«Κατηγορούνται» το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του ότι δεν κάνουν δομημένη, σοβαρή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Και πως αυτός είναι ο λόγος που το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ανακάμψει δημοσκοπικά (αν δεχτούμε ότι όλο αυτό που αποτυπώνεται είναι πραγματικό…) και φαίνεται να υπολείπεται του ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ, πάλι, το αντίθετο βλέπω. Υποστηρίζει για παράδειγμα η κυβέρνηση ότι το ΠΑΣΟΚ (όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ) υπονομεύει τη χώρα, διότι αρνήθηκε να υπερψηφίσει το νέο νομοθέτημα για το Ταμείο Ανάκαμψης. Και δεν το υποστηρίζει μόνο μέσα στη Βουλή, βάζει και τους έντυπους και ηλεκτρονικούς παπαγάλους να το κάνουν αερόστατο, να το διαδώσουν, όπου και όπως μπορούν, μη μείνει κανείς ανενημέρωτος σχετικά με την προδοτική στάση του ΠΑΣΟΚ, αφού πρόκειται να έρθουν στη χώρα 9,7 δισ. ευρώ από τα ευρωπαϊκά ταμεία, και το ΠΑΣΟΚ δεν αρνείται απλά να πει το «ναι», το υπονομεύει κιόλας. Ανθέλληνες, παιδί μου, οι πασόκοι…

Εξαρτάται από το ΠΑΣΟΚ αν εισρεύσουν στη χώρα αυτά τα 9,7 δισ. ευρώ; θα ρωτήσει κάποιος αφελώς, κάποιος ο οποίος, ας πούμε, δεν έχει ιδέα για το τι συμβαίνει εδώ. Η απάντηση είναι «όχι»! Κατηγορηματικά. Η κυβερνητική πλειοψηφία μια χαρά αρκούσε για την επιψήφιση του νομοθετήματος. Οπότε, γιατί όλο αυτό; θα ρωτήσει και πάλι ο αφελής, αλλά απάντηση δεν θα λάβει. Διότι πρόκειται για ένα ακόμη (κυβερνητικό) παραμύθι, αλλά δεν θα το κάνουμε θέμα τώρα. Ετσι λειτουργεί το σύστημα, έτσι το έχει στήσει το εργαλείο το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης και δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό για τα μάτια του Ανδρουλάκη ή για χάρη του ΠΑΣΟΚ.

Οι «τυχερές» επιχειρήσεις

Τούτων δοθέντων, ας δούμε, γιατί δεν υπερψήφισε το ΠΑΣΟΚ  τη συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Την εξήγησε μια χαρά, σε ανάρτησή του, ο Μιχάλης Κατρίνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος. Και την εξήγησε με τρόπο τέτοιο, που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για παρερμηνείες. Ιδού:

  • το 85% των δανειακών πόρων έχει δοθεί μέχρι στιγμής σε μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις  που αποτελούν το 97% των επιχειρήσεων της χώρας, ασφυκτιούν.
  • τα 4,5 δισ. δανείων έχουν δοθεί σε 200 (!!!) όλες και όλες επιχειρήσεις σε σύνολο 400.000 επιχειρήσεων της χώρας και 700.000 ενεργών επαγγελματικών ΑΦΜ με το 99% των επιχειρήσεων να αποκλείεται εξαρχής (λόγω των εξαιρετικά δύσκολων διαδικασιών), με αποτέλεσμα μόνο 500 να έχουν ξεπεράσει τους γραφειοκρατικούς σκοπέλους και να έχουν καταφέρει να  υποβάλλουν αίτηση για τα δάνεια.

Αν δεν αρκούν αυτά, υπάρχουν κι άλλα. Οπως υποστηρίζει ο Μ. Κατρίνης, και δεν είδα να υπάρχει αντίλογος από την πλευρά της κυβέρνησης, «η αδιαφάνεια κυριαρχεί παντού, αφού κανείς δεν ξέρει πού βρίσκονται οι προκαταβολές, σε ποιους υπεργολάβους κατευθύνονται οι πόροι, ποια έργα απεντάχθηκαν, ποιοι είναι οι τελικοί δικαιούχοι των χρημάτων».

Οπως μου έλεγε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ «το Ταμείο Ανάκαμψης είναι κομμένο και ραμμένο για επιχειρήσεις που έχουν τρία χαρακτηριστικά: Ενα, είναι πολύ λίγες, Δύο είναι πολύ μεγάλες και τρίτον είναι πολύ φιλικές προς τη ΝΔ».

Αυτό ειδικά το τελευταίο, είναι που «σκοτώνει» κατά το κοινώς λεγόμενο…

Λάθος επιχείρηση

Δεν ξέρω ποιος τον παρότρυνε τον πρόεδρο Κασσελάκη να επιχειρήσει διμέτωπο, και μάλιστα ρίχνοντας το βάρος του περισσότερο προς τον Νίκο Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ, και λιγότερο προς την κυβέρνηση, αλλά δεν θα του βγει σε καλό η επιχείρηση αυτή. Ειδικά για τον λόγο για τον οποίο εξαπολύθηκε: επειδή ο Ανδρουλάκης δεν υιοθετεί τις βλακείες περί πρόωρων εκλογών με την παρουσία στην Ελλάδα ξένων παρατηρητών οι οποίοι θα διασφαλίσουν το αδιάβλητο της διαδικασίας.

Να το προσέξουμε λιγάκι αυτό: επειδή ο άλλος λέει «όχι» στην υιοθέτηση τέτοιων ανοησιών, διότι αφενός γνωρίζει πόσο ντροπιαστικό για την Ελλάδα είναι κάτι τέτοιο, αφετέρου από πουθενά δεν τεκμαίρεται ότι η ΝουΔου έχει στα σκαριά μηχανισμό για τη νόθευση των εκλογών, ο Κασσελάκης τον βρίζει ως παρακολούθημα του Κυριάκου.

Ποιος, ο Κασσελάκης. Που από μία σύμπτωση δεν έγινε υπουργός του Κυριάκου και που θρυλούνται τόσα για τη σχέση τους, τα οποία κάποια στιγμή θα γνωστοποιηθούν. Αποκλείεται να μείνουν καταχωνιασμένα μυστικά. Αλλωστε, εκλογές έχουμε, κι ο Ανδρουλάκης δεν πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα χέρια, να δέχεται τέτοιες βαριές κατηγορίες χωρίς να απαντάει.

Συριζαίικος λαϊκισμός

Μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με τα κυοφορούμενα μέτρα του υπουργείου Παιδείας. Οπως ανέφερα και χθες, αναπτύσσονται οι πιο ακραίες απόψεις, προκειμένου να σχηματιστεί ένας ακόμη αντιπολιτευτικός πόλος για την… αντιπολίτευση. Ειδικά στο σκέλος που αφορά την επαναφορά της πενθήμερης αποβολής από το σχολείο παιδιών που έχουν βιαιοπραγήσει κατά άλλων παιδιών. Το καινούργιο θέμα που έχει ανοίξει σχετικά με τα μέτρα αφορά το αν πρέπει να πληρώνουν οι μαθητές (οι γονείς τους συγκεκριμένα) τις ζημιές που προκαλούν στα σχολεία, είτε στη διάρκεια καταλήψεων είτε έξω από αυτές.

Και αναπτύχθηκε η δήθεν… προοδευτική άποψη (από τον ΣΥΡΙΖΑ – τυχαίο;) ότι δεν πρέπει να πληρώνουν τις ζημιές οι γονείς των μαθητών, διότι, το οποίον κ.λπ., αλλά να βαρύνεται με τα έξοδα αποκατάστασης των ζημιών ο εποπτεύων τα σχολεία φορέας. Είτε είναι οι δήμοι είτε το υπουργείο Παιδείας. Δηλαδή, για να το αναλύσουμε λιγάκι περισσότερο, τα τζάμια που σπάει το κακομαθημένο, να πληρώσουμε όλοι οι υπόλοιποι για την αποκατάσταση της ζημιάς που διέπραξε! Υπέροχος συλλογισμός, και ως πρόταση ακόμη καλύτερη, βγαλμένη από τις πιο λαμπρές σελίδες του συριζαίικου λαϊκισμού. Ηθελα να ήξερα, αν αυτό το κακομαθημένο, αφού βαρεθεί να σπάει τα τζάμια στο σχολείο του ή να καίει θρανία στις ελεύθερες ώρες του, σπάσει τα τζάμια ενός σπιτιού, θα ισχύσει το ίδιο; Θα πρέπει να πληρώσουμε εμείς την τζαμαρία του γείτονα;