Αναζήτηση
Λίγο πριν την εκπνοή του 19ου αιώνα, ένας από τους πιο αξιοσέβαστους εβραίους ηγέτες στην Ευρώπη θα λάμβανε ένα γράμμα-παράκληση από τη Μέση Ανατολή. Κοντολογίς, τον παρακαλούσε να προστατεύσει τους εβραίους, από αυτό που σχεδίαζαν οι… σιωνιστές και… έπεσε μέσα.
Το φετινό Πάσχα στα Ιεροσόλυμα, είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο των προηγούμενων δεκαετιών.
Οι Ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις έχουν μετατρέψει τη Λωρίδα της Γάζας, σε «πάρκινγκ», όπως θα έλεγε ένας φανατικός φιλοϊσραηλινός Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής, ενώ η Ιερουσαλήμ ζει υπό αστυνομοκρατούμενο καθεστώς.
Τα κράτος του Ισραήλ έχει επικριθεί από τη διεθνή κοινότητα για τα εγκλήματα που διαπράττει στην περιοχή.
Αυτή όμως τη δικαιολογημένη κριτική -έως και αντιπαλότητα- που κατάφερε να δημιουργήσει το Τελ Αβίβ, είχε προβλέψει σε επιστολή του ο άνθρωπος που πριν από 130 και πλέον χρόνια ήταν ο δήμαρχος της… Ιερουσαλήμ, της ιερής πόλης για Μουσουλμάνους, Χριστιανούς και Εβραίους.
Αναλαμβάνει ο Χαλίντι
Τα έτη 1870 έως 1876, 1878 έως 1879 και 1899 έως 1906, τον δήμο της Ιερουσαλήμ, που βρισκόταν υπό οθωμανική διοίκηση, είχε αναλάβει ο καθηγητής Γιουσούφ Ντία Πασά Αλ Χαλίντι. Είχε, μάλιστα διδάξει αγγλικά και γαλλικά στην Ανατολική Ακαδημία της Βιέννης, τον πρόδρομο της Διπλωματικής Ακαδημίας της Αυστρίας.
Θεωρείται ένας από τους εξέχοντες πολιτικούς της Οθωμανική Αυτοκρατορίας,όταν, λίγο πριν την κατάρρευσή της, πειραματιζόταν με συνταγματικές μεταρρυθμίσεις.
Ο Χαλίντι ήταν εκλεγμένο μέλος του πρώτου οθωμανικού κοινοβουλίου εκπροσωπώντας την Ιερουσαλήμ και στάθηκε ενάντιος σε απόπειρες παραβίασης του Οθωμανικού Συντάγματος.
Ως Οθωμανός μεταρρυθμιστής φρόντιζε να τηρεί της ισορροπίες σε διάφορες εθνότητες και θρησκεύματα που υπό την οθωμανική ομπρέλα. Ήταν εξαιρετικά εξοικειωμένος με τη σιωνιστική σκέψη που είχε αρχίσει να γενιέται στις μέρες του, ενώ γνώριζε και το αντισημιτικό περιβάλλον στην Ευρώπη.
Υπενθυμίζεται ότι ο σιωνισμός στην πραγματικότητα ξεκίνησε ως ο εβραϊκός εθνικισμός τον 190 αιώνα με σκοπό τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους στην περιοχή της Παλαιστίνης, προσελκύοντας του Εβραίους της διασποράς. Το όνομα του προέρχεται από τον λόφο της Σιών στην Ιερουσαλήμ, ενώ η λέξη Σιών, στη Παλαιά Διαθήκη χρησιμοποιείται συνεκδοχικά για την πόλη Ιερουσαλήμ.
Η προφητική επιστολή
Ωστόσο, ο Χαλίντι, αντιλήφθηκε γρήγορα τους κινδύνους στους οποίους θα μπορούσε να εκθέσει ο επιθετικός σιωνισμός τόσο τους ίδιους τους Εβραίους, όσο και τις υπόλοιπες θρησκείες στην περιοχή.
Παρά το «γεγονός ότι μέχρι και τη δεκαετία του 1930 ο σιωνισμός δεν είναι απαραίτητα η ηγεμονική επιλογή των εβραϊκών κοινοτήτων ωστόσο, η εβραϊκή πατρίδα «είχε φτιαχτεί και είχε γίνει σημείο αναφοράς», περιλαμβάνοντας «την εξώθηση των Παλαιστινίων που ζούσαν εκεί και πρακτικές από το ρεπερτόριο της εποικιστικής αποικιοκρατίας» .
Έτσι ο Χαλίντι, φοβούμενος ότι η ατζένοντα των Σιωνιστών θα εξέθετε σε κίνδυνο τις φιλικές ενώσεις μεταξύ Μουσουλμάνων, Χριστιανών και Εβραίων, αποφάσισε να στείλει μια κατεπείγουσα και εξαιρετικά καλογραμμένη επιστολή στον Ζαντόκ Καν, τον αρχιραβίνο της Γαλλίας.
Το γράμμα το έγραψε την 1η Μαρτίου 1899, ζητώντας του στην πραγματικότητα να τιθασεύσει τους Σιωνιστές, κρατώντας τους μακριά από την περιοχή της Παλαιστίνης.
O Γιουσούφ Ντία Πασά Αλ Χαλίντι (Wikipedia)
«Καλακεύω τον εαυτό μου να πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να μιλήσω για τα συναισθήματά μου προς τον λαό σου.
»Όσον αφορά τους Ισραηλίτες […], τους θεωρώ πραγματικά συγγενείς μας τους Άραβες· για εμάς είναι ξαδέρφια· πραγματικά.
»Έχουμε τον ίδιο πατέρα, τον Αβραάμ, από τον οποίο καταγόμαστε επίσης. Υπάρχουν πολλές συγγένειες μεταξύ των δύο φυλών, έχουμε σχεδόν την ίδια γλώσσα Ο ένας στον άλλον, αν θέλουν να αντισταθούν στους εισβολείς άλλων φυλών, είναι αυτά τα συναισθήματα που με κάνουν να μιλήσω ειλικρινά σε εσάς για το μεγάλο ερώτημα που ταράζει αυτή τη στιγμή.
»Γνωρίζετε καλά ότι μιλάω για Σιωνισμό. Η ιδέα από μόνη της είναι μόνο φυσική, όμορφη και δίκαιη. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τα δικαιώματα των Εβραίων στην Παλαιστίνη; Θεέ μου, ιστορικά είναι η χώρα Σου! Και τι θαυμάσιο θέαμα θα ήταν αν οι Εβραίοι, τόσο προικισμένοι, ανασυγκροτούνταν και πάλι ως ανεξάρτητο έθνος, σεβαστό, χαρούμενο, ικανό να προσφέρει υπηρεσίες στη φτωχή ανθρωπότητα στον ηθικό τομέα όπως στο παρελθόν!
»Δυστυχώς, η μοίρα των εθνών δεν διέπεται αποκλειστικά από αυτές τις αφηρημένες αντιλήψεις, όσο αγνές, όσο ευγενείς κι αν είναι. Πρέπει να υπολογίζουμε βάσει της πραγματικότητας, με τεκμηριωμένα γεγονότα, με δύναμη, ναι με τη βάναυση δύναμη των περιστάσεων».
Στην συνέχεια, ο αλ Χαλίντι αφού υπενθύμισε στον αρχιραββίνο ότι η Παλαιστίνη ήταν αναπόσπαστο τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του υπενθύμιζε και κάτι ακόμα σοβαρότερο: ότι δηλαδή δεν κατοικείται μόνο από Ισραηλίτες, αλλά και από άλλους λαούς.
«Αυτή η πραγματικότητα, αυτά τα επίκτητα γεγονότα, αυτή η ωμή δύναμη των περιστάσεων δεν αφήνουν στον Σιωνισμό, γεωγραφικά, καμία ελπίδα πραγματοποίησης».
Ατυχώς όμως για τον Χαλίλι, το εβραϊκό κράτος σήμερα έχει καταφέρει να στρέψει την ανθρωπότητα εναντίον του χάρη στις εγκληματικές πολιτικές της ηγεσίας του.
