Ο Αγγελος ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες ένα πρόγραμμα βιολογικής γεωργίας στην Αμοργό. Η προσπάθεια του ίδιου και των συνεργατών του είναι να αναγεννηθεί μια παλιά καλλιέργεια που μέχρι τη δεκαετία του 1960 ανήκε σε Αιγυπτιώτες. Αλλά στο νησί έπεσαν πέρυσι λιγότερα από 300 χιλιοστά νερού. Και, όπως λέει στην απεσταλμένη της Monde, οι καλλιεργητές τόσο εκεί όσο και στη Νάξο είναι σε απόγνωση.

Εχουμε βραχεία μνήμη. Αν θυμόμασταν ότι το περασμένο καλοκαίρι κράτησε μέχρι τον Οκτώβριο και ότι ο χειμώνας που ακολούθησε ήταν ο πιο ζεστός που έχει καταγραφεί ποτέ, ίσως να συζητούσαμε περισσότερο το θέμα της κλιματικής αλλαγής ενόψει των ευρωεκλογών. Αν λαμβάναμε σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων για τις συνέπειες που έχει η λειψυδρία στη χρήση της γης, ίσως να πιέζαμε τα πολιτικά κόμματα να οργανώσουν μια έκτακτη συζήτηση στη Βουλή για το θέμα. Προφανώς η ακρίβεια είναι πρόβλημα, αλλά ο χαρακτήρας της είναι συγκυριακός και αφορά το παρόν. Η κλιματική κρίση, αντιθέτως, εκτός από το παρόν αφορά και το μέλλον.

Ο εκτοπισμός της κρίσης αυτής από το προσκήνιο δεν αποτελεί ασφαλώς ελληνικό πρόβλημα. Αν οι ευρωεκλογές αποτελούσαν παραδοσιακά μια καλή ευκαιρία να συζητηθούν τα οικολογικά θέματα, και τα κόμματα που έθεταν τέτοια θέματα ψηλά στην ατζέντα τους επιβραβεύονταν, αυτή τη φορά οι ανησυχίες των πολιτών επικεντρώνονται στην αγοραστική δύναμη, στις γεωπολιτικές εντάσεις και στη μετανάστευση. Για τη στροφή αυτή φέρουν μεγάλη ευθύνη τα ακροδεξιά κόμματα, που εργαλειοποίησαν το κλιματικό διακύβευμα και έθεσαν σε αντίθεση την ποιότητα ζωής των πολιτών με τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ισχύει ακριβώς το αντίθετο: οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής εγγυώνται την ποιότητα ζωής του μέλλοντος. Οπως και με τη μετανάστευση, όμως, τα φιλελεύθερα κόμματα δεν τολμούν να αναδείξουν αυτή τη διάσταση, προτιμώντας να υιοθετήσουν την ατζέντα της Ακροδεξιάς.

Δεν είναι έτσι περίεργο που στο τελευταίο Ευρωβαρόμετρο, μόλις το 30% των Ευρωπαίων ζητά να ληφθούν την επόμενη πενταετία μέτρα για το κλίμα και το περιβάλλον. Το περίεργο είναι ότι το ποσοστό για την Ελλάδα είναι μόλις 19%, μεγαλύτερο μόνο από εκείνο της Κύπρου (18%). Να φταίνε οι δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί για την Ελλάδα να αποτελεί ευκαιρία;

«Η ξηρασία του εδάφους και των δένδρων ευνοεί τις πυρκαγιές», τονίζει στη γαλλική εφημερίδα ο φυσικός και μετεωρολόγος Σταύρος Ντάφης, τακτικός αρθρογράφος μεταξύ άλλων στην ιστοσελίδα Climatebook που καταγράφει όλα τα φαινόμενα που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή στην Ελλάδα. «Ολα θα εξαρτηθούν τώρα από τις θερμοκρασίες αυτού του καλοκαιριού και τους ανέμους». Αν ληφθούν υπόψη οι προβλέψεις που μιλούν για ένα καλοκαίρι ενδεχομένως πιο ζεστό κι από το περυσινό, μπορεί κανείς να φοβάται το χειρότερο.