Γνωρίστηκαν στα μαθήματα θεάτρου στα εργαστήρια της Stella Adler στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν και οι δύο ξεκινούσαν.
«Ο Αλ κι εγώ γίναμε φίλοι με τα χρόνια, κάναμε παρέα κατά καιρούς, μιλούσαμε για τη δουλειά, τη ζωή, τα κορίτσια, ανταγωνιζόμασταν άγρια ο ένας τον άλλον για ρόλους. Η καριέρα του Αλ εκτοξεύτηκε με τον Νονό. Εγώ έπαιξα τον νεαρό Βίτο Κορλεόνε στο Ο Νονός Μέρος ΙΙ. Με άλλα λόγια, έπαιξα τον πατέρα του Αλ και ο Αλ με θαυμάζει από τότε».
Ο Αλ Πατσίνο και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο είναι φίλοι εδώ και 50 χρόνια. Tι κάνει, άραγε, τον δεσμό τους τόσο ισχυρό;
Δυο γεμάτες ζωές
Η σχέση τους καταρρίπτει όλα τα στερεότυπα για την αγάπη και τη φιλία στο Χόλιγουντ που ο ανταγωνισμός κάνει τα ανθρώπινα συναισθήματα γεννιούνται αλλά να μη διαρκούν πολύ.
Έχουν περάσει και οι δύο από πολλά στάδια τόσο μέσα από την καριέρα τους όσο και από τις ζωές τους (από την αφάνεια στην κορυφή, έρωτες, πάθη, αποτυχίες, απώλειες, μωρά στα 80 τους) παρόλα αυτά εξακολουθούν να αποτελούν ο ένας το στήριγμα και την έμπνευση του άλλου.
Όσα τους ενώνουν
Τόσο ο Πατσίνο όσο και ο Ντε Νίρο μεγάλωσαν στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1940. Ήταν και οι δύο παιδιά χωρισμένων γονέων, και οι δύο παρακολούθησαν σχολή υποκριτικής και θαύμαζαν και οι δύο τους ίδιους ταλαντούχους ηθοποιούς όπως ο Μάρλον Μπράντο και ο Τζέιμς Ντιν.
Αργότερα, και οι δύο ξεκίνησαν την καριέρα τους ως ηθοποιοί με μεγάλους ρόλους σε «γκανγκστερικές» ταινίες: Ένας από τους πρώτους ρόλους του Πατσίνο ήταν ο ρόλος του Μάικλ Κορλεόνε στον Νονό (1972), ενώ ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο υποδύθηκε τον Τζον «Τζόνι Μπόι» Τσιβέλλο στο Κακόφημοι Δρόμοι (1973).
Μαζί σε τέσσερις ταινίες
Όταν συναντήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 στη Νέα Υόρκη, ήταν και οι δύο νεαροί, πρωτοεμφανιζόμενοι ηθοποιοί που μόλις είχαν ξεκινήσει την καριέρα τους. Η μαγεία μεταξύ των δύο ηθοποιών στην οθόνη είναι τόσο έντονη και οι ρόλοι τους τόσο συγκλονιστικοί, που μπορεί να φαίνεται ότι τους έχουμε δει να παίζουν μαζί σε πλήθος ταινιών.
Στην πραγματικότητα, το Ο Ιρλανδός (2019) είναι μόλις η 4η ταινία στην οποία πρωταγωνιστούν μαζί οι Πατσίνο και Ντε Νίρο, οι άλλες 3 είναι η Ένταση (1995), το Ου Φονεύσεις (2008) και Ο Νονός ΙΙ (1974) όπου δεν είχαν καν κοινές σκηνές.
Δείτε το βίντεο
Ενωμένοι απέναντι στη φήμη
Όταν οι δύο ηθοποιοί έγιναν διάσημοι αφού πρωταγωνίστησαν σε μεγάλες ταινίες, αντιμετώπισαν την ξαφνική τους φήμη μαζί, ακριβώς την ίδια χρονική περίοδο. Τότε, η φιλία τους τούς βοήθησε να αντέξουν στη δοκιμασία της δόξας.
«Ήμασταν σε μια ασυνήθιστη θέση», δήλωσε ο Πατσίνο σε μια από τις κοινές συνεντεύξεις τους. «Ήταν μια τελείως διαφορετική ιδέα, το να είσαι γνωστός. Όχι ακριβώς όπως είναι τώρα. Δεν ήταν τόσο προσιτό, το να είσαι διάσημος».
Ο Ντε Νίρο συμφώνησε: «Ήταν καλό που είχαμε ο ένας τον άλλον για να μιλάμε για όλα αυτά».
Επαινούν ο ένας το ταλέντο του άλλου και δεν ντρέπονται να πουν «σ’ αγαπώ»
Τρελαίνονται να κουβεντιάζουν
Οι δύο τους εξακολουθούν να αναζητούν ο ένας την παρέα του άλλου. «Βρισκόμαστε συχνά. Και υπάρχει εμπιστοσύνη. Απλά υπάρχει. Μαζί καταλαβαίνουμε τα πράγματα λίγο καλύτερα. Συναντιόμαστε μερικές φορές απλά για να πάρουμε κάποια ανατροφοδότηση. Μιλάμε για τα πάντα», λέει ο Πατσίνο.
Δεν υπάρχει καμία αντιπαλότητα μεταξύ τους, παρόλο που συχνά διεκδικούσαν τους ίδιους ρόλους, όπως αυτόν του Μάικλ Κορλεόνε στον Νονό. Όμως ποτέ αυτό δεν μετέτρεψε τους δύο φίλους σε εχθρούς.
«Δεν είστε ανταγωνιστικοί» λέει ο Ντε Νίρο.
Δεν ντρέπονται να πουν «σ’ αγαπώ»
Σε μια συνέντευξη ο Ντε Νίρο εξομολογήθηκε ότι ο Αλ ήταν αυτός που τον βοήθησε να κάνει μια ανάγνωση του ρόλου με τον σκηνοθέτη και τους άλλους ηθοποιούς πριν από τα πραγματικά γυρίσματα, για να έχει καλύτερη κατανόηση του ρόλου του.
Επαινούν ο ένας το ταλέντο του άλλου και δεν ντρέπονται να πουν «σ’ αγαπώ».
Στις κοινές συνεντεύξεις τους συγχαίρουν ο ένας τον άλλον για το ταλέντο τους και την προσέγγισή τους στη δουλειά, λένε πόσα πολλά σημαίνει γι’ αυτούς η φιλία τους, θυμούνται ακόμη και τις πρώτες εντυπώσεις που είχαν ο ένας για τον άλλον, συγκινούνται και αγκαλιάζονται.
«Θυμάμαι πολύ καθαρά τη συνάντηση. Απίστευτο, είδα αυτόν τον τύπο και σκέφτηκα: Ουάου, έχει τόσο χάρισμα. Δεν έκανε τίποτα. Απλά περπατούσε. […] Ξέρετε, ήταν ο Μπομπ. Αλλά ένιωθες κάτι από αυτόν» λέει ο Πατσίνο καθώς θυμάται την πρώτη φορά που συνάντησε τον Ντε Νίρο.
*Με στοιχεία από brightside.me