Ευρωεκλογική αμηχανία

Οι ευρωεκλογές ήδη ορίζουν τον πολιτικό χρόνο στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη. Στο εσωτερικό υπάρχει το ανοιχτό ερώτημα για το πώς θα εκφραστεί η διάχυτη και μάλλον εντεινόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια και εάν θα αναδειχθεί ένας ηγεμονικός αντιπολιτευτικός πόλος ή εάν θα συνεχιστεί η σημερινή εικόνα κατακερματισμού. Στην Ευρώπη το μεγάλο ερώτημα παραμένει το σε ποιον βαθμό θα εκφραστεί στις εκλογές μια σημαντική άνοδος διαφόρων παραλλαγών της Ακροδεξιάς, διαμορφώνοντας ακόμα πιο προβληματική πολιτική συνθήκη.

Ωστόσο, ακόμα και έτσι εξακολουθούμε να είμαστε μέσα σε ένα τοπίο όπου οι ευρωεκλογές είναι κατά βάση ένα πολιτικό μήνυμα, η αποτύπωση ενός πολιτικού συσχετισμού, η καταγραφή τάσεων εντός των ευρωπαϊκών χωρών. Μόνο που υποτίθεται ότι οι ευρωεκλογές δεν είναι απλώς μια μεγάλη πανευρωπαϊκή δημοσκόπηση, ούτε τις κάνουμε για να δούμε ποιες είναι οι πολιτικές τάσεις, αλλά αντίθετα αποτελούν τη διαδικασία για την εκλογή του οργάνου που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί την κατεξοχήν δημοκρατική στιγμή μέσα στο όλο θεσμικό πλαίσιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, το σημείο όπου αυτή παύει να είναι απλώς μια διαρκής διακυβερνητική διαπραγμάτευση.

Ωστόσο, στην πραγματικότητα αυτή η δημοκρατική στιγμή καταλήγει επίφαση μέσα σε μια Ευρώπη που εξακολουθεί να δυσκολεύεται να επιδείξει πραγματική αλληλεγγύη στο εσωτερικό της – η διαπραγμάτευση για το Ταμείο Ανάκαμψης παραμένει πολύ διδακτική – και που βέβαια αρνείται να κάνει σοβαρή συζήτηση για το μέλλον της, το παραγωγικό της υπόδειγμα, την αναμέτρηση με τις εσωτερικές ανισότητες, το εάν θα αποκτήσει ευρωπαϊκή και όχι απλώς «δυτική» εξωτερική πολιτική, τα διαρκή – και δυστυχώς φονικά – αδιέξοδα των πολιτικών της «Ευρώπης Φρούριο» απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες, τα πολλαπλά καταγεγραμμένα αδιέξοδα των νεοφιλελεύθερων οικονομικών στρατηγικών που εξακολουθούν να κυριαρχούν, την απροθυμία μεγάλων «πολιτικών οικογενειών» να κάνουν πράξη τον ρόλο εγγυητή του κράτους δικαίου. Καθόλου τυχαία οι πολίτες για άλλη μια φορά θα «στείλουν μηνύματα» αλλά δεν θα αισθανθούν ότι «αποφασίζουν για την Ευρώπη».