Το μόνο βέβαιο; Ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν Αλί Χαμενεΐ ποτέ δεν πρέπει να σκέφτηκε ότι εάν έφτανε τα 85 κάποτε, θα λάμβανε ως δώρο γενεθλίων (και) ένα πυραυλικό χτύπημα από το Ισραήλ. Και ότι μάλιστα θα ήταν τέτοιο δώρο που ο ίδιος θα χρειαζόταν να αρνηθεί ότι το έλαβε, το δε Ισραήλ ότι του το έστειλε.
Οι εκρήξεις αντήχησαν πάνω από το Ισφαχάν και δευτερευόντως την Ταυρίδα, χθες τα ξημερώματα, σε αυτό που διάφορες πηγές περιγράφουν ως ισραηλινή επίθεση, αλλά η Τεχεράνη υποβάθμισε το περιστατικό και έδειξε ότι δεν είχε σχέδια για αντίποινα – μια απάντηση που φαινόταν να αποτρέπει τον πόλεμο σε όλη την περιοχή. Αργότερα κάποιες άλλες πηγές υποστήριξαν ότι η επίθεση δεν έγινε με πυραύλους αλλά με drones που εκτοξεύθηκαν μέσα από το ιρανικό έδαφος. Η περιορισμένη κλίμακα της επίθεσης και η σιωπηλή απάντηση του Ιράν φάνηκε να σηματοδοτούν μια επιτυχημένη διπλωματική προσπάθεια, στην οποία πρωτοστατούν οι ΗΠΑ, να αποτραπεί ο ολοκληρωτικός πόλεμος μετά την επίθεση με ιρανικό drone και πυραύλους στο Ισραήλ το περασμένο Σάββατο. Ιρανικά μέσα ενημέρωσης και αξιωματούχοι περιέγραψαν έναν μικρό αριθμό εκρήξεων, οι οποίες, όπως είπαν, προήλθαν από την αεροπορική άμυνα του Ιράν που έπληξε τρία μη επανδρωμένα αεροσκάφη πάνω από την πόλη Ισφαχάν. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκαν στο περιστατικό ως επίθεση από «εισβολείς» και όχι από το Ισραήλ, παρακάμπτοντας την ανάγκη για αντίποινα. Ιρανός αξιωματούχος είπε στο Reuters ότι δεν σχεδιάζεται να απαντήσει εναντίον του Ισραήλ για το περιστατικό.
Το Ισραήλ δεν είπε τίποτα για το περιστατικό. Είπε εδώ και μέρες ότι σχεδίαζε να αντεπιτεθεί στο Ιράν για τα χτυπήματα του Σαββάτου, την πρώτη άμεση επίθεση στο Ισραήλ από το Ιράν σε δεκαετίες σκιώδους πολέμου που διεξάγεται από πληρεξούσιους, ο οποίος έχει κλιμακωθεί σε όλη τη Μέση Ανατολή έπειτα από έξι μήνες μαχών στη Γάζα.
Οπως κι αν έχουν τα πράγματα, το χτύπημα στο Ιράν δείχνει να έχει εκτονώσει την κρίση αντί να την οξύνει, όπως επίσης θα επέτασσε η λογική. Οξύμωρο σίγουρα για πολεμικό χτύπημα, αλλά η πραγματικότητα, προς το παρόν τουλάχιστον, αυτή είναι. Το μεν Ισραήλ απέφυγε να επιβεβαιώσει, επίσης ασύμβατο με την πρακτική του, ένα χτύπημα το οποίο υπό άλλες συνθήκες θα ήθελε να προβάλει στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό ως απάντηση στην Τεχεράνη, το δε Ιράν έφτασε επίσης στο σημείο να αρνηθεί ακόμα και την ύπαρξη του χτυπήματος. Ο κίνδυνος περιπλοκής, άμεσης περιπλοκής, για την υπάρχουσα κρίση και την περιοχή αποσοβήθηκε, αφού πλήγμα, κατά την Τεχεράνη, δεν υπήρξε. Και αντίποινα σε πλήγμα που δεν υπήρξε δεν υπάρχουν και ούτε απαιτούνται.
Βέβαια, η κρίση Ισραήλ – Ιράν δεν έχει τελειώσει. Κάθε άλλο. Με ασφάλεια όμως μπορεί κανείς να πει ότι το μεσημέρι της Παρασκευής, όταν τα πράγματα ξεκαθάρισαν πια, ήταν πολύ καλύτερο ή έστω κάπως καλύτερο από το βράδυ της Πέμπτης. Ο πλανήτης ανέπνευσε με ανακούφιση σε μια πρώτη «θετική» εξέλιξη έπειτα από μέρες απειλών για πλήγματα σε πυρηνικές εγκαταστάσεις και άλλα πολλά τα οποία είχαν προκαλέσει παγωμάρα παγκοσμίως.
Εδώ στο Ισραήλ, πέραν του διά παντός αποβληθέντος από τις κρίσιμες αποφάσεις για τη χώρα Μπεν Γκβιρ, κανείς δεν επέκρινε τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε το Ισραήλ, ο οποίος, άβολο κι αυτό, ήταν κάτι που αποφασίστηκε από κοινού ούτως ή άλλως.
Εδώ αλλά και αλλού, η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Αυτό που επίσης δεν άλλαξε όμως είναι πως πίσω από τη φαινομενικότατη κανονικότητα τα προβλήματα παραμένουν και η ανάπαυλα δεν θα ζήσει ούτε στιγμή περισσότερο από την εκδήλωση της όποιας κίνησης της Ιερουσαλήμ να μπει στη Ράφα. Τότε, το εάν αυτό ήταν το αντάλλαγμα για την ηπιότητα του χτυπήματος ή όχι θα μοιάζει και αυτό με μια αχρείαστη πληροφορία από το παρελθόν.
Ο Κωστής Κωνσταντίνου είναι απεσταλμένος της ΕrtNews στο Ισραήλ