Πού πήγαν οι περίπου 336.000 ψήφοι που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο χρόνο, από τις εθνικές εκλογές του 2023 στις ευρωεκλογές του 2024; Αυτό το ερώτημα, για την Κουμουνδούρου, έχει συγκεκριμένες απαντήσεις: οι δομικές αλλαγές που έγιναν στο κόμμα μετά το καταστροφικό καλοκαίρι του περασμένου καλοκαιριού, η ιστορία των διασπάσεων και η εσωστρέφεια του συνεδρίου θεωρείται από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που πρόσκεινται στον Στέφανο Κασσελάκη ως παράγοντες που μείωσαν τον χρόνο δράσης του νέου προέδρου.
Δεν είναι, όμως, αυτή η μοναδική ερμηνεία που δίνεται εντός του ΣΥΡΙΖΑ για τις χαμηλές πτήσεις, την ώρα που, επισήμως, ο στόχος ήταν η «ανατροπή» των δεδομένων – με στελέχη του κόμματος να δηλώνουν και δημόσια πως η ανακοπή του ρεύματος προς την αποχή και την Ακροδεξιά έρχεται «με την πολιτική» και όχι με επικοινωνιακή διαχείριση.
Με ορίζοντα το Συνέδριο
Στο επιχείρημα του χρόνου που έχασε, αλλά και στον χρόνο που διαθέτει σε νεκρό εκλογικά χρόνο μέχρι το 2027 επενδύει η Κουμουνδούρου. Οι προθέσεις για τη μετεξέλιξη και τις αλλαγές στην κομματική δομή δεν άλλαξαν μετά το αποτέλεσμα, ειδικά από τη στιγμή που και η εσωκομματική αντιπολίτευση κρατάει χαμηλό προφίλ μετά την οριστικοποίηση του αποτελέσματος – προφανώς, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε καταφέρει να διατηρήσει τη δεύτερη θέση.
Με δεδομένο πως το καταστατικό συνέδριο του κόμματος προγραμματίζεται για τον ερχόμενο Οκτώβριο και την πιθανότητα ο προσυνεδριακός διάλογος να ξεκινήσει στα μέσα του καλοκαιριού, η επόμενη εσωκομματική μάχη θα δοθεί εκεί, για τη φυσιογνωμία και τη μορφή του κόμματος, με την ηγεσία να έχει προαναγγείλει διάθεση ανοίγματος σε ευρύτερες προσωπικότητες του χώρου, σε μια ανοιχτή δομή, για να κερδίσει τον ευρύτερο χώρο της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης. Εκεί θα φανούν οι πρώτες ενδείξεις για το πόσο στα άκρα διατεθειμένοι είναι να τραβήξουν τη δηλωμένη διάσταση απόψεων οι διαφορετικές πλευρές.
Επίθεση στη Νέα Αριστερά
Την ίδια ώρα, η Κουμουνδούρου στέλνει προειδοποιήσεις και με επιθέσεις προς τη Νέα Αριστερά: «Οι διασπαστικές δυνάμεις πάτωσαν. Δεν βρήκαν καμία ανταπόκριση στην κοινωνία και στον κόσμο της Αριστεράς», σχολίασε χθες η Βούλα Κεχαγιά (Mega). «Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, θα πρέπει να αναλογιστούν αν αυτό που έκαναν στον ΣΥΡΙΖΑ, στο κόμμα τους, μέσα από το οποίο αναδείχτηκαν και πήραν και τις 11 βουλευτικές έδρες, ήταν σωστό ή αν θα πρέπει να διατηρούν την κατοχή αυτών των εδρών», επεσήμανε, λαμβάνοντας και τη σχετική απάντηση του Νάσου Ηλιόπουλου.
Ανοίγουν τον χορό για προοδευτικές συμπράξεις
Από το βράδυ της Κυριακής, όταν πια «έκλεισε» πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δεύτερο κόμμα, φωνές εντός του ΣΥΡΙΖΑ που προέρχονται από την εσωκομματική αντιπολίτευση, όπως ο Χρήστος Σπίρτζης, μίλησαν για την ανάγκη της Κουμουνδούρου να λάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς και τη σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων. Χθες, ήρθε στη δημοσιότητα και η πρώτη πρόταση, από τον Διονύση Τεμπονέρα και τον πρώην υπουργό Αντώνη Κοτσακά για την έναρξη διαλόγου μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Αριστεράς.
Η πρόταση Τεμπονέρα – Κοτσακά
Η πρόταση-πλαίσιο που κατέθεσαν στον δημόσιο διάλογο έχει και οργανωτικά σκέλη. Τα δύο στελέχη του κόμματος προτείνουν τη συγκρότηση συντονιστικού οργάνου, με τη συμμετοχή εκπροσώπησης από όλους τους πολιτικούς φορείς, αναλογικά με τη δύναμη που κατέγραψαν στις πρόσφατες εκλογές, με υποχρεωτική συμμετοχή και εκπροσώπηση των μαζικών κινημάτων και των τριτοβάθμιων οργανώσεων. Αυτό το όργανο θα αναλάβει να ξεκινήσει τον διακομματικό διάλογο, επικεντρωμένο «στην προγραμματική θεματική για τη διαμόρφωση minimum συμφωνίας», ενώ αντίστοιχα συντονιστικά όργανα θα συγκροτηθούν σε κάθε περιφέρεια της χώρας με τον αντίστοιχο προσανατολισμό.
Για να πετύχει η σύγκλιση, με βάση τους Τεμπονέρα – Κοτσακά, τα κόμματα του χώρου διατηρούν «την ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική και προγραμματική τους αυτοτέλεια», ωστόσο δεν προχωρούν στις οργανωτικές ενέργειες που έχουν ήδη εξαγγελθεί – «είναι προφανές, ότι δεν προσφέρουν λύση στο πρόβλημα.
Στην καλύτερη περίπτωση θα αποτελούν εσωκομματικές διαδικασίες καταγραφής συσχετισμών και απονομής ρόλων, που όμως δεν θα αφορούν την κοινωνία», ανέφεραν τα στελέχη στην παρέμβασή τους. Ερμηνεύοντας την πρόθεση, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν τόσο τη διεξαγωγή του συνεδρίου που έχει εξαγγείλει ο Κασσελάκης όσο και την παύση των καταστατικών υποχρεώσεων στο ΠΑΣΟΚ για εκλογή από τη βάση το 2025. Παράλληλα, ζητούν και από τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ (αλλά κυρίως από την πλευρά Κασσελάκη) τη σύμπλευση με τη Νέα Αριστερά, την οποία περιλαμβάνουν στην πρόταση – πράγμα όμως που βρίσκει σθεναρή αντίσταση στον κύκλο των στελεχών που πρόσκειται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Ανδρουλάκης αφήνει τον ΣΥΡΙΖΑ έξω από την πόρτα της σύγκλισης
«Ο Τεμπονέρας και ο Κοτσακάς είναι στελέχη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόεδρο» έλεγαν από το ΠΑΣΟΚ χθες για την πρόταση των πρώτων, εντός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έθεσαν γραπτώς χάρτη σύμπλευσης των δύο χώρων.
Η διαδικασία της έναρξης διαλόγου, σε κάθε περίπτωση, δεν αφήνει αδιάφορη τη Χαριλάου Τρικούπη, μάλλον το αντίθετο. Το ζήτημα αφορά τους όρους υπό τους οποίους θα διεξαχθεί αυτός ο διάλογος και το ποια πλευρά θα είναι αυτή που θα αναλάβει την πρωτοβουλία: ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει δηλώσει και προεκλογικά πως το ΠΑΣΟΚ είναι η «αξιόπιστη δύναμη» που μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες σε αυτή την κατεύθυνση και αυτό επανέλαβε και μετεκλογικά. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μίλησε για τη δημιουργία μιας προοδευτικής χάρτας με σημεία πάνω στα οποία θα μπορούσε να ξεκινήσει ο προγραμματικός διάλογος μεταξύ των διάφορων πλευρών, μιλώντας ωστόσο για σύγκλιση «με τις πραγματικά προοδευτικές δυνάμεις» – βάζοντας, στην πραγματικότητα, «στοπ» στην διάθεση προσέγγισης με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία ο Ανδρουλάκης έχει σχολιάσει αρνητικά ως προς την ιδεολογική της τοποθέτηση τους τελευταίους μήνες.
Και στο ΠΑΣΟΚ, πάντως, φαίνεται πως έχουν διάθεση να εκμεταλλευτούν τον χρόνο που τους δίνει το νεκρό εκλογικό διάστημα που ακολουθεί, μεταθέτοντας αυτή τη συζήτηση σε λιγότερο άμεσο χρόνο, με το βλέμμα στραμμένο στο φθινόπωρο – αν και κεντροαριστερές εκτιμήσεις θέλουν τον Ανδρουλάκη να περιγράφει τις διαθέσεις του και στις επικείμενες συνεδριάσεις των οργάνων.