Αδέρφια στον ΣΥΡΙΖΑ χαλαρώστε. Πάρτε βαθιές ανάσες, μετρήστε μέχρι το 10, και ξανασκεφτείτε το. Δεν πρόκειται να έρθει η συντέλεια του κόσμου επειδή ο πρόεδρος Στέφανος απέπεμψε εκείνον τον Παπανώτα διότι προ καιρού είχε αφήσει να του ξεφύγει μια ανοησία, εξ αντικειμένου άθλια και σεξιστική, για τις γυναίκες. Αυτό είναι το μόνο πρόβλημα με τη συγκεκριμένη μούρη; Τα όσα έλεγε ας πούμε, χρόνια τώρα στις εκπομπές όπου φιλοξενούνταν ως «πανελίστας», δεν αποτελούν πρόβλημα; Ακούγεται ως ανέκδοτο να είναι το σχόλιο που έκανε για τον… σατράπη που μπορεί να «πέσει» στη ζωή κάθε γυναίκας, αυτό που σας ξεσήκωσε, και οδήγησε τον πρόεδρο Κασσελάκη να αποπέμψει «μετά λύπης» του, τον Παπανώτα.

Ο άνθρωπος αυτός, όπως και τόσοι άλλοι σαν κι αυτόν που γεμίζουν καθημερινά τις πρωινές lifestyle εκπομπές, έχουν πει κατά καιρούς τα μύρια όσα για άλλους ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες. Το συγκεκριμένο, σας διαβεβαιώ δεν ήταν και το σημαντικότερο ώστε να απαιτηθεί από τον Κασσελάκη να τον εκπαραθυρώσει από το ψηφοδέλτιο για τις ευρωεκλογές. Ανήκει εξ ολοκλήρου στην κατηγορία «σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου»!

Τα άλλα είναι το θέμα, τα οποία δεν είδα να αγγίζουν τους ψευτοευαίσθητους δικαιωματιστές συριζαίους, όπως και δεν είχαν αρθρώσει λέξη όταν τον ενέταξε στο ψηφοδέλτιο ο πρόεδρος Κασσελάκης.

Στυμμένη λεμονόκουπα

Αρα αυτή η εκ των υστέρων αντίδραση, έχει να κάνει με επικοινωνιακούς όρους, και τίποτε περισσότερο. Φοβήθηκαν το διαδικτυακό «κράξιμο». Οι δηλώσεις Παπανώτα είναι παλιές, αλλά κατά το σύνηθες «γράψιμο» που κάνει σε όλους με το συμπάθιο κιόλας, ο πρόεδρος (το δείχνει κιόλας σε κάθε ευκαιρία) δεν έδωσε και τόση σημασία. Αλλωστε, όταν αποφασίζεις να εντάξεις τον Παπανώτα, και τον κάθε Παπανώτα της τηλεόρασης, στο ψηφοδέλτιο, λες με δυο λόγια σε όλους, ότι ακούστε παιδιά, δεν ξέρω τι άποψη έχετε εσείς για το «παλικάρι», αλλά από τη στιγμή που τον επιλέγω εγώ αυτό τον καθιστά αυτομάτως αποδεκτό στην κοινωνία, και πολύ περισσότερο στην εκλογική μας βάση. Εσύ τι να πεις; Οτι για ψηφοδέλτιο πρόκειται, όχι – ακόμη τουλάχιστον – για κολυμβήθρα του Σιλωάμ;! Να τα σβήνει όλα, με τη μια, με το που τον χώνεις τον άλλο μέσα; Δεν σε παίρνει, και το καταλαβαίνω.

Για μένα το θέμα είναι ο ίδιος, ο πικραμένος Παπανώτας. Που ωρύεται ότι αυτός στήριξε τον Κασσελάκη από την πρώτη στιγμή, και τώρα ο άλλος, τον πετάει έξω σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Κρίμααααα.

Αντίδραση χωρίς αστερίσκους

Από την άλλη πλευρά πάντως, να πούμε και ένα μπράβο στη Σοφία Μπεκατώρου. Την ώρα που για τον πρόεδρο Κασσελάκη και τους υποστηρικτές του δεν ήταν πρόβλημα ο Παπανώτας, η Μπεκατώρου η οποία πρώτη ξεκίνησε τη μεγάλη συζήτηση στην ελληνική κοινωνία, για τη σεξουαλική κακοποίηση, λεκτική και σωματική, των γυναικών, είπε ένα «για σταθείτε, τι θέλει αυτός εδώ, μεταξύ μας;». Η πρωτοπόρος του ελληνικού #MeToo Μπεκατώρου, που άνοιξε δρόμο για δεκάδες γυναίκες, να δημοσιοποιήσουν τη δική τους κακοποίηση, επαναλαμβάνω όχι μόνο σωματική, αλλά και λεκτική, με την παρρησία, το θάρρος, και τη γενναιότητα που τη διακρίνει, είπε στον πρόεδρο Κασσελάκη, καθαρά, χωρίς περιστροφές, αστερίσκους και «ναι μεν, αλλά», ότι ξέρεις πρόεδρε, από τη στιγμή που επιλέγεις να έχεις τον συγκεκριμένο τύπο στο ψηφοδέλτιο, εγώ αποχωρώ. Επειδή, πολύ απλά δεν μπορώ, δεν γίνεται, να συνυπάρξω μαζί του. Στην ίδια κατηγορία, αναμφίβολα, πρέπει να ενταχθεί και η κυρία Δώρα Τσαμπάζη, που έθεσε επίσης με κατηγορηματικότητα θέμα Παπανώτα.

Οσο για σας, συστήνω να περιοριστείτε στην παρατήρηση των υπόλοιπων ανθυποψηφίων του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι μέχρι χθες το μεσημέρι στρουθοκαμήλιζαν – καθημερινό φαινόμενο, και αυτό, της δημόσιας ζωής.

(Τη θεωρία μου για τα celebrities που χρησιμοποιούν τα κόμματα για «κράχτες» στα ψηφοδέλτιά τους, την έχω αναπτύξει, διεξοδικά. Δεν χρειάζεται να την επαναλάβω. Σωστά;)

Υποψηφιότητα με το βλέμμα στο… μαντρί

Ο καλύτερος του χωριού πάντως, είναι ο πρόεδρος Κυριάκος. Δεν πάει να ωρύονται, οι έχοντες γνώση και γνώμη, περί του Φρέντι Μπελέρη και του παρελθόντος του; Δεν πάει να φοβούνται εκεί στο υπουργείο Εξωτερικών ότι η υποψηφιότητα θα δημιουργήσει χάσμα με την Αλβανία, όταν θα φτάσει η ώρα να απαιτηθεί η αποφυλάκιση του Μπελέρη, προκειμένου να αρχίσει να εκπληροί τα καθήκοντά του ως ευρωβουλευτής; Δεν τρέχει τίποτε.

Για εκείνον, τον πρόεδρο Κυριάκο εννοώ, σημασία έχει να προσεγγίσει ένα τμήμα του εκλογικού του σώματος, το οποίο βρίσκεται στα πολύ δεξιά της παράταξης και έχει ανοίξει εδώ και καιρό πανιά γι’ άλλες πολιτείες, μακρινές, έξω από το μαντρί. Γνωρίζω ότι από τις πρώτες κυλιόμενες δημοσκοπήσεις που έχει ήδη στη διάθεσή του το Μέγαρο Μαξίμου, υπάρχουν ορισμένες θετικές ενδείξεις. Αλλά όπως μου τονίστηκε χαρακτηριστικά «δεν μπορείς ακόμη να μιλήσεις για κλίμα».

Τι σημαίνει αυτό; Οτι μπορεί να έρχεται πρωτο-δεύτερος ο Μπελέρης στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων της ΝουΔου, αλλά ακόμη είναι νωρίς να εκτιμηθεί πόσοι από αυτούς που ήταν έτοιμοι να εγκαταλείψουν την παράταξη, για να βρουν στέγη σε κάποιο πιο δεξιό σχήμα, άλλαξαν στάση, μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Φρέντι Μπελέρη. Αυτό θα προκύψει από την περαιτέρω ανάλυση των στοιχείων των επόμενων ημερών, αν υπάρχει φυσικά.

Λογικό πάντως το βρίσκω. Οπως λογικό θεωρώ και να μην είναι αναμενόμενα τα αποτελέσματα. Αλλωστε αν κάποιος, δεξιός, αποφάσισε το προηγούμενο διάστημα να επιλέξει τιμωρητική ψήφο στις εκλογές του Ιουνίου, για χίλιους λόγους, τους οποίους και βαριέμαι να καταγράψω εδώ, δεν νομίζω ότι μία υποψηφιότητα μπορεί να του αλλάξει την πεποίθηση να κάνει αυτό που έχει αποφασίσει από καιρό να πράξει…

Η σιωπή του προέδρου Αντώνη

Εχω να αναφέρω ένα (σοβαρό) παράδειγμα επ’ αυτού. Αφορά τον πρόεδρο Αντώνη (Σαμαρά). Ο πρόεδρος Αντώνης, από διετίας περίπου, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο πρόεδρος Κυριάκος «πασοκοποιεί» τη Νέα Δημοκρατία. Τον «αιώνιο» αντίπαλο της Νέας Δημοκρατίας. Μπορεί ο ίδιος να συνεργάστηκε μαζί του αλλά το έκανε εξ ανάγκης – για να διασωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία. Ομως το ιδεολογικό πολιτικό χάσμα που χωρίζει τη ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ δεν εξαλείφθηκε, παραμένει. Το πιστεύει. Κι επειδή ο πρόεδρος Αντώνης πιστεύει ότι τρόπον τινά είναι ένας «φρουρός της Αχαΐας», θεωρεί υποχρέωσή του να διαφυλάξει την ιδεολογική καθαρότητα της παράταξης.

Τον είδατε να κάνει ας πούμε, μια εθνικοπατριωτική δήλωση, για την υποψηφιότητα Μπελέρη; Να δηλώσει πόσο περήφανος είναι που η Ελλάδα αποφάσισε να δείξει αποφασιστικότητα και πυγμή στην προστασία της ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου; Οχι!

Ενας Μπελέρης δεν αρκεί

Πολύ απλά γιατί δεν θέλησε. Σε άλλες εποχές θα έσπευδε πρώτος να την κάνει τη δήλωση. Εχει όμως επιφυλάξεις. Σοβαρές. Κυρίως επειδή δεν πιστεύει στην πρωτοβουλία Μητσοτάκη. Και επίσης δεν βλέπει για ποιον λόγο θα πρέπει ο ίδιος να νομιμοποιήσει μια απόφαση, η οποία είναι προφανής ως προς τη στόχευσή της. Εξού και σιωπά. Παρά τις οχλήσεις έμμεσες ή άμεσες, από διαφόρους γύρω γύρω. Μέχρι κι εγώ που πήρα ένα σχετικό τηλέφωνο χθες, προκειμένου να πληροφορηθώ τις προθέσεις του, εισέπραξα, μέσω συνεργάτου του, ένα «όχι». Και (εισέπραξα και) πλήρη άγνοια σε ερώτημα, αν το «όχι» αφορούσε και  σχετικό «αίτημα» το οποίο ενδεχομένως του υποβλήθηκε από το Μέγαρο Μαξίμου – ήτοι να προχωρήσει σε μια τέτοια δήλωση.

Συμπέρασμα: ένας… Μπελέρης δεν φέρνει, από μόνος του, τους δεξιούς πίσω. Θέλει δουλειά πολλή…

Τελευταία Νέα