Αναζήτηση
Δεν ήταν παρών στη χθεσινοβραδινή τηλεμαχία, την πρώτη που πραγματοποιείται (ακριβώς έναν μήνα) πριν από τις πρόωρες βρετανικές εκλογές: σε αυτή μονομάχησαν ο βρετανός πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ και ο ηγέτης των αντιπολιτευόμενων Εργατικών Κιρ Στάρμερ, ο πρώτος με την αγωνία του ανθρώπου που παλεύει να σώσει το κόμμα του, τους Τόρις, από τα βράχια, ο δεύτερος με την προσοχή που οφείλει να δείχνει όποιος προηγείται 25 μονάδες στις δημοσκοπήσεις. Ο Νάιτζελ Φάρατζ είναι ωστόσο ο τρίτος άνδρας της εξίσωσης και συναγωνίζεται επάξια από προχθές για το φως των προβολέων. Γιατί ανακοίνωσε ότι άλλαξε γνώμη και θα είναι τελικά υποψήφιος στις εκλογές ως επικεφαλής του Reform UK, του κόμματος που συνίδρυσε το 2018, ως Κόμμα του Brexit τότε. Ηθελε, λέει, να «ζωντανέψει» την «πιο βαρετή προεκλογική περίοδο που έχουμε δει στη ζωή μας». Μπαίνει κανείς στον πειρασμό να πει πως ήδη το κατάφερε με τον γνωστό του διχαστικό τρόπο: ξεκινώντας και επίσημα χθες την εκστρατεία του για την έδρα του Κλάκτον-ον-Σι, στη Νοτιοανατολική Αγγλία, ο Φάρατζ έγινε στόχος μιας 23χρονης που τον περιέλουσε με ένα μιλκσέικ.
Καταδίκασαν την επίθεση
Ο υπουργός Εσωτερικών Τζέιμς Κλέβερλι καταδίκασε την επίθεση ως απαράδεκτη. Από την πλευρά του, ο Ρίτσαρντ Τάις, ο πρόεδρος του Reform UK, είπε πως το συμβάν θα φέρει στο κόμμα εκατοντάδες χιλιάδες επιπλέον ψήφους. Απαντες οι αναλυτές συμφωνούν πως ο χειρότερος εφιάλτης του Σούνακ μόλις έγινε πραγματικότητα. Γιατί το Reform κλέβει ψήφους σχεδόν αποκλειστικά από τους Τόρις: στην τελευταία δημοσκόπηση του YouGov, ένα 21% των ψηφοφόρων που είχαν ψηφίσει τους συντηρητικούς το 2019 (έναντι μόλις ενός 3% των ψηφοφόρων των Εργατικών) είπε πως σκοπεύει να ψηφίσει τώρα Reform. Και η επιστροφή του Φάρατζ, ο οποίος προ δεκαημέρου είχε πει ότι δεν θα ήταν υποψήφιος στις εκλογές γιατί προτιμούσε να επικεντρωθεί στο να κάνει προεκλογική εκστρατεία για τον φίλο του τον Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, αναμένεται να κάνει μια ένεση αδρεναλίνης στο ακροδεξιό κόμμα, ενισχύοντας και τους υπόλοιπους υποψηφίους του.
Στην τελευταία δημοσκόπησή του, βέβαια, το YouGov δεν προέβλεπε πως το Reform θα κερδίσει έδρες, κι ας συγκεντρώνει ακόμα και 15% στην πρόθεση ψήφου: επιβεβαίωνε έτσι τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα μικρότερα κόμματα στο πλειοψηφικό σύστημα της Βρετανίας. Πραγματοποιήθηκε ωστόσο πριν από την ανακοίνωση του Φάρατζ. Επιπλέον, ακόμα και αν ο τελευταίος δεν καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής ούτε σε αυτήν, την όγδοη κατά σειρά προσπάθειά του, είναι σαφές ότι μπορεί να κάνει ακόμα πιο οδυνηρή την εκλογική ήττα για τους Τόρις: ήδη, το YouGov προβλέπει πως θα χάσουν 225 έδρες, πέφτοντας στις 140, ενώ οι Εργατικοί θα κερδίσουν 220, φτάνοντας στις 422 – μια νίκη μεγαλύτερη ακόμα και από εκείνη που είχε πετύχει ο Τόνι Μπλερ το 1997.
«Πολιτική εξέγερση»
Γιατί όμως πήρε την απόφαση να «ηγηθεί μιας πολιτικής εξέγερσης», όπως καυχήθηκε, ο Φάρατζ και δεν έκανε αυτό που είχε κάνει το 2019, όταν το Κόμμα του Brexit δεν κατέβασε υποψήφιους σε εκατοντάδες έδρες ώστε να βοηθήσει τους Τόρις, υπό τον Μπόρις Τζόνσον τότε; Σύμφωνα με τους «New York Times», η απόφασή του να θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές ίσως να είναι κομμάτι ενός πιο μεγαλεπήβολου σχεδίου να αναλάβει τα ηνία του Συντηρητικού Κόμματος μετά την αναμενόμενη συντριβή του – η πρώτη πράξη μιας «επιθετικής εξαγοράς».
