Αναζήτηση
Το «σπίτι» των Αρχαιολόγων…
Η είδηση προέρχεται από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το 5ο Τμήμα του οποίου έκρινε νόμιμη την ανάκληση από την υπουργό Πολιτισμού της παραχώρησης του νεοκλασικού της οδού Ερμού 134-136, στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων. Η απόφαση εξεδόθη μεσοβδόμαδα, και αν δεν την σχολίασα, είναι γιατί περίμενα να λάβω πλήρη γνώση, μια και ήμουν ο πρώτος που ανέδειξα το θέμα της κατάχρησης του χώρου, και δέχτηκα τα πυρά όχι μόνο του Συλλόγου, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, που έσπευσε να καλύψει πολιτικά τον Σύλλογο. Επειδή προσφάτως ο Σύλλογος αυτός, αμετροεπής και αλαζών έναντι της κριτικής, μου είχε αποστείλει εξώδικο, αναφορικά με ένα άλλο δημοσίευμά μου, στις 6 Απριλίου, το οποίο αφορούσε το πόρισμα του ελέγχου της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, είπα να περιμένω. Διότι το εξώδικο με κατηγορούσε ότι συνειδητά διαστρέβλωσα ή παραμόρφωσα το πόρισμα σχετικά με την οικονομική διαχείριση του ακινήτου, λες και είχα κάτι να χωρίσω μαζί τους, ενώ εκείνο «δικαίωνε» τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων. Και έδειχνε, από τις ανοίκειες εκφράσεις που εμπεριείχε, ότι αντί ουσιαστικών απαντήσεων, είχαν προαποφασίσει να προσφύγουν δι’ αγωγής στη Δικαιοσύνη. Καμία αντίρρηση, αλλά να που απεφάνθη πριν από όλους το ΣτΕ για το πώς ο ΣΕΑ μεταχειριζόταν το νεοκλασικό.
Υπενθυμίζω σχετικά στους επιμελείς αναγνώστες μου, ότι πέρυσι τον Ιούνιο είχα επισημάνει το παράταιρο του πράγματος: ένα κτίριο το οποίο έπρεπε να χρησιμοποιείται για τη στέγαση των δραστηριοτήτων του Συλλόγου, χρησιμοποιείτο κατά κόρον για εκδηλώσεις, οι οποίες καμία σχέση δεν είχαν με τους λόγους παραχώρησης, αντί δε, οικονομικού ανταλλάγματος, πολλές εξ αυτών. Και μερικές (όπως λ.χ. για το ναυάγιο της Πύλου), στρεφόμενες ευθέως κατά της Ελλάδος, της κυβέρνησης, δομών της πολιτείας, θεσμών κ.λπ.
… και η απόφαση του ΣτΕ
Το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας λοιπόν με την υπ’ αριθμόν 761/2024 απόφασή του έκρινε πως δικαίως το υπουργείο Πολιτισμού ανακάλεσε την παραχώρηση προς τον ΣΕΑ του ακινήτου το οποίο ανήκει στην ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου και αποτελεί επιπλέον κηρυγμένο μνημείο ως έργο τέχνης.
Η δικαστική απόφαση έκρινε (δικαιώνοντας και εμένα) ότι η ως άνω ανάκληση της παραχώρησης είναι νόμιμη και αιτιολογημένη διότι ο ΣΕΑ παραχωρούσε το ακίνητο σε τακτική βάση σε τρίτους, για δικές τους εκδηλώσεις, κατά παράβαση των αποφάσεων παραχώρησης οι οποίες όριζαν, ρητά και συγκεκριμένα, ότι το Ελληνικό Δημόσιο διέθεσε το ακίνητο-μνημείο στον ΣΕΑ αποκλειστικά για να στεγάσει εκεί την έδρα του.
Συγκεκριμένα, η απόφαση διαπίστωσε ότι στο ακίνητο είχαν διενεργηθεί (μεταξύ πολλών άλλων) εκδηλώσεις, όπως η «Κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας της Αδελφότητας Καστανιωτών έναντι 25 ευρώ με μουσική, πλούσιο μπουφέ και ποτό», το «Πάρτι της Ενωσης Φωτορεπόρτερ έναντι 5 ευρώ με ποτό», το «Ικαριώτικο Γλέντι στην Ερμού. Θα σερβίρεται ψητό κρέας, κρύα βαρελίσια μπίρα και κρασί», το «Πανελλήνιο Φεστιβάλ Γιόγκα με εισιτήρια από 5 ευρώ», η «Κοπή πίτας του Συλλόγου Ικαρίων Επιστημόνων έναντι 10 ευρώ», το «Χριστουγεννιάτικο Παζάρι του Συλλόγου των Αλσατών» κ.ά.!!
Ο ορισμός της ψευτιάς
Μεγάλες κουβέντες δεν θα πω, ούτε και τον μάντη Κάλχα θα παραστήσω. Αλλά μεγάλη σημασία στο τι διακινείται αυτόν τον καιρό, στο προσκήνιο, και το παρασκήνιο (κυρίως αυτό), για μεγάλες ανατροπές στις εκλογές της επόμενης Κυριακής, μη δίνετε. Πολύ περισσότερο, αν διαβάσετε την έκφραση «μυστική δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό μεγάλης πρεσβείας της Αθήνας». Κόκκινος συναγερμός είναι αυτή η έκφραση. Red alert που λένε. Ο ορισμός της ψευτιάς. Η ταυτότητα της απάτης. Το πιστοποιητικό της κοροϊδίας. Οχι γιατί η «μεγάλη πρεσβεία της Αθήνας» έπαψε να ενδιαφέρεται για τα ελληνικά πολιτικά πράγματα και την εξέλιξή τους. Αλλά γιατί ακόμη και αν έχει ζητήσει τη διενέργεια μιας μυστικής δημοσκόπησης για να γνωρίζει μέσες-άκρες τι θα συμβεί σε μία επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, προφανώς δεν θα κοινολογήσει το περιεχόμενό της στα διάφορα κοράκια της πολιτικής και της δημοσιογραφίας. Αλλιώς τι μυστική θα ήταν;
Τούτου δοθέντος, προσοχή. Οπως προσοχή επίσης και στην απέναντι πλευρά. Αυτή που δεν υπόσχεται «μεγάλες ανατροπές», αλλά μια υπέροχη, ακίνητη… ομοιομορφία. Εισηγούμαι προσοχή λοιπόν, και για τις πονηρές, ανοιχτές δημοσκοπήσεις. Αυτές που αγωνίζονται να πείσουν ότι σώνει και καλά το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι αυτό ακριβώς που έχουν από καιρό «διαγνώσει» στις διαθέσεις της κοινωνίας. Και κάθε φορά η ίδια ιστορία – διαψεύδονται πανηγυρικά, όμως δεν το βάζουν κάτω. Επιμένουν. Προσοχή και εδώ λοιπόν.
Δημοσκοπικά στοιχήματα
Θα κλείσω αυτή την άβολη συζήτηση, σημειώνοντας ότι για το πατατράκ των εταιρειών δημοσκοπήσεων στις περσινές εθνικές εκλογές, οπότε και ουδεμία κατάφερε να προβλέψει ας πούμε την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπήρξε ούτε απολογία, ούτε παραδοχή ότι τα «εργαλεία» που χρησιμοποίησαν ήταν λανθασμένα. Το τραγικό ήταν ότι παραδέχθηκαν πως διατηρούσαν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ υψηλά, είτε γιατί είχαν τον φόβο ότι θα τους καταγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ (τον κατηγόρησαν για bullying δηλαδή) είτε το ακόμη χειρότερο, ότι έβρισκαν τον ΣΥΡΙΖΑ πολύ χαμηλά, αλλά δεν πίστευαν ότι συμβαίνει και διόρθωναν τα ποσοστά του «προς τα πάνω».
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, η επιστήμη πήγε περίπατο, και επέστρεψε ως… μπακαλική. Τώρα το στοίχημά τους δεν είναι μόνο το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ Κασσελάκη, είναι και το 33% του Μητσοτάκη, είναι η επιμονή στην 3η θέση του ΠΑΣΟΚ, το ποσοστό του Βελόπουλου. Είναι πολλά και διάφορα που τρέχουν και για τα οποία θα κριθούν…
Ο Κυριάκος και η ΕΕ
Σε ένα πιο αμιγώς πολιτικό, και πιο προσωπικού χαρακτήρα θέμα τώρα, θέλω να υπερθεματίσω επί της δηλώσεως του Πρωθυπουργού ότι «δεν πάει πουθενά, εδώ θα μείνει» κατά το γνωστό τραγούδι του Βασίλη Καρρά, τον οποίο επίσης γνωρίζει, σε αντίθεση με γατάκια τύπου Κασσελάκη, που ξέρουν Αργυρό και τα πέριξ αυτού.
Η συζήτηση έχει ανοίξει από καιρό, είναι στα απόνερα των διεργασιών που γίνονται για τη συγκρότηση της νέας Κομισιόν, που θα συγκροτηθεί μετά τις ευρωεκλογές, αλλά πραγματικά σε αυτή τη φάση δεν αφορά τον Κυριάκο. Το παιχνίδι της διαδοχής της κυρίας Ούρσουλα (φον ντερ Λάιεν) παίζεται σε γήπεδα στα οποία εκείνος δεν συμμετέχει, και δεν μπορεί και να συμμετάσχει. Οι κακές προσωπικές σχέσεις με τον Εμανουέλ Μακρόν, η πιθανότητα συγκρότησης νέου ακροδεξιού κόμματος στην Ευρωβουλή από τη Μελόνι και τη Λεπέν, η αδυναμία εξασφάλισης υποστήριξης από τους Γερμανούς, οδήγησαν τον Κυριάκο στη σωστή κατά τη γνώμη μου απόφαση, να μην τροφοδοτεί το συγκεκριμένο σενάριο. Βλέπει ότι δεν έχει την παραμικρή δυνατότητα επαλήθευσης. Οπότε, κρατάει χαμηλά την μπάλα.
«Είναι τιμητικό για εμένα να ακούγεται το όνομά μου για μια θέση στην Ευρώπη, αλλά εγώ είμαι εδώ και θα τιμήσω την επιλογή των πολιτών», είπε πρόσφατα, και πιστεύω σοφά.
Δεν είναι κορόιδο, να αφήνει να τρέχουν κάτω στην κοινωνία βλακείες, οι οποίες σύντομα θα αποδειχθούν ακριβώς αυτό – βλακείες!
