Αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, η πρώτη μέρα της τελευταίας έκδοσης του Φεστιβάλ των Καννών δεν διακρινόταν από τη λαμπερή ατμόσφαιρα τελετών έναρξης περασμένων χρόνων και ο λόγος δεν ήταν ούτε ο καλά κρυμμένος πίσω από πυκνά σύννεφα ήλιος της Κυανής Ακτής ούτε το εκνευριστικό ψιλόβροχο που δεν έλεγε με τίποτα να σταματήσει. Φαινόμενο στη γαλλική Ριβιέρα οι ξαφνικές αλλαγές του καιρού (και της θερμοκρασίας). Η εικόνα των επισκεπτών του φεστιβάλ να παρακολουθούν με ανοιχτές τις ομπρέλες τους σταρ ενώ ανεβαίνουν τα ντυμένα στο κόκκινο (χαλί) σκαλιά της αίθουσας Λιμιέρ δεν είναι μη συνηθισμένη.
Αυτήν είδαμε και χθες. Στη γενικότερη όμως ατμόσφαιρα, κυρίως στο «εσωτερικό» του φεστιβάλ, ένιωθες μια περίεργη ένταση και σε αυτό συνέβαλαν αρκετοί παράγοντες.
Κατ’ αρχάς, οι αστυνομικές δυνάμεις στη λεωφόρο Κρουαζέτ όπου βρίσκεται η καρδιά του φεστιβάλ, το Palais De Festival, όπως και η αίθουσα Λιμιέρ. Φέτος είναι πολύ αυξημένες σε σχέση με πέρυσι. Ο λόγος; Η πόλη και κατά προέκταση το φεστιβάλ των Καννών απαγόρευσαν τις διαδηλώσεις για πολιτικούς ή άλλους λόγους. Το φεστιβάλ πήρε ξεκάθαρα θέση πάνω στο ζήτημα με δήλωση του καλλιτεχνικού διευθυντή του, Τιερί Φρεμό την περασμένη Δευτέρα: «Φέτος αποφασίσαμε να διοργανώσουμε ένα φεστιβάλ χωρίς πολεμικές, χωρίς συγκρούσεις, για να βεβαιωθούμε ότι το κύριο ενδιαφέρον για όλους μας είναι ο κινηματογράφος» είπε. Ας μην πάμε μακριά: Ισραήλ – Παλαιστίνη, Ρωσία – Ουκρανία. Πολύ πιθανόν οι Κάννες να φοβούνται μια επανάληψη του φιάσκου που έγινε πριν από λίγο καιρό στη Eurovision, έστω και αν απολύτως τίποτα δεν είναι κοινό ανάμεσα στις δύο διοργανώσεις.
Συγχρόνως, πολύς κόσμος αναρωτιέται για το πρόσφατο σκάνδαλο στη Γαλλία, σχετικό με τη διαρροή λίστας η οποία λέγεται ότι περιέχει δέκα ονόματα γνωστών γάλλων καλλιτεχνών που ενδεχομένως έχουν κακοποιήσει σεξουαλικώς γυναίκες. Κάποιοι από αυτούς τους καλλιτέχνες πολύ πιθανόν να συμμετέχουν με ταινίες τους στη διοργάνωση, οπότε η ατμόσφαιρα αυτομάτως ηλεκτρίζεται ακόμα περισσότερο. Το θέμα μάλιστα απασχόλησε και τη συνέντευξη Τύπου των μελών της κριτικής επιτροπής το μεσημέρι της Τρίτης. «Κινήματα όπως το #metoo βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη και θα χρειαστεί να περάσει αρκετός χρόνος για να μιλήσουμε για αυτά» είπε η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής αμερικανίδα σκηνοθέτρια, ηθοποιός και σεναριογράφος Γκρέτα Γκέργουιγκ (Barbie), αποφεύγοντας όμως να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση για αυτό που έχει συμβεί στη Γαλλία και για το οποίο ρωτήθηκε.
Η βράβευση της Μέριλ Στριπ
Η αυλαία στη Λιμιέρ σηκώθηκε γελαστά με την προβολή τής (εκτός συναγωνισμού) ταινίας «Le Deuxième Acte» (Η Δεύτερη Πράξη) του γάλλου σουρεαλιστή σκηνοθέτη Κεντέν Ντιπιέ. Ομως το πρόσωπο που είχε τον πρώτο και τελευταίο λόγο μέσα στην αίθουσα ήταν η Μέριλ Στριπ. Μετά τη Ζαν Μορό, την Τζέιν Φόντα, την Κατρίν Ντενέβ, τον Φόρεστ Γουίτακερ και την Τζόντι Φόστερ (ανάμεσα σε άλλους), το φεστιβάλ τίμησε φέτος την 74χρονη ηθοποιό με έναν ειδικό Χρυσό Φοίνικα που της δόθηκε ακριβώς 35 χρόνια από τότε που είχε κερδίσει το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για την ταινία «Κραυγή στο σκοτάδι» (Evil Angels / A cry in the dark) του Φρεντ Σκεπίσι. Ισως τελικά η «συνθηματολογικού τύπου» δήλωση του Φρεμό και της προέδρου της διοργάνωσης Ιρίς Νομπλόχ ότι «όλοι έχουμε μέσα μας κάτι από το “Κράμερ εναντίον Κράμερ”, από την “Εκλογή της Σόφι”, από το “Πέρα από την Αφρική”, από τις “Γέφυρες του Μάντισον” και από τη “Mamma Mia!”» να κρύβει κάποια αλήθεια. Η Μέριλ Στριπ είναι μέρος της συλλογικής μας φαντασίας, της κοινής μας αγάπης για τον κινηματογράφο. Σήμερα Tετάρτη, η ηθοποιός θα έχει μια συνάντηση με τους δημοσιογράφους στην αίθουσα Κλοντ Ντεμπισί όπου αναμένεται να μοιραστεί αναμνήσεις από τη θριαμβευτική καριέρα της.