Το Καλλιμάρμαρο μπροστά της επιβλητικό την περιμένει. Το πλήθος όρθιο χειροκροτεί. Η παγκόσμια πρωταθλήτρια του βάδην, Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, φέρνει στο Στάδιο την Ολυμπιακή Φλόγα για να ανάψει ο βωμός από τα χέρια του ασημένιου Ολυμπιονίκη της υδατοσφαίρισης, Γιάννη Φουντούλη.
Λίγο πριν επιβιβαστεί στo θρυλικό ιστιοφόρο «Belem» με τελικό προορισμό τη Μασσαλία, το Φως του Ολυμπισμού κάνει την τελευταία του στάση στο Παναθηναϊκό Στάδιο και σε κλίμα συγκίνησης και υπερηφάνειας παραδίδεται από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Σπύρο Καπράλο, στον τρεις φορές χρυσό Ολυμπιονίκη στο κανόε σλάλομ και Πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής «Παρίσι 2024», Τόνι Εστανγκέ.
Από την Κρήτη ως την Αλεξανδρούπολη και από την Κέρκυρα έως το Καστελόριζο
Από την Αφή της, στην Αρχαία Ολυμπία στις 16 Απριλίου, η Φλόγα διένυσε περισσότερα από 5.200 χιλιόμετρα και 500 ναυτικά μίλια. Αφού, για 11 ημέρες φώτισε τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη, επισκέφθηκε 43 πόλεις και επτά νησιά και διανυκτέρευσε στην Ακρόπολη, ήρθε η στιγμή να περάσει στα χέρια των Γάλλων για να συνεχίσει το μαγικό ταξίδι της στη Γαλλιά.
Εκεί η λαμπαδηδρομία θα διαρκέσει για 68 ημερες ώσπου να ανάψει στις 26 Ιουλίου ο βωμός στο Παρίσι, σηματοδοτώντας την έναρξη της πιο μεγάλης γιορτής του αθλητισμού.
Οι 30.000 περίπου θεατές, που βρίσκονται στον ιερό χώρο του Ολυμπισμού, σηκώνουν τα κινητά τους για να απαθανατίσουν τη στιγμή.
«Πρόκληση μας να διοργανώσουμε εξαιρετικούς αγώνες, δημοφιλείς και να συνεισφέρουμε σ’ αυτό που λέγεται συμπερίληψη», υπόσχεται ο Τόνι Εστανγκέ, δίνοντας ραντεβού στις 8 Μαΐου στην αρχαιότερη πόλη της Γαλλίας, που ιδρύθηκε από τον Πρωτέα από την Φώκαια, πριν από 2.600 χροόνια.
«Εκεί Ελλάδα και Γαλλία συνυπήρξαν και συνυπάρχουν αρμονικά», παρατηρεί ο παρουσιαστής της τελετής, Νίκος Αλιάγας. Μίας φαντασμαγορικής τελετής, που με φόντο τους 33ους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, συνέδεσε την Αρχαία Ελλάδα με τη σύγχρονη εποχή.
Όλα στην εντέλεια για την μεγάλη στιγμή
Οι προετοιμασίες τις ημέρες που προηγήθηκαν ήταν πυρετώδεις και κορυφώθηκαν ένα 24ωρο πριν με τη γενική πρόβα.
Οι Ιέρειες και οι Κούροι εκτελούν τη χορογραφία τους, οι μουσικοί κουρδίζουν τα όργανα τους και ο Φωκάς Ευαγγελινός, υπεύθυνος για την σκηνική επιμέλεια της εκδήλωσης, δίνει τις τελευταίες οδηγίες.
Κάθε μέρα η Φλόγα μας φέρνει πιο κοντά στο μεγάλο ραντεβού του καλοκαιριού και μας υπενθυμίζει τα μηνύματά της για ειρήνη και συμφιλίωση
«Βγαίνουν οι CHÓRES και ακολουθείτε εσείς. Μόλις ξεκινήσει η τελετή κάθεστε όρθιοι στις σειρές σας», παρακαλεί τους 100 νέους και νέες του Λυκείου των Ελληνίδωv, που με τις εντυπωσιακές φορεσιές τους από όλη την Ελλάδα πλαισιώνουν την εκδήλωση και αναδεικνύουν τον πολιτιστικό πλούτο της χώρας.
Το ρολόι δείχνει λίγο πριν τις 08:00. Βράδυ Παρασκευής 26 Απρίλη. Η Ολυμπιακή Φλόγα παίρνει πλέον τον δρόμο προς Πειραιά και ετοιμάζεται να «επιβαστεί» στο τρικάταρτο «Belem», που χρονολογείται από το 1896, την χρονιά της αναβίωσης των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.
Το λίκνο του Ολυμπισμού δείχνει τον δρόμο
Μία εβδομάδα μετά το ταξίδι της στη Μεσόγειο συνεχίζεται. Περνά από εμβληματικές τοποθεσίες, από τη Διώρυγα της Κορίνθου, τη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου και το στενό της Μεσσήνης στη Σικελία.
Κάθε μέρα μας φέρνει πιο κοντά στο μεγάλο ραντεβού του καλοκαιριού και μας υπενθυμίζει τα μηνύματά της για ειρήνη και συμφιλίωση. Μηνύματα με οικουμενική αξία, που είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Σήμερα, που οι εμπόλεμες καταστάσεις βρίσκονται στο επίκεντρο, το λίκνο του Ολυμπισμού δείχνει τον δρόμο της συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της συναδέλφωσης των λαών και του αμοιβαίου σεβασμού.
Μεταδίδει το όραμα για Ολυμπιακή Εκεχειρία και καλεί τα κράτη να εκτιμήσουν την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας.
Όπως σημείωσε και ο Νίκος Αλιάγας, «οι μεγάλες ιδέες είναι αυτές που χρειάζεται η ανθρωπότητα όταν ακούγεται η σιωπή του πολέμου γύρω μας. Ο Γιώργος Σεφέρης έγραψε ότι “σ’ αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται”. Η Ολυμπιακή Φλόγα που θα φιλοξενηθεί στη Γαλλία είναι ένα κομμάτι της ανθρωπότητας, η υπόσχεση για έναν καλύτερο κόσμο που αντιπροσωπεύει το θάρρος εκείνων που πρόκειται να ξεπεράσουν τα όρια επιδεικνύοντας τη θέλησή τους».