Ωστόσο, τα κόμματα έχουν ήδη κηρύξει άτυπα την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Εχει άλλωστε αυξηθεί και ο αριθμός των πολιτών που ξέρουν πια ότι στις 9 Ιουνίου θα στηθούν κάλπες – ένα μήνα πριν οι περισσότεροι, έλεγαν ερευνητές των εταιρειών δημοσκοπήσεων, αγνοούσαν την ημερομηνία των ευρωεκλογών. Μέχρι τώρα, βέβαια, οι επαγγελματίες πολιτικοί (αλλά και όσοι ελπίζουν να γίνουν τέτοιοι) δεν μιλάνε για την Ευρώπη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αιτείται επίμονα εθνικές εκλογές, φωνάζει για το «μεγάλο σκέπασμα που βλέπουμε, το μεγάλο κουκούλωμα, τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών» και τον Σταν Γκρίνμπεργκ. Πού και πού ο αρχηγός του μέμφεται και τους νεοδημοκράτες πως «αναμοχλεύουν παρουσιαστές από τηλεοπτικά πάνελ», ξεχνώντας βολικά τους πανελίστες και τα σελέμπριτι που ο ίδιος παρουσίασε ως υποψήφιους στις συριζαϊκές προκριματικές της Κυριακής.
Ο Πρωθυπουργός, από την άλλη, ζητά να μη φουντώσει το «κίνημα της αντισυστημικότητας» και να ψηφιστεί το κυβερνών κόμμα ώστε να εξασφαλιστεί η σταθερότητα. Αλλά αναφέρει ταυτόχρονα ότι «εθνικές εκλογές θα έχουμε το 2027 με όποιο αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές».
Συνθήκες
Ακόμη κι εκείνοι που έχουν την ευχέρεια και τον χρόνο να κοιτούν τα πολιτικά πράγματα αφ’ υψηλού, σαν τον Αλέξη Τσίπρα, διατείνονται πως το διακύβευμα των ευρωεκλογών «είναι να επαναϊσορροπήσει το πολιτικό σύστημα. Να έχουμε μία αξιωματική αντιπολίτευση που θα είναι σε θέση να διεκδικήσει με αξιώσεις τη διακυβέρνηση στον επόμενο γύρο των εθνικών
εκλογών».
Για να το πούμε με λιγότερα λόγια: στην ανάγνωση των πολιτικών, η εσωτερική σκηνή υπερτερεί της ευρωπαϊκής. Ετσι, η Ευρωπαϊκή Ενωση μπαίνει στην κουβέντα μόνο όποτε κάποιος ανάμεσά τους δηλώνει ότι θέλει «όσο το δυνατόν καλύτερο ποσοστό» προκειμένου να διαπραγματευτεί χρήματα για τους αγρότες ή την άμυνα. Η Ευρώπη καδράρεται κυρίως σαν Ταμείο, δηλαδή.
Οταν, όμως, προσαρμόζεις την ατζέντα μιας ευρωαναμέτρησης στις μικροκομματικές ανάγκες του εθνικού σου πλαισίου δεν μπορεί παρά να περιμένεις πως αυτή θα λειτουργήσει σαν μια μεγάλη, αξιόπιστη δημοσκόπηση. Κάποιοι, όχι η συντριπτική πλειονότητα, θα πάρουν μέρος και θα πουν τη γνώμη τους για ναστείλουν μήνυμα σε πολλαπλούς αποδέκτες. Γι΄αυτό, τα κόμματα θα πρέπει να είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μιας χαλαρής ψήφου. Οσο κι αν την αποτάσσονται, εκείνα δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες για να προκύψει