Ποιος θα το φανταζόταν ότι ένας διαγωνισμός ελαφρού τραγουδιού θα προκαλούσε τόσα πολιτικά και διπλωματικά ζητήματα; Κι όμως χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιβεβαίωσε, εμμέσως πλην σαφώς, τις πληροφορίες που ήθελαν την κυβέρνηση να αντιδρά για τη στάση της Μαρίνας Σάττι όταν, κατά τη συνέντευξη της τραγουδίστριας του Ισραήλ, χασμουριόταν. Ο Παύλος Μαρινάκης ξεκαθάρισε αρχικά ότι «η Eurovision δεν είναι μια διαδικασία άσκησης πολιτικής και ευτυχώς δεν διατυπώνεται η εξωτερική πολιτική καμίας χώρας μέσω ενός μουσικού διαγωνισμού». Συνέχισε, ωστόσο, τονίζοντας πως όταν κάποιος εκπροσωπεί μια χώρα, ακόμα και σε έναν μουσικό διαγωνισμό «με έξοδα του έλληνα φορολογούμενου, πρέπει να προσέχει τη συμπεριφορά του, τη δημόσια εικόνα του και τη συμπεριφορά του γενικότερα».

Του Κώστα Μητρόπουλου

Οι πληροφορίες που είχαμε από το κυβερνητικό στρατόπεδο ήταν, ούτως ή άλλως, πως την ίδια μέρα που σημειώθηκε το επίμαχο περιστατικό, τόσο το Μέγαρο Μαξίμου όσο και το υπουργείο Εξωτερικών επικοινώνησαν με τους ιθύνοντες της ΕΡΤ και ζητήθηκαν εξηγήσεις, ενώ η δημόσια τηλεόραση μετά από αυτή την επικοινωνία εξέδωσε και τη διευκρινιστική ανακοίνωσή της.

Σχοινάς εναντίον EBU

Ο φετινός διαγωνισμός, όμως, προκάλεσε ενόχληση και σε επίπεδο ευρωπαϊκών θεσμών. Ο έλληνας αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς, δήλωσε «έξαλλος» με τη διοργανώτρια αρχή, την EBU, επειδή δεν επετράπη στους θεατές να υψώσουν σημαίες της ΕΕ εντός του σταδίου στο Μάλμε που πραγματοποιήθηκε ο διαγωνισμός. «Είναι εξωφρενικό αυτό που έκανε η EBU» δήλωσε, μάλιστα, ο Σχοινάς στο Politico, διερωτώμενος τι εξυπηρετεί αυτή η απόφαση λιγότερο από έναν μήνα από τις ευρωεκλογές. «Ποιος κερδίζει από την απαγόρευση της σημαίας της ΕΕ από τη Eurovision; Μόνο οι ευρωσκεπτικιστές και οι εχθροί της Ευρώπης» κατέληξε, προαναγγέλλοντας πως θα καλέσει ο ίδιος τους ανθρώπους της EBU για να ζητήσει εξηγήσεις και ότι «δεν θα το αφήσω αυτό να περάσει έτσι». Σε χαμηλότερους τόνους σχολίασε το ζήτημα και ο εκπρόσωπος Τύπου της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν που χαρακτήρισε την απόφαση «θλιβερή».

Η «Ελευθερία» της Μέρκελ

Είναι από τις λίγες περιπτώσεις που δεν συνιστά κατάχρηση ότι το βιβλίο αποτελεί όντως ένα από τα πολυαναμενόμενα της χρονιάς. Ο λόγος για τα πολιτικά απομνημονεύματα της Ανγκελα Μέρκελ, τα οποία αναμένονται στις 26 Νοεμβρίου, όπως ανακοίνωσε ο γερμανικός εκδοτικός οίκος Kiepenheuer & Witsch αλλά και το Μεταίχμιο, από το οποίο θα κυκλοφορήσουν την ίδια μέρα, σε μετάφραση της Εμης Βαϊκούση. Και ο τίτλος τους; «Ελευθερία: Αναμνήσεις 1954 – 2021». «Τι σημαίνει ελευθερία για μένα; Αυτό το ερώτημα με απασχόλησε και με απασχολεί συνεχώς στη ζωή μου» γράφει η ίδια στην εισαγωγή. «Με απασχολεί ασφαλώς σε πολιτικό επίπεδο, καθώς η ελευθερία προϋποθέτει δημοκρατικές συνθήκες· χωρίς δημοκρατία δεν υπάρχει ελευθερία, δεν υπάρχει κράτος δικαίου, δεν υπάρχει προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Εξίσου με απασχολεί ωστόσο και μια άλλη όψη του ερωτήματος αυτού: για μένα προσωπικά ελευθερία είναι να ανακαλύπτω συνεχώς τα όριά μου, να εξωθώ τον εαυτό μου στα όριά του. Για μένα, ελευθερία είναι να μαθαίνω αδιάκοπα, να μην αναγκάζομαι ποτέ να μένω στάσιμη, να δικαιούμαι να πηγαίνω συνεχώς πιο κάτω – ακόμα και μετά την αποχώρησή μου από την πολιτική».

Σε 30 χώρες

Στις 30 χώρες όπου θα κυκλοφορήσει το βιβλίο οι αναγνώστες θα έχουν την ευκαιρία να διαβάσουν την αφήγησή της από πρώτο χέρι, από τα 35 χρόνια που έζησε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας ως τα 35 χρόνια της στην επανενωμένη Γερμανία. Αφηγείται τα παιδικά της χρόνια, τη νεότητα και τις σπουδές της, καθώς και τα γεγονότα του δραματικού έτους 1989, την πτώση του Τείχους και το ξεκίνημα του πολιτικού της βίου. Αλλά και όσα ειπώθηκαν στις συναντήσεις της με τις ισχυρότερες προσωπικότητες του πλανήτη.

Συγκρίσεις για παρακολουθήσεις

Μιας και πιάσαμε τη Γερμανία, η χθεσινή δικαστική απόφαση που επικύρωσε τον χαρακτηρισμό του AfD ως εξτρεμιστικού και δυνάμει επικίνδυνου κόμματος επιβεβαίωσε και το δικαίωμα της γερμανικής εσωτερικής μυστικής υπηρεσίας, του Ομοσπονδιακού Γραφείου Προστασίας του Συντάγματος (BfV, περίπου σαν τη δική μας ΕΥΠ) να το παρακολουθεί. Επειδή πολλοί θα έκαναν, ίσως, συνειρμούς με τις εγχώριες υποθέσεις παρακολουθήσεων, ζήτησα από πηγή μου, με άριστη γνώση του γερμανικού νομικού πλαισίου, να με ενημερώσει για το τι ισχύει. Μου εξήγησε ότι ο χαρακτηρισμός του AfD ως εξτρεμιστικού κινδύνου από την BfV πέρασε το 2022 από δικαστήριο. Και ότι η BfV δεν μπορεί να παρακολουθεί πολίτες, αλλά μπορεί να κάνει άρση απορρήτου επικοινωνιών οργανώσεων με αυστηρές προϋποθέσεις και συγκεκριμένα στοιχεία και με την έγκριση της ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής G-10 της Μπούντεσταγκ. Τις συγκρίσεις με το τι ισχύει εδώ τις αφήνω στην κρίση σας…