ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ
Το Μέγαρο Μαξίμου ζήλεψε τα παπούτσια με το λογότυπο του ΠΑΣΟΚ και έψαξε να φτιάξει δικά του και πολλοί ήταν εκείνοι που θυμήθηκαν την αντίδραση της Χαριλάου Τρικούπη όταν τα πασοκικά παπούτσια είδαν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας – η ομάδα επικοινωνίας είχε ζητήσει τότε να αποσυρθεί το προϊόν από την αγορά, γιατί είναι εκμετάλλευση εμπορικής ονομασίας και παραβιάζει τον νόμο για την πνευματική ιδιοκτησία. Αυτή τη φορά υπήρξε μια διαφορά: ο κατασκευαστής δεν έβγαλε τα παπούτσια ΝΔ προς πώληση, αλλά έφτιαξε μόνο τρία ζευγάρια, δύο εκ των οποίων πήγαν στην οικογένεια Μητσοτάκη.
ΣΤΑ ΣΤΗΣΙΜΑΤΑ
Πέρασα χθες μια βόλτα από την πλατεία Κοραή, στο κέντρο του κύκλου Ακαδημία – Κοραή – Κλαυθμώνος, όπου συνήθως στήνονται τα εκλογικά περίπτερα της αντιπολίτευσης. Στο σημείο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχε τίποτα παρά μόνο κιγκλιδώματα – ούτε αφίσα ούτε όρθιος τοίχος ούτε οθόνη στον ορίζοντα, παρά μόνο εθελοντές να στήνουν και να φτιάχνουν. Στα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς, τα παραδοσιακά κιόσκια είχαν ήδη στηθεί. Και όπου δεν υπήρχε άνθρωπος να μοιράζει φυλλάδια και ψηφοδέλτια, υπήρχε ο σχετικός κώδικας QR, για περισσότερες πληροφορίες σε διαδικτυακό επίπεδο.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
Οι συνήθειες στα εκλογικά περίπτερα (και ο χρόνος παρουσίας τους στον αστικό ιστό) μπορεί να έχει αλλάξει, όμως κάποια άλλα πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ: για να βοηθήσουν την εκλογική προσπάθεια στις ευρωεκλογές, οι βουλευτές ξεκίνησαν τις ανοιχτές εκδηλώσεις με προσωπικές παρεμβάσεις. Η Εφη Αχτσιόγλου είχε ομιλία χθες στο Ιλιον για να στηρίξει τις γυναίκες υποψηφίους, ο Μιχάλης Κατρίνης προχθές σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας έθεσε τους στόχους του ΠΑΣΟΚ για την 9η Ιουνίου, ενώ ο Μανώλης Χριστοδουλάκης ετοιμάζει απολογισμό εκλογικού έργου την Κυριακή το πρωί στον Γέρακα – με παρόμοια προεκλογική στόχευση.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Μπορεί να έχουμε πρόωρες εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο και οι Εργατικοί να βρίσκονται ένα βήμα πριν από την είσοδο στην Ντάουνινγκ Στριτ, όμως η ελληνική Κεντροαριστερά ακόμα δεν έχει μάθει από το λάθος που έδιωξε τους βρετανούς συντρόφους από την εξουσία για περίπου είκοσι χρόνια. Το πιο ενδιαφέρον; Χρειάστηκε ένα νέο πρόσωπο που κέρδισε ως «η λιγότερο κακή λύση» μετά τον Τζέρεμι Κόρμπιν, χωρίς να εγείρει μίση και πάθη όπως ο προκάτοχός του, για να μπορέσει να επαναφέρει σε κυβερνητική τροχιά ένα από τα πιο σημαντικά προοδευτικά κόμματα στην Ευρώπη. Και, μαζί, η συγκυρία, τα συνεχιζόμενα λάθη των Τόρις. Θα ήταν τα προγνωστικά τα ίδια αν ο «αιώνιος αντίπαλος» είχε σύμβουλο τον Γκρίνμπεργκ;