Η ζέστη

Στο Μεξικό ζει ένα μοναδικό είδος καφέ πιθήκου που τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με φύλλα. Τρώγοντας φύλλα, ο πίθηκος προσλαμβάνει και τις απαραίτητες ποσότητες νερού που χρειάζεται ο οργανισμός του. Δεν χρειάζεται να πάει στη λίμνη ή στο ποτάμι, του αρκεί η υγρασία που συγκεντρώνεται στο φύλλωμα των δέντρων. Το τελευταίο διάστημα οι πίθηκοι πέφτουν νεκροί, σαν ώριμα φρούτα, από τα δέντρα.

Οι επιστήμονες λένε ότι ευθύνεται ο καύσωνας των 43 βαθμών Κελσίου που κρατάει εδώ και μέρες. Οι υψηλές θερμοκρασίες εξαντλούν τα ζώα, ενώ τα στεγνά, από υγρασία, φύλλα τούς οδηγούν σε αφυδάτωση. Και η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν πολλά για να τους βοηθήσουν. Ακόμα και αν τοποθετήσουν στέρνες με νερό, δεν μπορούν να εγκαταστήσουν κλιματιστικά στο τροπικό δάσος. Συνεπώς αν η αύξηση της θερμοκρασίας διατηρήσει αυτόν τον ρυθμό, πολύ σύντομα οι πίθηκοι από το Μεξικό θα βγουν από το καζάνι στο οποίο βράζουμε, ως πλανήτης.

Μεταξύ μας, το ξέρω ότι δεν σας καίγεται καρφάκι. Και εγώ θα το ξεχάσω μόλις τελειώσω το κομμάτι. Ομως αυτό το καλοκαίρι, όπως προειδοποιούν οι ειδικοί, θα καεί η γούνα μας. Προβλέπονται καύσωνες με υψηλότερη θερμοκρασία και μεγαλύτερη ένταση. Το ελληνικό καλοκαίρι είναι εδώ και καιρό μια απάτη, μια ψευδαίσθηση από τα 70s. Αλλά λένε ότι φέτος θα βαδίσουμε την πυρακτωμένη οδό του μαρτυρίου. Θα καρφωθεί ο υδράργυρος πάνω από τους 40 βαθμούς και ο βοριάς θα σιωπήσει. Στην άσφαλτο θα τηγανίζεις αβγό και θα διαβάζεις αναρτήσεις που θα σε καλούν να μην ξεχάσεις το νερό για τα αδέσποτα. Οι πυρκαγιές στα δάση θα μας εκπλήξουν καθώς νομίζουμε ότι έχουμε τελειώσει πια με αυτά, δεν έχει μείνει κάτι για να καεί. Θα κλειστούμε στο σπίτι, με κατεβασμένα τα παντζούρια και το κλιματιστικό σε υψηλές στροφές.

Σταδιακά αποκτούμε κλιματικές συνθήκες Μέσης Ανατολής ή Βόρειας Αφρικής, αν και αρκετοί άφρονες απολαμβάνουν τις ανοιξιάτικες μέρες μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Και θα στεκόμαστε πίσω από το κλειστό τζάμι, με το κλιματιστικό να χτυπάει αλύπητα την πλάτη και θα αναρωτιόμαστε γιατί μας συμβαίνει αυτό. Και στο τέλος θα πούμε ότι όλα είναι μάταια. Τζάμπα και άδικα χάσαμε τα πλαστικά καλαμάκια από τον φρέντο μας.