Ερήμην των τριών κατηγορουμένων ξεκίνησε στο Παρίσι η δίκη τριών υψηλόβαθμων αξιωματούχων της συριακής ασφάλειας για την καταναγκαστική εξαφάνιση, τα βασανιστήρια και τον θάνατο των Μάζεν και Πατρίκ Αμπντελκαντέρ Νταμπάχ, πατέρα και γιου, και οι δύο Γαλλοσύροι.
Κι εντούτοις, η δίκη αυτή είναι διπλά ιστορική. Είναι η πρώτη που διεξάγεται στη Γαλλία για τις αμέτρητες ωμότητες που διέπραξε το συριακό καθεστώς στη διάρκεια του μακροχρόνιου εμφύλιου πολέμου που ξεκίνησε μετά το ξέσπασμα της Αραβικής Ανοιξης, τον Μάρτιο του 2011. Είναι επίσης η πρώτη του είδους της, παγκοσμίως, που στοχοποιεί τόσο υψηλόβαθμα μέλη του καθεστώτος Ασαντ.
Πατέρας και γιος
Ο Αλί Μαμλούκ, πρώην επικεφαλής του Γραφείου Εθνικής Ασφάλειας, ο Τζαμίλ Χασάν, πρώην διευθυντής της διαβόητης υπηρεσίας πληροφοριών της Πολεμικής Αεροπορίας, και ο Αμπντέλ Σαλάμ Μαχμούντ, πρώην διευθυντής του τμήματος ερευνών αυτής της υπηρεσίας – στόχοι, και οι τρεις, διεθνών ενταλμάτων σύλληψης –, δικάζονται για «συνέργεια σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» καθώς και για «συνέργεια σε εγκλήματα πολέμου» εις βάρος του πατέρα και του γιου Νταμπάχ.
Η μοίρα των δύο τελευταίων είναι οικεία σε δεκάδες χιλιάδες Σύρους. Συνελήφθησαν στις 3 και 4 Νοεμβρίου 2013 στο σπίτι τους στη Δαμασκό: πρώτα ο γιος, γεννημένος το 1993 και φοιτητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού, και κατόπιν ο πατέρας, γεννημένος το 1959 και ανώτερος σύμβουλος εκπαίδευσης στο Γαλλικό Σχολείο της Δαμασκού – είχαν και οι δύο τη γαλλική υπηκοότητα μέσω της μητέρας του Μάζεν, Κριστιάν.
Τα ίχνη τους χάθηκαν
Σύμφωνα με τον κουνιάδο του Μάζεν, ο οποίος συνελήφθη ταυτόχρονα με εκείνον αλλά αφέθηκε ελεύθερος λίγες ημέρες αργότερα, οι δύο άνδρες οδηγήθηκαν στο παράρτημα της υπηρεσίας πληροφοριών της Πολεμικής Αεροπορίας στη Μεζέχ, μια συνοικία της Δαμασκού – ένα από τα χειρότερα κέντρα βασανιστηρίων του καθεστώτος. Κατόπιν τα ίχνη τους χάθηκαν, μέχρι που κηρύχθηκαν νεκροί τον Αύγουστο του 2018.
Σύμφωνα με τα πιστοποιητικά θανάτου που εστάλησαν στην οικογένεια, ο Πατρίκ πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 2014 και ο Μάζεν στις 25 Νοεμβρίου 2017, χωρίς να διευκρινίζεται η αιτία θανάτου ή ο τόπος ταφής τους. Η οικογένεια δεν ανέκτησε ποτέ τα πτώματα.
Οι γάλλοι ανακριτές έκριναν ότι οι δύο άνδρες «όπως και χιλιάδες ακόμα κρατούμενοι στις υπηρεσίες πληροφοριών της Πολεμικής Αεροπορίας βασανίστηκαν σε τέτοιο βαθμό που πέθαναν».
Παρά την απουσία των κατηγορουμένων από το Παρίσι, ακτιβιστές θεωρούν πως η δίκη τους προσφέρει ελπίδα στις οικογένειες των περισσότερων από 111.000 ανθρώπων που έχουν εξαφανιστεί στη Συρία από το 2011.
