Χρειάστηκαν τέσσερις εβδομάδες κλιμακούμενων ζυμώσεων και παρασκηνιακής κινητικότητας με επαφές τόσο στην Αθήνα όσο και στα Τίρανα στο φόντο αντικρουόμενων εισηγήσεων προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να λάβει ο ίδιος την τελική απόφαση. Το όνομα του Φρέντι Μπελέρη συζητιόταν στο γαλάζιο οικοσύστημα με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα για την ένταξή του στο ευρωψηφοδέλτιο μέχρι χθες το μεσημέρι, στο παρά πέντε δηλαδή της επίσημης ανακοίνωσης.
Ο Μητσοτάκης τράβηξε το «χαρτί» Μπελέρη, λήγοντας το «πόκερ» του τελευταίου μήνα, καθώς έκρινε ότι τα υπέρ είναι περισσότερα από τις δυσκολίες της υποψηφιότητας του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας. Πρωθυπουργικοί συνεργάτες υποστηρίζουν ότι ο ίδιος δεν άνοιγε τις σκέψεις του όλο αυτό το διάστημα – ούτε καν στον χθεσινό πρωινό καφέ. Κατέγραφε εισηγήσεις από κάθε πλευρά και έδινε βάση στους προβληματισμούς, αλλά κρατούσε την κουβέντα σε πολύ στενή ομάδα συνεργατών του, διαμηνύοντας ότι είναι προσωπική του απόφαση. Εξάλλου η υπόθεση Μπελέρη επηρεάζει αρνητικά τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, ενώ η ελληνική διπλωματία προσδοκά θετικές εξελίξεις σύντομα, προβάλλοντάς την παγίως ως ευρωπαϊκή και όχι διμερή.
Τα «στρατόπεδα»
Με βάση αυτά υπήρξαν ακόμα και μέσα στο Μαξίμου διαφορετικές προσεγγίσεις: οι υποστηρικτικές «φωνές», όπως εκείνες του υπουργού Επικρατείας Μάκη Βορίδη και του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη, και οι πιο επιφυλακτικές, όπως εκείνη του έτερου υπουργού Επικρατείας Ακη Σκέρτσου, ενώ ενστάσεις με διπλωματική «ματιά» για τον αντίκτυπο αυτής της επιλογής ακούγονταν και από τη Βασιλίσσης Σοφίας, τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη και την υφυπουργό Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου. Ταυτόχρονα νεοδημοκράτες μετέφεραν το κλίμα (έως πιέσεις) της Ομογένειας για μια κίνηση με «βαρύ συμβολισμό».
Ενα από τα πρόσωπα – κλειδιά με ενισχυμένο εξαρχής ρόλο στο πολυήμερο παρασκήνιο ήταν ο Σταύρος Παπασταύρου, ο οποίος ως υπουργός Επικρατείας είχε περάσει δύο ώρες στις φυλακές Δυρραχίου το περασμένο φθινόπωρο. Προ δεκαημέρου, δηλαδή μετά την «έξοδό» του από το Μαξίμου, ο ίδιος έδινε το «παρών» στην ομιλία του Μητσοτάκη στο Ζάππειο μαζί με τον υιό Μπελέρη, Πέτρο.
Ο τελευταίος δεν παρέστη μόνο στο συνέδριο της ΝΔ αλλά είχε περάσει και την πλαϊνή είσοδο του Μαξίμου (με δύο επισκέψεις σε δέκα ημέρες), συζητώντας για τελευταία φορά το Σάββατο με τον Βορίδη, τον Μαρινάκη και τον σύμβουλο του Μητσοτάκη Θανάση Νέζη. Και χθες ο Πέτρος Μπελέρης, μαζί με τον θείο του, Λεονάρδο, βρέθηκαν στο Ωδείο Αθηνών (όπως και ο Παπασταύρου) βλέποντας τους παρισταμένους να χειροκροτούν όρθιοι μόλις ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του συγγενούς τους.
Τι βάρυνε στη ζυγαριά
Οι τρεις λόγοι που «οδήγησαν» τελικά στην απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι:
Πρώτον, συνεργάτες του μιλούν για «παραταξιακή» επιλογή καθώς το περιβάλλον Μπελέρη ξεκαθάρισε στους συνομιλητές του εντός Μαξίμου ότι «ο Φρέντι θα κατέβει μόνο αν θέλει η ΝΔ», απορρίπτοντας άλλες προσεγγίσεις, όπως, κατά πληροφορίες, έγιναν μεταξύ άλλων από τον Ανδρέα Λοβέρδο (Δημοκράτες).
Δεύτερον, ήταν γνωστή η εντατική αναζήτηση προσώπων με «πατριωτικό» και «δεξιόστροφο» πρόσημο, που μπορούν να «μιλήσουν» στην παραδοσιακή βάση, ειδικά μετά τις αναταράξεις από την έξοδο της Αννας Μισέλ Ασημακοπούλου από την προεκλογική κούρσα και τη διαπίστωση της ανάγκης να αναχαιτιστούν επειγόντως οι διαρροές στα δεξιότερα της ΝΔ.
Τρίτον, θεωρήθηκε ότι προκύπτουν «ισχυροί» συμβολισμοί, σύμφωνα με πρωθυπουργικούς συνεργάτες, για την εκπροσώπηση της Ομογένειας και κυρίως για ένα μήνυμα αποφασιστικότητας προς την αλβανική πλευρά όσον αφορά το κράτος δικαίου.
