Αναζήτηση
Στην εκπομπή Today της Hoda Kotb βρέθηκε η Celine Dion, η οποία μίλησε ξανά για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει, καθώς είναι η αιτία που έχει απομονωθεί από τη διεθνή μουσική σκηνή. Η χρόνια πλέον μάχη της με το σύνδρομο του δύσκαμπτου ανθρώπου, ή αλλιώς «Stiff- Person Syndrome» όπως ονομάζεται, έχει αντίκτυπο και στη φωνή της.
«Είναι σαν κάποιος να σε στραγγαλίζει», είπε η Dion.
«Σαν κάποιος να σπρώχνει τον λάρυγγά σου, να μιλάς και να μην μπορείς να πας πιο ψηλά ή πιο χαμηλά φωνητικά. Καταλήγει σε σπασμό», αποκάλυψε η ίδια, γνωρίζοντας καλά πόσο σημαντική είναι η φωνή της, αλλά και πόσο έχει επηρεαστεί από την ασθένεια της.
Μεταξύ άλλων, η σταρ αναφέρει: «Είχα σπασμένα πλευρά κάποια στιγμή, γιατί μερικές φορές οι σπασμοί μπορεί είναι πολύ έντονοι…». Η Kotb τη ρωτάει: «Μπορεί να έχεις τόσο έντονο σπασμό που μπορεί να σπάσει ένα πλευρό;», με την Dion να γνέφει καταφατικά.
«Μπορεί επίσης να είναι στην κοιλιακή περιοχή, στη σπονδυλική στήλη, στα πλευρά», πρόσθεσε, περιγράφοντας κράμπες στα χέρια της: «Είναι κράμπες, αλλά είναι σαν σε μια θέση, σαν να μην μπορείς να τα ξεκλειδώσεις».
Τι είναι το σύνδρομο Stiff Person, από το οποίο πάσχει Celine Dion
To σύνδρομο του Stiff Person είναι μια σπάνια νευρολογική διαταραχή ασαφούς αιτίας που χαρακτηρίζεται από προοδευτική ακαμψία και δυσκαμψία. Η δυσκαμψία επηρεάζει κυρίως τους μυς του κορμού και συνοδεύεται από σπασμούς, με αποτέλεσμα τις σταδιακές παραμορφώσεις της στάσης. Ο χρόνιος πόνος, η μειωμένη κινητικότητα και η οσφυϊκή υπερλόρδωση είναι κοινά συμπτώματα.
Τα βασικότερα ωστόσο, σύμφωνα με το Yale Medicine, είναι η μυϊκή δυσκαμψία στον κορμό και τα άκρα, μαζί με επεισόδια μυϊκών σπασμών. Αυτά μπορεί να προκληθούν από περιβαλλοντικά ερεθίσματα (όπως δυνατοί θόρυβοι) ή από ψυχολογικούς παράγοντες όπως είναι το συναισθηματικό στρες.
H αιτία της σπάνιας νευρολογικής πάθησης παραμένει άγνωστη
Τα συμπτώματα του σπάνιου συνδρόμου, που περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1956, μπορεί να χρειαστούν αρκετούς μήνες έως μερικά χρόνια για να αναπτυχθούν. Μερικοί ασθενείς παραμένουν σταθεροί για χρόνια αλλά άλλοι επιδεινώνονται προοδευτικά. Σε σοβαρές περιπτώσεις, αυτή η ακαμψία μπορεί να δυσκολέψει το περπάτημα ή την κίνηση. Αν και η αιτία της σπάνιας νευρολογικής πάθησης παραμένει άγνωστη, οι ερευνητές υποψιάζονται ότι μπορεί να προκαλείται από μια αυτοάνοση αντίδραση.
Να σημειωθεί γενικά, πως η ακριβής συχνότητά της πάθησης είναι άγνωστη αν και μια εκτίμηση τοποθετεί τη συχνότητα εμφάνισης σε περίπου 1 στα 1.000.000 άτομα στο γενικό πληθυσμό. Το σύνδρομο συνήθως εμφανίζεται κάποια στιγμή μεταξύ 30-60 ετών. Ωστόσο, έχει αναφερθεί η εμφάνισή του και σε παιδιά και ηλικιωμένους ενήλικες.
