Αναζήτηση
Η πρώτη, επί προεδρίας Μπάιντεν, επίσκεψη του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Λευκό Οίκο δεν θα γίνει. Ακόμα και η λέξη «αναβολή» μοιάζει πια μάλλον αδόκιμη αφού, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, η αναζήτησή της θυμίζει εκείνες τις ατυχήσασες χρήσεις των μηχανών αναζήτησης του Ιντερνετ. Αυτές που επιστρέφουν το e-κλισέ «δεν βρέθηκαν κριτήρια με τους όρους που χρησιμοποιήσατε». Το «πότε» και κατόπιν το «εάν», έγιναν αίφνης «μα ποια επίσκεψη;».
Στη Λευκωσία η αναβολή της επίσκεψης δεν πέρασε βέβαια απαρατήρητη. Παρότι η κυπριακή κυβέρνηση δεν ανέμενε ότι το αποτέλεσμά της θα επηρέαζε άμεσα την Κύπρο, το αίσθημα που επικράτησε ήταν μάλλον η ανακούφιση κι αυτό για λόγους που δεν αναμένει κανείς εκ πρώτης όψεως.
Εδώ, το ζήτημα δεν είναι το ισοζύγιο δυνάμεων, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας, απλούστατα διότι τέτοιο ισοζύγιο δεν υπάρχει. Η Λευκωσία, όπως μου εξηγούσε κυβερνητική πηγή, επενδύει περισσότερο στην εξαιρετική και ολοένα αναβαθμιζόμενη συνεργασία με τις ΗΠΑ η οποία κατά κοινή ομολογία βρίσκεται στο καλύτερο της επίπεδο στα χρονικά και, συνεπώς, η αναβολή της όποιας εξέλιξης θα μπορούσε να την πλήξει, έμμεσα ή άμεσα, είναι ευλόγως καλοδεχούμενη από κυπριακής πλευράς.
Πολύ λογικά ενδέχεται να απορήσει κάποιος εάν η Κύπρος ή και το Κυπριακό θα βρίσκονταν ψηλά στην ατζέντα των συνομιλιών Μπάιντεν – Ερντογάν ή εάν αυτό θα έπρεπε να τεθεί στον Λευκό Οίκο ώστε να προκαλέσει κάτι δυσμενές για τη Λευκωσία. Και ακόμη λογικότερα η απάντηση και στα δύο είναι ένα απλό αλλά καθαρό «όχι».
Παρά ταύτα, η Κύπρος αν και επέλεξε να μη δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα για λόγους τακτικής στις εξελίξεις των τελευταίων μηνών παραπέμπει σε μια σειρά τουρκικών προσπαθειών να αποτραπεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό η όποια ανάμειξη της Λευκωσίας σε περιφερειακές εξελίξεις και πρωτοβουλίες με κορύφωση το παρασκήνιο που εκτυλίχθηκε γύρω από το σχέδιο «Αμάλθεια» και την προσπάθεια της Αγκυρας όχι μόνο να το οδηγήσει σε ναυάγιο παρασκηνιακά αλλά και να συνεχίζει ακόμη αυτή την προσπάθεια, κρυπτόμενη πίσω από την τάχα ανθρωπιστική πρωτοβουλία του στολίσκου ο οποίος θα επιχειρήσει να καταπλεύσει παράνομα στη Γάζα, όπως είχε κάνει και το Mavi Marmara το 2010 από τους ίδιους διοργανωτές μάλιστα, οδηγώντας στο γνωστό τραγικό αποτέλεσμα.
Αλλωστε, ο θαλάσσιος χώρος της Γάζας παραμένει κλειστός εδώ και δύο δεκαετίες με μοναδική εξαίρεση την άδεια που έχει δοθεί στην Κύπρο για το Αμάλθεια. Ευλόγως απορεί κανείς άρα ως προς το γιατί επιχειρείται νέα σύγκρουση με τις ξεκάθαρες ευλογίες μάλιστα της Αγκυρας, όπως επίσης και γιατί οι ακτιβιστές, εντός ή εκτός εισαγωγικών, δεν παραδίδουν απλώς τα φορτία της βοήθειας διά της συμφωνημένης διεθνώς οδού, του σχεδίου Αμάλθεια μέσω των Ηνωμένων Εθνών.
Η ίδια πηγή εξήγησε ότι οποιαδήποτε εξέλιξη μειώνει το παρεμβατικό περιθώριο της Τουρκίας δεν μπορεί παρά να είναι προς όφελος όχι μόνο της Κύπρου αλλά και της ευρύτερης σταθερότητας στην περιοχή. Από αυτή την άποψη, λοιπόν, έστω και ανομολόγητα, η Κύπρος θεωρώντας ότι δεν υπάρχει καμία εποικοδομητική διάθεση από πλευράς Αγκυρας επενδύει αν μη τι άλλο στη μείωση των ερεισμάτων της στη Δύση.
