Οι νατοϊκοί εταίροι ανησυχούν για την εξέλιξη του μετώπου στην Ουκρανία με το ενδεχόμενο της κατάρρευσης να είναι ορατό. Κάποιοι μέλη μπαίνουν στον πειρασμό και στέλνουν στρατεύματα -εκπαιδευτές, ειδικούς κτλ- μήπως μπορέσουν και αλλάξουν τις τύχες του πολέμου.
Αρκεί όμως;
Η εισαγωγή στρατιωτών του ΝΑΤΟ, σε σχετικά μικρό αριθμό, δεν είναι λύση σύμφωνα με τον πρώην αναπληρωτή υφυπουργό Άμυνας των ΗΠΑ και ειδικό σε ζητήματα στρατηγικής και στρατιωτικής τεχνολογίας Στήβεν Μπράιαν.
Κάτι τέτοιο «σημαίνει μόνο ότι η Ευρώπη σύντομα θα γεμίσει με σάκους για σώματα».
Το ΝΑΤΟ δεν θέλει να διαπραγματευτεί με τη Ρωσία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος φοβάται ότι θα πάει στις επερχόμενες εκλογές έχοντας χάσει το Αφγανιστάν και την Ουκρανία.
Οποιαδήποτε συμφωνία με τους Ρώσους σήμερα θα σήμαινε μεγάλες παραχωρήσεις, όχι μόνο στο έδαφος, αλλά και στο μέλλον της Ουκρανίας.
«Είναι αλήθεια ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν stealth, αλλά οι Ρώσοι εργάζονται για τρόπους αντιμετώπισης των αμερικανικών μαχητικών stealth»»
Η Ρωσία δεν έχει αλλάξει την κόκκινη γραμμή της απαιτώντας να φύγει το ΝΑΤΟ από την Ουκρανία. Ενώ οι Ρώσοι μπορεί να συμφωνήσουν σε ορισμένες εγγυήσεις ασφάλειας για την Ουκρανία, είναι δύσκολο να δούμε πώς αυτές οι εγγυήσεις θα κεφαλαιοποιηθούν.
Έτσι το ερώτημα για τον Μπράιαν είναι εάν θα πήγαιναν οι ΗΠΑ σε πόλεμο με τη Ρωσία για την Ουκρανία;
Μπορεί η ΗΠΑ να είναι η μόνη σταθερή και αποδεδειγμένη στρατιωτική δύναμη στο ΝΑΤΟ, αλλά ο Αμερικανός πρώην αξιωματούχος αναφέρει ότι η αμερικανική δύναμη είναι κυρίως εκστρατευτική και μικρή, δεν συγκρίνεται με τον ρωσικό χερσαίο στρατό.
«Αν κάποιος θέλει να δει τι συμβαίνει με τους εκστρατευτικούς στρατούς, ρίξτε μια ματιά στη μάχη της Δουνκέρκης του 1940» λέει ο Μπράιαν.
Η Μάχη της Δουνκέρκης ήταν στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα στις δυνάμεις της ναζιστικής Γερμανίας και των στρατευμάτων της Γαλλίας, της Μ. Βρετανίας και του Βελγίου στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Έλαβε χώρα στα τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου του 1940 στη Δουνκέρκη, το βορειότερο λιμάνι της Γαλλίας, στο Στενό της Μάγχης.
Βρετανοί ηττημένοι στρατιώτες μεταφέρονται άρον άρον στη πατρίδα τους κατά την εκκένωση της Δουνκέρκης.
Αποτελεί σταθμό στην πορεία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τα συμμαχικά στρατεύματα, έχοντας νικηθεί και περικυκλωθεί από τις γερμανικές δυνάμεις, κατάφεραν να διαφύγουν από θαλάσσης, μετά από μικρή παύση των εχθροπραξιών.
Σύμφωνα με τον Βρετανό θεωρητικό της Στρατηγικής Λίντελ Χάρτ, η ακινητοποίηση του γιγαντιαίου στόλου αρμάτων του Χίτλερ αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους γρίφους της σύγχρονης ιστορίας.
Εάν οι 800.000 Γερμανοί στρατιώτες είχαν προωθηθεί μπορούσαν να είχαν αιχμαλωτίσει το βρετανικό εστρατευτικό σώμα αλλάζοντας ίσως τις τύχες του πολέμου.
Σήμερα, στην περίπτωση του ουκρανικού μετώπου, οι Αμερικανοί θα είχαν τακτικό αεροπορικό πλεονέκτημα, αλλά σύμφωνα με τον Αμερικανό ειδικό, οι πιλότοι των ΗΠΑ θα έπρεπε να επιχειρούν σε ένα πυκνό περιβάλλον άρνησης περιοχής όπου η ρωσική αεράμυνα θα μπορούσε να μειώσει την αποτελεσματικότητα της τακτικής αεροπορίας των ΗΠΑ.
«Είναι αλήθεια ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν stealth, αλλά οι Ρώσοι εργάζονται για τρόπους αντιμετώπισης των αμερικανικών μαχητικών stealth όπως τα F-22 και F-35».
«Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πόσο μακριά είναι η Ρωσία στο να μπορεί να στοχεύει αμερικανικές πλατφόρμες stealth, αλλά οι ρωσικές στρατηγικές άμυνες χρησιμοποιούν ραντάρ ζώνης UHF και L για να βεβαιωθούν ότι ούτε εκπλήσσονται ούτε είναι ανίκανες να αντιμετωπίσουν απειλές stealth.
Αυτό εξηγεί γιατί δύο ρωσικές στρατηγικές τοποθεσίες ραντάρ έγιναν στόχος drones την περασμένη εβδομάδα. Ήταν η επίθεση στα στρατηγικά ραντάρ της Ρωσίας προετοιμασία για την εισαγωγή στρατηγικών βομβαρδιστικών και τακτικής αεροπορίας των ΗΠΑ στον πόλεμο της Ουκρανίας;
