Τι άτομο!

«Αν υπάρχει ένα άτομο, το οποίο να μπορεί να εμπνεύσει περισσότερο από εμένα, να ενώσει τον προοδευτικό κόσμο, να διοικήσει τη χώρα καλύτερα, να εκπροσωπήσει καλύτερα τη χώρα στο εξωτερικό, βρες το μου να το στηρίξω».

Οταν ο Στέφανος Κασσελάκης λέει αυτό που μόλις διαβάσατε παραπάνω, αναφερόμενος φυσικά στον εαυτό του, οι αναλύσεις περιττεύουν, διότι τα πράγματα μιλάνε μόνα τους. Πείτε μου, σας παρακαλώ, πώς χαρακτηρίζουμε κάποιον ο οποίος μιλάει έτσι για τον εαυτό του; Σε ποια κατηγορία συνανθρώπων μας τον κατατάσσουμε αυτομάτως; Ποια είναι η λέξη με την οποία θα εξηγήσουμε την κατάστασή του σε κάποιον που δεν καταλαβαίνει; Ας πούμε, σε ένα μικρό παιδί, που μας ρωτάει γιατί ξαφνικά μας έπιασαν τα γέλια. Δεν χρειάζεται να γράψω τη λέξη. Προκύπτει αβίαστα στη συνείδηση του καθενός από το ίδιο το γεγονός. Να προσθέσω μόνον ότι ο άνθρωπος που μιλάει έτσι για τον εαυτό του είναι ο ίδιος με εκείνον που από το πρωί μέχρι το βράδυ κατηγορεί τον Μητσοτάκη για αλαζονεία. Και εδώ, τα σχόλια περιττεύουν. Περιττεύει ακόμη και το θαυμαστικό ή τα αποσιωπητικά, μία τελεία αρκεί.

Οσο περισσότερο, πάντως, παρατηρώ και απολαμβάνω τον Στέφανο ως πολιτικό, καταλαβαίνω πόσα οφείλει σε έναν άλλο μεγάλο της σόουμπιζ, ξεχασμένο σήμερα, χωρίς τον οποίον όμως δεν θα είχε ανοίξει ο δρόμος, τον οποίον ο Στέφανος σήμερα έχει μετατρέψει σε λεωφόρο και καλπάζει. Εννοώ, βεβαίως, τον Ιωάννη Βαρουφάκη! Αν δεν είχε προηγηθεί αυτός, για να συνηθίσει κάπως το στομάχι μας, τόσος Κασσελάκης θα μας έπεφτε πολύ βαρύς. Να του το αναγνωρίσουμε λοιπόν, γι’ αυτό και θα πρότεινα στο βάθρο του ανδριάντα του Στέφανου που θα στηθεί κάποτε (σε δέκα χρόνια από τώρα το υπολογίζω) να υπάρχει κάτι, μια μπρούτζινη πλακέτα, ας πούμε, προς τιμήν του κ. Βαρουφάκη. Αλλωστε, τα αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής του Στέφανου δεν θα διαφέρουν από εκείνα που προκάλεσε το αλησμόνητο άσετ του Αλέξη Τσίπρα.

Και κάτι τελευταίο, με το βλέμμα μου στο μέλλον. (Σχήμα λόγου, διότι εκ κατασκευής δεν διαθέτω το «τρίτο μάτι»). Οταν όλα αυτά θα έχουν τελειώσει – γιατί, μην αμφιβάλλετε, θα τελειώσουν κάποτε -, η ζωή του Στέφανου στα τρία υπέροχα σπίτια του, Σπέτσες, Κολωνάκι, Νέα Υόρκη, θα μπορούσε να γίνει το κορυφαίο reality show της τηλεόρασης. Και δεν εννοώ μόνο της ελληνικής. Λόγω πρωταγωνιστών το προϊόν είναι απολύτως εξαγώγιμο! Οπως με τους Καρντάσιαν ή τον Οζι Οζμπορν και την εφιαλτική οικογένειά του. Ακριβή παραγωγή με γυρίσματα σε τρία σπίτια σε δύο ηπείρους, αλλά θα έχει επιτυχία, γιατί αυτός είναι ο ρόλος για τον οποίο γεννήθηκε ο Στέφανος! Ολα τα άλλα, επιχειρήσεις, πολιτική κ.λπ., είναι στάδια που οδηγούν εκεί.

ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΣ

Παρατηρούσα τον δήμαρχο Αθηναίων Χάρη Δούκα, στη φωτογραφία που φιλοξενούσε χθες ο Κώστας Γιαννακίδης στη γειτονική στήλη του. Για πολλοστή φορά, έπιασα τον εαυτό μου να θαυμάζει την τέλεια ευθεία που σχηματίζει η οριογραμμή του τριχωτού της κεφαλής του επί του σεπτού, δημαρχιακού μετώπου του! Συνήθως, στους περισσότερους ανθρώπους, ιδίως δε σε εμάς του άνδρες που καραφλιάζουμε, η γραμμή αυτή είναι ελαφρώς ακανόνιστη: να μια τριχούλα που ξεφεύγει από εδώ, μια άλλη λίγο παραπέρα, μια τούφα παρακάτω κ.ο.κ. Θέλω να πω ότι, στη Φύση, σπανίως, σπανιότατα, η γραμμή αυτή είναι ευθεία, σαν καμωμένη με τον χάρακα. Ο κ. Δούκας όμως έτσι είναι από φυσικού του και, γι’ αυτό, εγώ τον θαυμάζω. Μηχανικός είναι, βλέπετε, και μάλιστα καθηγητής στο Πολυτεχνείο. Τετράγωνος και οργανωμένος, γεωμετρικός.

ΤΕΤΡΑΚΟΣΑΡΙ

Δεν περίμενα το πόρισμα της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για να μάθω ότι η Νίκη Κεραμέως δεν έχει προσωπική ευθύνη στην υπόθεση της διαρροής προσωπικών στοιχείων ψηφοφόρων από το υπουργείο Εσωτερικών. Πολλά μπορεί να είναι η κυρία Κεραμέως, οπωσδήποτε όμως δεν είναι κουτή. Επιβεβαιώθηκε, επίσης, ότι η διαρροή δεν συνδέεται με την επιστολική ψήφο. Πολύ ωραία! Ωστόσο, το αίσχος με το υπουργείο Εσωτερικών δεν αλλάζει. Αντιθέτως, επιβεβαιώνεται από το πόρισμα, που επισημαίνει την απροθυμία συνεργασίας των υπαλλήλων με τη συγκεκριμένη Αρχή κατά το στάδιο της έρευνας. Επομένως, καλώς έπεσε το πρόστιμο στο υπουργείο. Ας το στερηθεί από τον προϋπολογισμό του, ας κόψουν κάτι από δω κάτι από κει, για να στείλουν το τετρακοσάρι όπως πρέπει. Αυτά είναι χρέη τιμής και ιδίως για ένα υπουργείο του ελληνικού κράτους.