Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν γνωστό ότι είχε εξαιρετικές σχέσεις και φιλία με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ωστόσο στα περισσότερα από 20 χρόνια που είχαν στενή επαφή υπήρξαν και κάποιες στιγμές που ο «Καβαλιέρε» αμφισβήτησε τον επιστήθιο φίλο του εξαιτίας των βίαιων πρακτικών του.
Συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια των διακοπών που πέρασαν μαζί σε μια ρωσική εξοχική κατοικία το 2013, συνέβη ένα επεισόδιο που κλόνισε τον «Καβαλιέρε», «γιατί ο Βλαντίμιρ μου έδειξε μια βίαιη φύση για τον εαυτό του που δεν φανταζόμουν σε έναν τόσο ευγενικό και λογικό άνθρωπο».
Μάλιστα ο Μπερλουσκόνι, μόλις επέστρεψε στην Ιταλία, ήταν τόσο κλονισμένος από τη συμπεριφορά του Πούτιν που δεν άντεξε και εκμυστηρεύτηκε την ιστορία στον εκπρόσωπό του Πάολο Μποναϊούτι και στον Φαμπρίτσιο Τσιτσίτο, πρώην γερουσιαστή του κόμματος Forza Italia του Μπερλουσκόνι, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν επικεφαλής της ομάδας στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Σε συνέντευξή του στην Corriere della Sera, ο Τσίρσιτο αναφέρθηκε στη φορά που ο Πούτιν και ο Μπερλουσκόνι είχαν πάει για κυνήγι ενώ ο «Καβαλιέρε» δεν είχε αγγίξει ποτέ στη ζωή του όπλο.
Το κυνήγι που κλόνισε τη σχέση τους
«Ο Πούτιν μου είπε: ‘Σίλβιο, πάμε για κυνήγι’. Σκέφτηκα, ‘Κυνήγι; Δεν έχω αγγίξει ποτέ τουφέκι’. Αλλά επέμενε, και έτσι τον συνόδευσα. Όταν φτάσαμε στο δάσος, μου έδωσε ένα τουφέκι».
«Άρχισα να ανησυχώ, αλλά καθώς περπατούσαμε μέσα στο χιόνι, είδε δύο ελάφια και μου έκανε νόημα να σημαδέψω το ένα από αυτά: ‘Αυτό είναι δικό σου. Πυροβόλησέ το’. Του έδωσα να καταλάβει ότι δεν θα το πετύχαινα ακόμα κι αν πυροβολούσα. Έτσι τα πυροβόλησε και τα δύο και τα σκότωσε».
«Με κοίταξε με ικανοποίηση και μου είπε: ‘Σήμερα θα σου προσφέρω εξαιρετικό φαγητό’. Κατέβηκε την πλαγιά προς τα νεκρά ζώα, κρατώντας ένα μαχαίρι. Τεμάχισε ένα ζώο και έκοψε την καρδιά του. Στη συνέχεια έβαλε έναν άνδρα από τη συνοδεία να του δώσει έναν ξύλινο δίσκο, μου τον έδωσε και έβαλε πάνω του το ματωμένο κομμάτι κρέας: ‘Αυτό θα είναι ένα εξαιρετικό γεύμα. Έπαθα σοκ. Κρύφτηκα πίσω από ένα δέντρο και έκανα εμετό’».
Η σιωπή μετά την ιστορία κράτησε για μερικά, ατελείωτα δευτερόλεπτα. Ώσπου ο Μπερλουσκόνι προσπάθησε να δικαιολογήσει τον Πούτιν λέγοντας πως «ίσως είναι απλώς μια συνήθεια του κυνηγού».
«Ψυχολογική ομοφυλοφιλία»
Στη συνέχεια της συνέντευξής του ο Τσίτσιτο αναφέρθηκε στη σχέση ανάμεσα στον Πούτιν και τον Μπερλουσκόνι, την οποία χαρακτήρισε ως «ψυχολογική ομοφυλοφιλία».
«Είχα την ευκαιρία να πω ότι υπήρχε ένας δεσμός ψυχολογικής ομοφυλοφιλίας μεταξύ του Μπερλουσκόνι και του Πούτιν: θαύμαζαν ο ένας τον άλλον και η σχέση τους ήταν απολύτως ισότιμη. Ο Πούτιν θεωρούσε λαμπρό αυτόν τον Ιταλό επιχειρηματία που ήλεγχε την τηλεόραση και είχε καταφέρει να εισχωρήσει στην πολιτική. Με τη σειρά του, ο Μπερλουσκόνι τον θεωρούσε πραγματιστή, ικανό να διοικήσει μια χώρα όπως η Ρωσία και με τον οποίο μπορούσε κανείς να κάνει πολλά πράγματα μαζί: από τις επιχειρήσεις μέχρι τις γυναίκες. Ο Σίλβιο είχε τη φιλοδοξία να τον φέρει στη Δύση και στο ΝΑΤΟ. ‘Θα μείνω στην ιστορία’, είπε. Νόμιζε ότι θα κέρδιζε και αντ’ αυτού την έπαθε από τον Πούτιν», είπε ακόμα ο άλλοτε γερουσιαστής.
Απογοητεύτηκε μετά την εισβολή στην Ουκρανία
Όπως εξήγησε ο Τσίτσιτο «ο Πούτιν ήθελε να επιστρέψει στο μεγάλο παιχνίδι. Και χρησιμοποίησε τον Μπερλουσκόνι και τις σχέσεις του με τους Αμερικανούς για να ξαναμπεί στο καλό δωμάτιο από το οποίο είχε φύγει η Ρωσία μετά το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης. Η περίφημη σύνοδος κορυφής Pratica di Mare ήταν λειτουργική με βάση το σχέδιό του. Στην πραγματικότητα, μόλις ξαναμπήκε στο παιχνίδι, άρχισε να ξεστρατίζει. Όταν απείλησε να μπει στη Γεωργία με τανκς, τον συγκράτησε ο Μπερλουσκόνι. Αυτό επιβεβαίωσε στον Σίλβιο την ιδέα ότι μπορούσε να τον επηρεάσει. Η ιστορία λέει ότι αυτό δεν ίσχυε. Ως εκ τούτου, μετά την εισβολή στην Ουκρανία, ο Μπερλουσκόνι απογοητεύτηκε. Αν και δυσανασχετούσε μέχρι θανάτου με τον Ζελένσκι, τον οποίο αποκαλούσε ‘μεγαλομανή ηθοποιό επικίνδυνο για τον εαυτό του και τους άλλους’».
Όπως είπε ακόμα ο άλλοτε γερουσιαστής «μέχρι το τέλος, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι παρέμεινε στο πλευρό του Βλαντιμίρ Πούτιν, μαρτυρώντας μια 20ετή σχέση που δεν έχει ποτέ χαλάσει. Ή σχεδόν».
Ωστόσο, όπως σημείωσε ο Τσίτσιτο ένα λάθος του Μπερλουσκόνι ήταν ότι «έχασε εντελώς το πολιτιστικό υπόβαθρο του Πούτιν, του οποίου σημεία αναφοράς ήταν ο Μέγας Πέτρος, ο Ιβάν ο Τρομερός και ο Ιωσήφ Στάλιν».