Ο Γιώργος Προβόπουλος θα μείνει στην ιστορία σαν τον άνθρωπο που είπε πρώτος αυτό που οι πολιτικοί αρνούνταν να δουν, τη χρεοκοπία της χώρας και αυτό από μόνο του τον κατατάσσει στις εξαιρετικές προσωπικότητες για τη χώρα τον 21ο αιώνα. Λίγο μετά την εκλογή της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ το 2009 και αφού είχε προειδοποιήσει πολλές φορές μέσω των τακτικών του εκθέσεων την προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ, στην πρώτη συνάντηση που είχε με τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης Παπανδρέου, έκανε το αδιανόητο για την εποχή.
Βγήκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που τον περίμεναν έξω από το υπουργείο Οικονομικών, on camera και είπε ορθά κοφτά ότι το έλλειμμα για το πρώτο εννεάμηνο είχε ξεπεράσει το 10%, έχοντας αναπτύξει δυναμική να ξεπεράσει το 12% μέχρι το τέλος του έτους. Με αυτήν του την τοποθέτηση πέτυχε την κινητοποίηση μεγάλου μέρους των πολιτών, όταν ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα των δύο κυρίαρχων τότε κομμάτων αρνούνταν να δει την πραγματικότητα. Και δυστυχώς επιβεβαιώθηκε.
«Μπαρουτοκαπνισμένος» περί τα τραπεζικά, άνθρωπος με ισχυρή άποψη. Δεν δίστασε να «διαβεί τον Ρουβίκωνα» και να τα βάλει με τον πανίσχυρο στις αρχές του αιώνα τραπεζικό συνδικαλισμό, ακόμα και του κόμματος από το οποίο προέρχονταν, τη ΝΔ, και να κερδίσει. Το 2006 κατάφερε με μια επεισοδιακή γενική συνέλευση μέσα στον Δεκαπενταύγουστο, «σιδερόφραχτη» την αποκάλεσαν τα μέσα ενημέρωσης της εποχής, να περάσει μια σημαντική αποκρατικοποίηση, την πώληση της Εμπορικής Τράπεζας στη γαλλική Credit Agricole. Για να γίνει αντιληπτή η ένταση της εποχής, στην αίθουσα της γενικής συνέλευσης οι καρέκλες ήταν δεμένες με συρματόσκοινα. Κι όμως η απόφαση ελήφθη. Το τραπεζικό σύστημα προχώρησε. Ο λαϊκισμός της εποχής που τροφοδοτούνταν από τον φόβο για το άγνωστο, ηττήθηκε.
Ο Γιώργος Προβόπουλος είχε αναλάβει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής στις 31 Μαρτίου του 2004 λίγο μετά την εκλογή της κυβέρνησης Καραμανλή, στη θέση του παραιτηθέντος Γιάννη Στουρνάρα. Παιχνίδι της μοίρας, ότι λίγα χρόνια αργότερα, ο Γιάννης Στουρνάρας διαδέχτηκε τον Γιώργο Προβόπουλο στη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας.
Ο ίδιος χειρίστηκε την πρωτοφανή τραπεζική κρίση, προϊόν μετάδοσης της χρεοκοπίας του κράτους και παρά το γεγονός ότι έκλεισαν 19 τράπεζες, όπως ο ίδιος έλεγε «δεν άνοιξε μύτη, οι καταθέτες δεν έχασαν χρήματα, τα ομόλογα κουρεύτηκαν, οι μετοχές έχασαν το 95% της αξίας τους, τα ακίνητα το 55-60%. Το μόνο περιουσιακό στοιχείο που δεν έχασε τίποτα ήταν οι καταθέσεις».
Μετά το 2014 μετά την Τράπεζα της Ελλάδας, την εγκατάσταση στα Κύθηρα και την επαφή με την αμπελουργία, συναντούσαμε στις περιορισμένες δημόσιες παρεμβάσεις του έναν Γιώργο Προβόπουλο πιο χαλαρό, πολύ χαμογελαστό και σίγουρο ότι όποτε του ζητήθηκαν οι υπηρεσίες του, αυτός έκανε το καθήκον του.
