Το μαγικό άγγιγμα του Ελ Κααμπί

Και αν είναι όνειρο μη με ξυπνάτε. Γιατί ο μεγάλος Ολυμπιακός της Ελλάδας, το πίστεψε, το είπε και το έκανε χθες βράδυ στη Νέα Φιλαδέλφεια.

«Φέρε μας το ευρωπαϊκό» φώναζαν οι 20.000 αφιονισμένοι και ευλογημένοι οπαδοί του, που ήταν εκεί αναμένοντας την εκπλήρωση μιας ποδοσφαιρικής προφητείας. Και ο Θρύλος το έκανε. Νίκησε και τη Φιορεντίνα (1-0) σε αυτό το ταξίδι που θα μνημονεύεται αιώνια ως το ομορφότερο και πιο σπουδαίο. Ως εκείνο που έκανε τους πάντες να πιστέψουν ξανά και ξανά και ξανά.

Ωσότου ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί να αφήσει και πάλι το σημάδι του, με το 33ο γκολ της σεζόν, πέντε λεπτά πριν από το τέλος της παράτασης (115′). Ωσότου ο Κώστας Φορτούνης να το σηκώσει ψηλά στον ουρανό. Το Conference League μένει πια εδώ. Είναι το πιο λαμπρό αξιοθέατο του Πειραιά. Ο λόγος που χθες το βράδυ κανείς δεν κοιμήθηκε και που μάτια δάκρυσαν από ευτυχία.

Χρειάστηκε ένα μεγάλο παιχνίδι από τον Παναγιώτη Ρέτσο. Μια σειρά από σπουδαίες επεμβάσεις του Κωνσταντή Τζολάκη. Χρειάστηκε υπομονή και αντοχή απέναντι στους Ιταλούς που ειδικά στο πρώτο ημίχρονο κυριάρχησαν θυμίζοντας ότι εκείνοι ήταν το φαβορί. Χρειάστηκε να έρθουν από τον πάγκο ο Γιόβετιτς και ο Ορτα δίνοντας μεγάλη ώθηση. Και τελικά για την ομαδάρα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ χρειάστηκε ο συνήθης ύποπτος.

Μια φάση τού βγήκε σε όλο το ματς. Σάντουιτς τον έκαναν ο Κουάτρα με τον Μιλένκοβιτς. Οταν βρήκε όμως στο 115′ εκείνη τη μια «ανάσα» για την μπάλα, η νύχτα στη Νέα Φιλαδέλφεια έγινε μέρα. Για τον μεγάλο Ολυμπιακό που το ‘πε και το έκανε. Που πίστεψε στο όνειρο όσο κανείς. Και έφερε το ευρωπαϊκό. Πώς τα κατάφερε; Κάπως έτσι.

Με ανοιχτά χαρτιά

Το επανέλαβε πολλές φορές ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ στην αντίστροφη μέτρηση του τελικού: ήθελε η ομάδα του να διατηρήσει τη ρουτίνα της, να μη βγει από τις συνήθειές της. Απέδειξε πως το εννοούσε επιλέγοντας και την αρχική εντεκάδα του: ο κλασικός 4-3-3 σχηματισμός με τους Ροντινέι, Ρέτσο, Κάρμο και Ορτέγκα μπροστά από τον Τζολάκη στην ευθεία της άμυνας. Τον πολύπειρο Ιμπόρα στο πλευρό του Εσε και μερικά βήματα πίσω από τον Τσικίνιο. Συν φυσικά η τρόικα Ποντένσε, Φορτούνης και Ελ Κααμπί. Η αποθέωση του φυσιολογικού. Την ίδια στιγμή ο Βιτσέντσο Ιταλιάνο ακολουθούσε σε «καθρέφτη» τον σχηματισμό με τον πολύπειρο Μποναβεντούρα μπροστά από τους Μανταγκόρα και Μέλο στη μεσαία γραμμή. Με Ντόντο, Μιλένκοβιτς, Κουάρτα και Μπιράγκι στην ευθεία της άμυνας μπροστά από τον Τερατσάνο. Και τους Κουαμέ και Νικόλα Γκονζάλες γύρω από τον Μπελότι στην επίθεση.

Και ίδιο σχέδιο

Δεν ήταν μόνο ο σχηματισμός. Αναμενόμενη ήταν και η κεντρική ιδέα. Οι γραμμές ψηλά, και κοντά. Η προσπάθεια για πίεση. Η μία διαγώνια μπάλα που θα αναδείξει την αδύναμη πλευρά. Σαν να έβλεπες δύο ομάδες με το ίδιο «τσιπάκι». Πώς λοιπόν θα προέκυπτε ο διαχωρισμός; Από εκείνη την κατηγορία της στατιστικής που τα τεχνικά τιμ λατρεύουν να παρατηρούν. Τις περίφημες «δεύτερες μπάλες». Ενώ λοιπόν ο Ολυμπιακός άνοιξε τον χορό των ευκαιριών νωρίς νωρίς (Ποντένσε 4′) και ενώ στο φινάλε του ημιχρόνου η κατοχή της μπάλας ήταν σχεδόν απόλυτα μοιρασμένη (49-51), η Φιορεντίνα είχε δέκα τελικές και οι Ερυθρόλευκοι μόλις δύο. Γιατί; Για αυτή τη λεπτομέρεια. Ευτυχώς για τους Πειραιώτες ο Κωνσταντής Τζολάκης (Μποναβεντούρα 20′, 21′, Κουαμέ 32′) είχε όλες τις απαντήσεις ως τα μισά του δρόμου.

Ορτέγκα – Γκονζάλες

Προσπαθούσαν οι Ιταλοί να εκμεταλλευτούν την ποιότητα του Νικόλα Γκονζάλες στο δεξί άκρο της επίθεσής τους και το έκαναν με μια ιδέα «απομόνωσης»: με τον Μπιράγκι, τον Μποναβεντούρα και τον Κουαμέ ουσιαστικά να φορτώνουν την απέναντι πλευρά και να προσπαθούν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις «ένας με έναν» για τον αργεντινό σταρ των Βιόλα. Μια ιστορία που έβαλε δύσκολα στον Ορτέγκα και ανάγκασε πολλές φορές τον Βιθέντε Ιμπόρα να προσπαθήσει να «ντουμπλάρει» στην πτέρυγα. Εν πολλοίς; Είχε μεγάλη επιθυμία ο Ολυμπιακός μπροστά σε 20.000 οπαδούς του. Είχε απέναντι όμως και μια ομάδα του υψηλότερου επιπέδου που πολύ έξυπνα προσπαθούσε να φέρει το παιχνίδι στα δικά της μέτρα δίχως να απειληθεί ιδιαίτερα – και αφού τη γλίτωσε στο 33′ από μια λάθος υπόδειξη οφσάιντ εις βάρος του Ποντένσε που έφευγε με αξιώσεις.

Αλλαξε η εικόνα

Και ενώ οι δύο ομάδες επέλεξαν να ξεκινήσουν και στο δεύτερο μισό από εκεί που σταμάτησαν; Μια εναέρια σύγκρουση του Μπελότι με τον Ρέτσο φάνηκε να βγάζει νοκάουτ τον έλληνα στόπερ (48′). «Αλλαγή» έδειξε το ιατρικό τιμ, ο Ρέτσος όμως ούτε να το συζητήσει. Εριξε «κάτι» στον αέρα η αυταπάρνηση του 26χρονου στόπερ. Και άρχισε ο Ολυμπιακός να κερδίζει μέτρα στο γήπεδο. Να πατά πιο καλά και να αναγκάζει τη Φιορεντίνα σε βήματα προς τα πίσω. Και πάλι όμως η μοναδική τελική με αξιώσεις ως το 70′ έφερε τον Τζολάκη σε κατάσταση συναγερμού και πρόσθεσε μια ακόμη επέμβαση στο ενεργητικό του (Κουαμέ 68′). Κάπου εκεί ήταν που ο Μεντιλίμπαρ θέλησε να παίξει πλέον το χαρτί των αλλαγών του. Πρώτα με τον Γιόβετιτς αντί του Φορτούνη (72′) και έπειτα με τον Ορτα αντί του Τσικίνιο (77′). Και παραλίγο να κάνει διάνα με την πρώτη – σε φάουλ του Ορτα ο Ιμπόρα με κεφαλιά απείλησε στο 80′. Η νύχτα όμως απλωνόταν μπροστά μεγάλη. Και έπειτα από επτά λεπτά καθυστερήσεις, φτάσαμε στην παράταση.

Απαραίτητη σημείωση: είχε μια παράξενη διαιτησία ο τελικός. Λες και ο Αρτούρ Ντίας ήθελε να ισοσκελίσει ότι το ματς γινόταν στην Αθήνα. Φάνηκε σε πολλές περιπτώσεις απλές (κάρτες). Φάνηκε και στην ευκολία που πέρασε τη φάση του 94′ όταν από τη σέντρα του Κίνι η μπάλα φάνηκε να βρίσκει στο χέρι του Κουάρτα μέσα στην περιοχή των Βιόλα. Και μιας και ο Τερατσάνο έκανε μια σπουδαία επέμβαση στο σόλο του Γιόβετιτς (96′); Εφτανε σιγά σιγά η ώρα του Ελ Κααμπί. Στη μία και μοναδική του στιγμή. Πρώτα βεβαίως ο Τζολάκης είπε ξανά «όχι» (Ικονέ 110′). Και εκεί ήταν που ο μίστερ γκολ της χρονιάς, ο άνθρωπος Conference League, αποφάσισε να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από όλους. Μια σέντρα του Εσε στο πρώτο δοκάρι, μια επαφή με το κεφάλι μπροστά από τον Μιλένκοβιτς και 1-0 στο 115′.

Ολυμπιακός (Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ): Τζολάκης, Ροντινέι, Ρέτσος, Κάρμο, Ορτέγκα (91′ Κίνι), Ιμπόρα, Εσε, Φορτούνης (72′ Γιόβετιτς), Τσικίνιο (77′ Ορτα), Ποντένσε (106′ Μασούρας), Ελ Κααμπί.

Φιορεντίνα (Βιτσέντσο Ιταλιάνο): Τερατσάνο, Ντοντό, Μιλένκοβιτς, Κουάρτα, Μπιράγκι (106′ Ρανιέρι), Αρτούρ (74′ Ντάνκαν), Μποναβεντούρα (82′ Μπάρακ), Μανταγκόρα, Γκονζάλες (106′ Μπελτράν), Κουαμέ (82′ Ικονέ), Μπελότι (59′ Νζολά).

Διαιτητής: Αρτούρ Ντίας (Πορτογαλία).

Βαγγέλης Μαρινάκης

«Δεν θα χάναμε ποτέ και ειδικά στην Ελλάδα»

Πανευτυχής ο ηγέτης του Ολυμπιακού Βαγγέλης Μαρινάκης είπε μεταξύ άλλων: «Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι και περήφανοι. Ο λαός του Ολυμπιακού για 99 χρόνια τραγουδά για ένα όνειρο τρελό. Oσα χρόνια ταξίδευα έβλεπα παιδιά από όλο τον κόσμο να φεύγουν στενοχωρημένοι για ορισμένες άτυχες ή κακές στιγμές, είτε στην Ιταλία, είτε στην Αγγλία, στην Ισπανία, στο ΟΑΚΑ, στον Πειραιά… Oταν ανέλαβα τον Ολυμπιακό – γιατί δεν αγοράζεται, είναι ιδέα – ήθελα να δω αυτά τα παιδιά χαρούμενα γιατί τους αξίζει. Σήμερα δεν είναι ένα όνειρο τρελό, είναι πραγματικότητα, εδώ στην Ελλάδα. Είχαμε μια πολύ καλή φιλοξενία στη Νέα Φιλαδέλφεια και θέλω να τους ευχαριστήσω. Θα γιορτάσει όλη η Ελλάδα. Hταν κάτι που χρωστάγαμε σε όλους τους Eλληνες, στα παιδιά που έχουν φύγει, τον πατέρα μου, τον Σάββα, στη Θύρα 7. Είναι στιγμές συγκίνησης και μεγάλης χαράς. Συνεχίζουμε όχι μόνο να ονειρευόμαστε, αλλά και να ανεβαίνουμε ψηλά. Είναι μια συλλογική δικαίωση και είμαστε τυχεροί γιατί συνήθως το πιάτο της δικαίωσης τρώγεται κρύο. Σήμερα το φάγαμε ζεστό. Προχωράμε.

«Κάναμε ένα ξεκίνημα, είμαι σίγουρος πως τα επόμενα χρόνια θα το πετύχουν και άλλες ελληνικές ομάδες» υπογράμμισε ο Βαγγέλης Μαρινάκης

»Ξεκινάμε, το επόμενο μπορεί να είναι το Europa League. Είδατε τι έκαναν οι νέοι μας φέτος. Είμαστε πολύ χαρούμενοι για αυτά τα παιδιά που κέρδισαν το Champions League των Νέων, θα είμαστε δίπλα τους ώστε να συνεχίσουν να μεγαλουργούν. Αυτό που είπα στους αρχηγούς, τον προπονητή και τους συνεργάτες μου, πως θα πρέπει να συγκεντρωθούμε όλοι και να μη σκεφτούμε τίποτε άλλο, μόνο τη νίκη. Αν συγκεντρωθείς και το θέλεις πολύ, θα το πετύχεις. Το ίδιο είχα πει και στους Νέους δύο γύρους πριν. Oταν φτάνεις στον τελικό και έχεις κερδίσει ομάδες Champions League, δεν είναι όνειρο, αλλά πραγματικότητα. Εμείς σήμερα δεν θα χάναμε ποτέ και ειδικά στην Ελλάδα. Hμουν σίγουρος, το μετέδωσα σε όλους και είδατε το αποτέλεσμα. Γίνεται χαμός στην Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο. Το άξιζε αυτός ο υπέροχος κόσμος, είναι 3, 4, 5 εκατομμύρια στην Ελλάδα. Αυτό το κάναμε για όλη την Ελλάδα και είχαμε την αύρα όλων των Ελλήνων. Το κάναμε μόνοι μας και με κόντρα πάρα πολλούς».

Και κατέληξε ως εξής ο Βαγγέλης Μαρινάκης: «Αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι οι Eλληνες είναι ότι κάναμε την αρχή. Κάναμε ένα ξεκίνημα, είμαι σίγουρος πως τα επόμενα χρόνια θα το πετύχουν και άλλες ελληνικές ομάδες. Το επόμενο όνειρο είναι ένα Europa League. Στο Μπιλμπάο είναι πολύ καλά, είναι και ο Ερνέστο εκεί που πανηγύρισε μαζί μας σήμερα. Τον έχω μες στην καρδιά μου. Γιορτάζουμε, ζήτω η Ελλάδα, ο Ολυμπιακός, ο Πειραιάς μας».