Θα μπορούσε να ήταν μοντέλο λόγω της ομορφιάς τη, στρατιωτικός καθώς εργάστηκε στις υπηρεσίες πληροφοριών του Ισραηλινού Στρατού, αλλά και ακαδημαϊκός λόγω των σπουδών της στο Χάρβαρντ και το Κέιμπριτζ.
Αυτό αναφέρει ο ισραηλινός Τύπος για την Έινατ Ουίλφ πρώην βουλευτίνα του Εργατικού Κόμματος στην Κνεσέτ, η οποία υποστηρίζει την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους.
Ωστόσο, η συγγραφέας 7 βιβλίων και γνωστή για τις αναλύσεις της για την ισραηλινή πολιτική, η Ουίλφ κάνει την εμφάνισή της με μια ενδιαφέρουσα πρόταση.
Όπως αναφέρει η The Jerusalem Post, η Ουίλφ προσπαθώντας να παραμείνει θετική σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, προτείνει ένα σχέδιο για την Γάζα.
Ειδικότερα, υποστηρίζει τη διάσπαση της Γάζας στα δύο, προσφέροντας στους κατοίκους της δύο επιλογές: Να ζήσουν είτε στον νότο, αν προτιμούν το χάος και τον πόλεμο ή μετακινηθούν βορειότερα, εάν ασπάζονται την ειρήνη και τη συμφιλίωση.
«Σήμερα ρέουν χρήματα στους πρόσφυγες, αλλά θα ανατρέψουμε αυτή την εξίσωση», διευκρινίζει.
«Θα ρίξουμε χρήματα σε περιοχές όπου οι κάτοικοι αρνούνται να είναι αιώνιοι πρόσφυγες, όπου συμφωνούν να διαγραφούν από τη λίστα της UNRWA. Κάθε άτομο που επιλέγει τον Βορρά θα καταθέσει σε βίντεο ότι δεν είναι πλέον πρόσφυγες, δεν έχει «δικαίωμα επιστροφής» στο κράτος του Ισραήλ και θέλει να ζήσει ειρηνικά δίπλα στο εβραϊκό κράτος».
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνεις ειρήνη σε ένα τέτοιο περιβάλλον, αναγνωρίζει, αλλά δεν υπάρχει εναλλακτική.
Σημειώνεται ότι για την Ουίλφ, το μεγάλο διακύβευμα στην αραβοϊσραηλινή διένεξη είναι το ζήτημα της επιστροφής των Παλαιστινίων στα ισραηλινά εδάφη, και όχι τόσο η 7η Οκτωβρίου.
Ο Γουίλφ πιστεύει ότι το Ισραήλ είναι προβληματικό για τους εχθρούς του όχι λόγω της κατοχής ή των εποικισμών αλλά λόγω της κεντρικής σημασίας του Δικαιώματος της Επιστροφής, δηλαδή να επιστρέψουν οι Παλαιστίνιοι σε εδάφη που υπάρπαξε το Ισραηλινό κράτος εδώ και δεκαετίες. Έτσι η Ισραηλινή συγγραφές θερεί ότι «Η 7η Οκτωβρίου ήταν για την επιστροφή [των προσφύγων]», υποστηρίζει. «Ήταν θριαμβευτικό και αιματηρό και συναρπαστικό γι’ αυτούς».
Όπως λέει η ίδια, για τους Ισραηλινούς, μια λύση δύο κρατών σημαίνει ένα εβραϊκό και ένα αραβικό κράτος. Αλλά από την εποχή του Αραφάτ, «οι Παλαιστίνιοι εννοούν ένα αραβικό κράτος στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα και το «άλλο» μέσα στο Ισραήλ, όπου όλοι οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες έχουν το δικαίωμα επιστροφής, μετατρέποντας τελικά το Ισραήλ σε Παλαιστινιακό κράτος» καθώς θα υπερέχουν αριθμητικά.
Για να παραμείνει το Ισραήλ δημοκρατικό, επιμένει ότι δεν μπορεί να παραμείνει στη Δυτική Όχθη.
Έτσι, υποστηρίζει ένα εβραϊκό Ισραήλ στο 80% της γης, με το 80% του πληθυσμού να είναι Εβραίοι, ωστε να μην διαταραχθεί η πληθυσμιακή ισορροπία εντός της χώρας της εις βάρος των εβραίων.
Αν και δεν εστιάζει στη μελλοντική διακυβέρνηση ενός παλαιστινιακού κράτους, η ίδια είναι ξεκάθαρη ότι οι Παλαιστίνιοι πρέπει να εγκαταλείψουν το δικαίωμα της επιστροφής, να αναγνωρίσουν το Ισραήλ και να δηλώσουν ότι μετά την ίδρυση του δικού τους κράτους δεν θα έχουν άλλες απαιτήσεις.
«Πρέπει να συζητήσουμε όλα τα θέματα και να καταλήξουμε σε συμπεράσματα» λέει.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνεις ειρήνη σε ένα τέτοιο περιβάλλον, αναγνωρίζει, αλλά δεν υπάρχει εναλλακτική. Η Ουίλφ υποστηρίζει ότι οι Άραβες δεν είναι γεννημένοι τρομοκράτες και ότι περιοχή πρέπει ακολουθήσει το μεταπολεμικό παράδειγμο των νικητριών ΗΠΑ μετά τον Β’ ΠΠ που επέτρεψαν στην ηττημένη Ιαπωνία να ακμάσει.
Η ίδια υποστηρίζει ότι η χώρα της πρέπει να απαλλαγεί επειγόντως από την κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου, καθώς «τούβλο τούβλο διαλύει τα επιτεύγματα του εβραϊκού κράτους, δεδομένου ότι «οι άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα πώς να κυβερνούν ζουν με συμφέροντα, με μηδενική κατανόηση των θυσιών και των προσπαθειών που απαιτούνται για τη διαχείριση της χώρας».
Πάντως, με ιδέες περί «διχοτόμησης» της Γάζας και μόνο το 20% των εδαφών για ένα Παλαιστινιακό κράτος, οι Άραβες θα προτιμούσαν από την Ουίλφ να σταδιοδρομούσε στο μόντελινγκ.