Αναζήτηση
Ο Παναγιώτης Ρέτσος μίλησε στην έκτακτη Super Μπάλα του MEGA το βράδυ της Πέμπτης για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου από τον Ολυμπιακό, τον τελικό του Conference League, την αποθεωτική υποδοχή των ερυθρόλευκων οπαδών και αποκάλυψε πολλά παρασκήνια από την ερυθρόλευκη ομάδα.
Τι έκανε μετά τον τελικό:
«Δεν έχω κοιμηθεί καθόλου. Πήγαμε στο Καραϊσκάκη και ο πατέρας και ο αδερφός μου ήρθαν να με πάρουν, πήγαμε φούρνο για να φάω, πήγα σπίτι για να ξαπλώσω αλλά δεν ξάπλωσα και μετά είδα τον αγώνα. Στη συνέχεια πήγα για καφέ, είδα φίλους, κάθισα με την οικογένεια και κατέληξα στο MEGA.»
Την πιο έντονη εικόνα:
«Δεν θα ξεχάσω τους πανηγυρισμούς όταν το VAR έδειξε το γκολ. Θυμάμαι τον Τσικίνιο πως αντέδρασε ενώ και εγώ ανατρίχιασα. Εγώ πήγα να πιω νερό και κατευθείαν ανακοινώνεται το γκολ.»
«Είχα την αίσθηση ότι το παιχνίδι θα τελειώσει πριν πάει στα πέναλτι. Ενιωθα ότι κάτι θα γίνει στο 87 ή στο 88 κάποιος θα βάλει ένα γκολ με κεφαλιά, ειδικά από στημένα. Αλλά και όταν πήγαμε παράταση πίστευα ότι δεν θα πάμε στα πέναλτι, είχα αυτό το συναίσθημα, ότι θα το πάρουμε μετά τα πέναλτι.»
Το άγχος της Φιορεντίνα:
«Πολλοί πίστευαν ότι η Φιορεντίνα είχε την εμπειρία, αλλά αυτοί πήγαν με το πρέπει στον τελικό ότι πρέπει να τον κερδίσουν μετά τον περσινό χαμένο τελικό και είχαν ένα παραπάνω άγχος. Ενώ σε εμάς ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Αυτό που είχαμε συζητήσει στα αποδυτήρια είναι ότι το πιο μεγάλο σκαλοπάτι το είχαμε ανέβει φτάνοντας στον τελικό και από εκεί και πέρα να πάμε να το ευχαριστηθούμε. Ηταν μόνο δύο άτομα που είχαν ζήσει το να παίζεις σε έναν τελικό, ο Ιμπόρα και ο κόουτς.»
Το πλάνο του Μεντιλίμπαρ:
«Εχουμε φτάσει στον τελικό, είχε πει ο προπονητής μας και θα πάμε να παίξουμε με το πλάνο μας, δεν θα αλλάξουμε τίποτα επειδή είναι τελικός. Η Φιορεντίνα είχε προσαρμοστεί στο δικό μας πλάνο, προσπάθησαμε να μας περιορίσει στα πλάγια, δεν πίεζε 100% για να μην τον εκμεταλλευτούμε με καμιά βαθιά μπαλιά στον Ελ Κααμπί ή σε κάποιον άλλο. Προσαρμόστηκαν αυτοί σε μας και όχι εμείς σε αυτούς και νομίζω ότι μας βγήκε πάρα πολύ καλά.»
«Εκανε δικέφαλους ο Φορτούνης με το τρόπαιο»
Οι μπλούζες του και το τρόπαιο:
«Είναι βαρύ το τρόπαιο. Έκανε δικέφαλους ο Φορτούνης που το κρατούσε όλη την ώρα. Οσον αφορά τις μπλούζες μου, τη μία μπλούζα την έδωσα στον πατέρα μου και την άλλη την κράτησα.»
Ο Μεντιλίμπαρ και το σύστημα του:
«Eχουμε αλλάξει τρεις προπονητές και ο κάθε προπονητής δεν παίζει το ίδιο σύστημα. Ετσι έπρεπε να αλλάξουμε από προπονητή σε προπονητή γιατί ο καθένας ζητούσε διαφορετικά πράγματα. Με την έλευση του Μεντιλίμπαρ, το παιχνίδι του, μου αρέσει και μου ταιριάζει. Δείχνει ότι αυτός που το παίζει έχει προσωπικότητα και αυτοπεποίθηση για να κερδίσει το παιχνίδι. Με την προσθήκη του Τσικίνιο, του Ορτα, του Κάρμο η ομάδα βοηθήθηκε. Ο Κάρμο είναι ένα παιδί με 1.94 ύψος και δεν θυμάμαι να έχει χάσει κάποια κεφαλιά, είναι καλό παιδί και ήσυχο. Ολοι τους, όμως, δίνουν σε κάθε παιχνίδι το 100%.»
Το λάθος του κόντρα στη Φενέρμπαχτσέ:
«Είχα συζητήσει για το τάκλιν με τη Φενέρμπαχτσέ και ήμουν ο πρώτος που του είπα ότι έκανα χαζομάρα, αλλά στο συγκεκριμένο λάθος στάθηκε πως έφτασε η φάση ως εκεί πέρα. Αυτό δεν με έκανε να νιώσω καλύτερα γιατί χάσαμε το παιχνίδι, αλλά η ουσία είναι ότι σου δίνει να καταλάβεις ποιο είναι το σωστό. Αυτός ο προπονητής είναι ευθύς και τα λέει όπως είναι.»
«Δεν υπάρχει αυτό που ζήσαμε στους πανηγυρισμούς»
Οι πανηγυρισμοί μετά τον τελικό:
«Αυτό που ζήσαμε στους πανηγυρισμούς δεν ξέρω εάν το έχει ζήσει άλλος στην τελευταία δεκαπενταετία. Δεν υπήρχε αυτό που ζήσαμε. Στο Δημοτικό Θέατρο είπα ότι δεν γίνεται να υπάρχει τόσος κόσμος, εκείνη την ώρα, ήταν 4.30 το πρωϊ. Ήταν φανταστικό το συναίσθημα και μακάρι να γινόταν ο αγώνας στις 8 να τελείωνε στις 10 και να το ζούσαμε 2-3 ώρες παραπάνω. Oι εικόνες τα λένε όλα. Δεν ξέρω εάν θα ξαναζήσουμε κάτι ίδιο. Μακάρι να το ξαναζήσουμε, έχουμε πλέον και το Europa League. Θα το πάμε βήμα-βήμα, έχουμε πολύ δρόμο για οτιδήποτε.»
Τι έγινε στα αποδυτήρια πριν τον τελικό:
«Στα αποδυτήρια πριν από τον αγώνα υπήρχε μουσική, κλασικά από τον Ροντινέι και ο προπονητής μας είπε κάποια γενικά πράγματα. Εκαναν ομιλία ο Φορτουνης, Ελ Αραμπί και ο Γιόβεβιτς ως μεγαλύτεροι και ως έμπειροι. Ειδικά ο Γιούσεφ που μάλλον τελειώνει και είναι πολύ καλό παιδί και αγαπάει την ομάδα, γι αυτό στο Δημοτικό Θέατρο ο Φορτούνης τον αποθέωσε. Χωρίς να πούμε λοιπόν τίποτα, πήγαμε με μεγάλη αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι.»
Το πιο έντονο συναίσθημα του:
«Αισθανόμαστε λίγο ξεχωριστοί για την κατάσταση που ζήσαμε. Οι ξένοι το χάρηκαν πολύ, το έβλεπα σε αυτούς, πραγματικό το ένιωθαν και δεν κορόιδευαν, αλλά ειδικά εμείς οι Ελληνες το ζήσαμε αλλιώς, είναι άλλο το συναίσθημα.»
Για όσα βλέπουν στο Instagram:
«Το συζητούσα με τον Τζολάκη, ότι δηλαδή πριν από 3 μήνες βλέπαμε στο 4-3-3 τον Γκουαρντιόλα και άλλους και τώρα πεταγόταν ο Ελ Κααμπί. Λέγαμε, δεν γίνεται αυτό.»
Η στιχομυθία με τον Ντόη:
«Πριν την παράταση πάω στον πάγκο και ο Ντόη μου λέει πονάς, του απαντώ λιγάκι και μου λέει είσαι φοβερός, συνέχισε.»
«Ηταν δυσάρεστο που ο Ολυμπιακός δεν πήρε την Ευρωλίγκα»
Ο διάλογος με τον Μπαρτζώκα:
«Παίζαμε με τη Μπαρτσελόνα στο μπάσκετ, παραμονή του αγώνα με την Αστον Βίλα στο Καραϊσκάκη και ήμασταν τέσσερις Ελληνες στο δωμάτιο, εγώ, ο Τζολάκης, ο Μασούρας και ο Ντόη. Υπήρχε ένταση στο δωμάτιο και την επόμενη μέρα, όταν ήρθε ο Μπαρτζώκας στον Μπεντιλίμπαρ για να τον χαιρετήσει, θυμάμαι ότι είπα στον Μπαρτζώκα “τι κάνατε χθες” και μου απαντά: “εμείς τι κάναμε;”. Ηταν μία ιδιαίτερη στιγμή και παρότι είναι δύο διαφορετικά αθλήματα, η ομάδα αυτή μπορεί να τα ενώσει. Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα να πηγαίνεις να δεις το μπάσκετ και χαίρεσαι εξίσου. Και ήταν δυσάρεστο που ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να πάρει την Eυρωλίγκα.»
«Ο Ολυμπιακός είναι αφοσίωση. Είναι η μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας και παρότι τα τελευταία χρόνια υπήρχε μία αμφισβήτηση, τώρα πλέον δεν υπάρχει τέτοιο θέμα και το δείχνουμε έμπρακτα ότι είμαστε η μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδος και είναι μία ομάδα που θέλει ανθρώπους που επιθυμούν να πρωταγωνιστούν.»
Για το ψυχολογικό κομμάτι:
«Για ένα ποδοσφαιριστή είναι πολύ δύσκολο κομμάτι το ψυχολογικό και πρέπει να το δουλεύουν όλοι οι ποδοσφαιριστές. Εγώ προσωπικά το δουλεύω γιατί έτσι γίνεται ο ποδοσφαιριστής που θέλεις να γίνεις. Ξέρω ότι σχολιάζομαι, το καταλαβαίνω όταν βγαίνω έξω. Αλλά το δουλεύω, υπάρχει ένας άνθρωπος που με έχει βοηθήσει σε αυτό το κομμάτι και πλέον το χειρίζομαι πολύ καλά και είμαι πάρα πολύ υπερήφανος, για το πώς το γύρισα από πέρσι μέχρι φέτος.»
«Είχα χάσει τον εαυτό μου»
Για τα δύσκολα χρόνια στο εξωτερικό:
«Η δεύτερη χρονιά στη Λεβερκούζεν ήταν μία πολύ άσχημη χρονιά με μεγάλους τραυματισμούς. Μετά για να βρω τον εαυτό, γιατί τον είχα χάσει για 2-3 χρόνια με βοήθησε πολύ και η Ελλάδα να μπορέσω να τον βρω. Το πιο σημαντικό είναι ότι είχα δίπλα την οικογένεια μου και πολλούς ανθρώπους που με βοήθησαν, γιατί είναι διαφορετικό να βρίσκεσαι στο εξωτερικό και διαφορετικό να είσαι στην Ελλάδα με τους ανθρώπους σου.»
Ο Τζολάκης και ο Ιμπόρα:
«Ο Τζολάκης ήταν ο πρωταγωνιστής αυτής της πορείας. Αλλά το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και πχ εάν δεν υπήρχε ο Ιμπόρα κάποιες φορές, δεν ξέρουμε τι θα γινόταν. Ο Ιμπόρα είναι ένα παράδειγμα για όλους μας. Εχει πετύχει τόσα πολλά πράγματα, έχει πάρει τόσα πολλά τρόπαια και αυτό ήταν ακόμα ένα. Η νοοτροπία που έχει και πως διαχειρίζεται την καθημερινότητα στα 36 του, είναι παράδειγμα για όλους μας.»
