Η απαξίωση του τελικού Κυπέλλου συνεχίζεται με τη σημερινή οριστική απόφαση της ΕΠΟ να διοργανώσει το ματς της 25ης Μαϊου στον Βόλο χωρίς την παρουσία οπαδών.
Η εξέλιξη αυτή ήταν λίγο – πολύ γνωστή εδώ και καιρό, αλλά τώρα ήρθε η επισημοποίηση, απαξιώνοντας για μία ακόμη φορά το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Την ίδια ώρα που η Ελλάδα έχει αναλάβει και θα διοργανώσει τον τελικό του Conference League, ματς υψηλού κινδύνου και ειδικής αντιμετώπισης, αδυνατεί να διοργανώσει την εγχώρια διοργάνωση που της ανήκει.
Και μπορεί ο Πρόεδρος της ΕΠΟ Παναγιώτης Μπαλτάκος να επικαλέστηκε το γεγονός ότι δεν υπάρχει πια το απαραίτητο χρονικό περιθώριο για να γίνουν οι εργασίες τοποθέτησης καμερών και μηχανημάτων ηλεκτρονικού εισιτηρίου στο Πανθεσσαλικό, αλλά ότι βάσει προκήρυξης εκεί θα είναι η έδρα του τελικού, το γνώριζαν εδώ και καιρό, αλλά ουδέποτε συγκινήθηκαν.
Είναι φανερό ότι η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία δεν επιθυμεί τη διεξαγωγή του τελικού με την παρουσία οπαδών. Προτιμά να γίνει ήσυχα το ματσάκι, να δώσει την κούπα στον Παναθηναϊκό ή τον Αρη και να πάνε οι άνθρωποι της μία ώρα αρχύτερα στο σπίτι τους!
Δεν χρειάζεται να γνωρίζει το παρασκήνιο στην ΕΠΟ, για να αντιληφθεί τη νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης του. Μία ματιά στους προηγούμενους πέντε τελικούς και το καταλαβαίνεις. Εχουμε και λέμε:
2018/19 ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 1-0, ΟΑΚΑ με 1.040 θεατές
2019/20 Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-0, Πανθεσσαλικό χωρίς θεατές
2020/21 ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 2-1, ΟΑΚΑ χωρίς θεατές
2021/22 Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ 1-0, ΟΑΚΑ ΜΕ 45.049 θεατές
2022/23 ΑΕΚ-ΠΑΟΚ 2-0, Πανθεσσαλικό χωρίς θεατές
Δηλαδή στους πέντε τελευταίους τελικούς, οι τέσσερις έγιναν μεταξύ συγγενών και φίλων, γεγονός που καταδεικνύει την απαξίωση που έχει οδηγήσει η ΕΠΟ το ελληνικό ποδόσφαιρο! Την ίδια ώρα, παντού στον κόσμο, ο τελικός του Κυπέλλου είναι μια μεγάλη ποδοσφαιρική γιορτή, παρουσία πλήθους κόσμου και με τις δύο ομάδες να έχουν το μυαλό τους μόνο στη μπάλα.
Εδώ συζητάμε για έκτροπα, για αστυνομία, για κάμερες, για προσκλήσεις, για οπαδούς και οτιδήποτε άλλο εξωαγωνιστικό, ενώ η μοναδική πρεμούρα της ΕΠΟ ήταν να υποβάλει αίτημα ώστε να δοθεί ειδική άδεια για 300 προσκλήσεις και όχι από 30 σε κάθε ομάδα και 30 στην ΕΠΟ, όπως ορίζεται από το Νόμο.
Ακόμα και η διορισμένη από την κυβέρνηση, Διαρκής Επιτροπής Αντιμετώπισης της Βίας (ΔΕΑΒ) της γύρισε την πλάτη και οι άνθρωποι της παρότι προσεκλήθησαν δεν παρέστησαν στην προγραμματισμένη σύσκεψη, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο την αντίθεση τους σε όλες τις διαδικασίες που ακολουθεί η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.
Βέβαια η Πολιτεία δεν είναι άμοιρη ευθυνών, καθώς η διοργάνωση του τελικού Κυπέλλου αποτελεί εθνικό θέμα και δεν πρέπει να αποτελεί επιλογή μόνο της ΕΠΟ. Αλλά είναι επίσης φανερό, ότι και την κυβέρνηση βολεύει η απόφαση για κεκλεισμένων των θυρών, γιατί και αυτή αποφεύγει τις κακοτοπιές των τυχόν επεισοδίων και της ευθύνης που θα μπορούσε να έχει.
Και έτσι, εύκολα και αβίαστα, καταλήγουμε στον πέμπτο τελικό τα τελευταία έξι χρόνια χωρίς κόσμο. Κακόμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο…