Μια μεγάλη κουβέντα είπε χθες το πρωί στο Mega (στον Ιορδάνη και στην Ανθή) η φίλη μου η Ντόρα (Μπακογιάννη). Οτι αυτά τα θλιβερά που συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι απλώς κωμικά, «είναι για το Δελφινάριο». Και εννοούσε ακριβώς αυτό που συμβαίνει: να ζητείται αλλαγή ηγεσίας στο τρίτο κόμμα, επειδή απέτυχε στις εκλογές να αναδειχθεί… δεύτερο κόμμα! Ακούστηκε δε το πρωτοφανές – και μάλλον και σε αυτό αναφερόταν η Ντόρα – από μία των αμφισβητιών του Ανδρουλάκη, ότι οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του και να παραιτηθεί προφανώς της ηγεσίας, διότι οι… δημοσκοπήσεις έφερναν (κάποια στιγμή, στις αρχές του χρόνου, θα σημειώσω εγώ) το ΠΑΣΟΚ δεύτερο κόμμα και οι εκλογές δεν επαλήθευσαν την πρόβλεψη. Ηρθε τρίτο!!!

Πρόκειται πραγματικά για… καταπληκτικό στη σύλληψή του επιχείρημα, αλλά τόσο έωλο. Οση αλήθεια μπορεί να συμπεριλαμβάνεται στον συγκεκριμένο ισχυρισμό της πλάκας, άλλη τόση μπορεί να εμπεριέχει το αντεπιχείρημα (του Ανδρουλάκη, ενδεχομένως) ότι είναι νίκη η τρίτη θέση, αφού απέφυγε τα χειρότερα. Αλλωστε κάποια στιγμή, εκεί στην αρχή της προεκλογικής περιόδου, οι δημοσκοπήσεις έφερναν το ΠΑΣΟΚ να παλεύει για την… τέταρτη θέση, με το ΚΚΕ πίσω από το κόμμα του Κυρ. Βελόπουλου!..

Οι πηγές της κρίσης στο ΠΑΣΟΚ

Ολως τυχαίως, θα θυμίσω εδώ, διότι εδώ ήμασταν όλοι και τα παρατηρούσαμε, ήταν η περίοδος που το ΠΑΣΟΚ εγκαθιστούσε στο εσωτερικό του μία ακόμη, σοβαρή κρίση πολιτικής ταυτότητας, αυτή τη φορά με αφορμή τη στάση του έναντι των μη κρατικών πανεπιστημίων. Πηγή της κρίσης, ούτε αυτό μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, η σημερινή αμφισβητίας του Ανδρουλάκη, που δήλωνε έτοιμη να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, κόντρα στις αποφάσεις του κόμματος. Διότι ήταν γι’ αυτήν «θέμα συνείδησης», όπως είχε δηλώσει τότε, επειδή τα μη κρατικά πανεπιστήμια είχαν περάσει ως θέση του κόμματος από το Συνέδριο. Και είχε ξεκαθαρίσει ότι θα ψήφιζε υπέρ του νομοσχεδίου. Εν τέλει το απέφυγε, αλλά η ζημιά είχε γίνει. Καθόλου τυχαία, επίσης, τρεις τέσσερις ημέρες αργότερα, από αυτή τη συνειδησιακή έκρηξη της βουλευτού, ο συνάδελφός της, κι αυτός αμφισβητίας σήμερα του Ανδρουλάκη, Οδ. Κωνσταντινόπουλος είχε δηλώσει πως και εκείνος διαφωνεί με την επίσημη θέση του ΠΑΣΟΚ – την καταψήφιση του νομοσχεδίου. Επίσης ως θεματοφύλακας των αποφάσεων του Συνεδρίου του κόμματος, αλλά συντηρώντας εμμέσως το κλίμα εσωστρέφειας που άνοιξε για λόγους συνείδησης (πάντα!..) η σημερινή συναγωνίστριά του στον αγώνα «να φύγει ο Ανδρουλάκης».

ΥΓ: Το αν και πόσο «μέτρησε» αυτή η κρίση εσωστρέφειας, που σημειώθηκε στην έναρξη της προεκλογικής περιόδου, στο τελικό αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής, και στη μη επίτευξη του στόχου του ΠΑΣΟΚ για τη δεύτερη θέση, φυσικά κανείς δεν το εξετάζει. Διότι δεν είναι δα και κάνα μετρήσιμο μέγεθος. Πώς να μετρηθούν τα… «συνειδησιακά» ζητήματα; Δεν υπάρχει ακόμη μέθοδος…

ΥΓ 2: Για την Ιστορία μόνο, εκείνες τις ημέρες που εκδηλώθηκε η κρίση για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, είχε συγκληθεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ για να συζητήσει επί του θέματος, αλλά οι φήμες λένε ότι είχε… «ξεχαστεί» ένα κινητό τηλέφωνο ανοιχτό την ώρα της κρίσιμης συνεδρίασης. Με αποτέλεσμα να μεταφερθούν εκτός αιθούσης αυτούσιοι διάλογοι μεταξύ βουλευτών και Ανδρουλάκη, που επιβεβαίωναν το μπάχαλο στο εσωτερικό του κόμματος. Πάρτι έκαναν τα φιλοκυβερνητικά sites με τη «ζωντανή» μετάδοση. Ο «ξεχασιάρης» βουλευτής δεν βρέθηκε ποτέ…

Ατσαλάκωτος

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, όμως, πέρασε εντελώς στο περιθώριο ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης και οι αναμενόμενες κινήσεις του Κυριάκου προς επίρρωσιν της διαβεβαίωσής του ότι «έλαβε το μήνυμα των εκλογών» και, φαντάζομαι, το διάβασε. Στις χθεσινές εφημερίδες, κάτι μονοστηλάκια είδα στις πρώτες σελίδες και τίποτε περισσότερο. Σαν να μη συνέβη τίποτε την Κυριακή. Σαν όλα να πήγαν τέλεια για την κυβέρνηση και απλώς, να, μωρέ, θα κάνει μερικές διορθωτικές κινήσεις ο Πρωθυπουργός, και αυτό είναι όλο.

Τελικά, αποδεικνύεται μεγάλος μάγκας ο Κυριάκος. Μεγάλος. Μονοπωλεί την επικαιρότητα ο χαμός στο ΠΑΣΟΚ από την έκρηξη διάφορων μωροφιλόδοξων, υπάρχει και μια σχετική αναταραχή ίσα ίσα για να συντηρείται κάπως το πράγμα και στον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη, και ο ίδιος βγαίνει από μια συνταρακτική κρισάρα σχεδόν ατσαλάκωτος. Μπράβο του.

Je lui tire mon chapeau, που λένε και οι Γάλλοι – του βγάζω το καπέλο!

Οταν «ψηφίζει» το TikTok

Μια και πιάσαμε τα γαλλικά (τα κανονικά, όχι τα άλλα), μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει στη Γαλλία, λέει, αναφορικά με την παρεμβατικότητα του TikTok στις ευρωεκλογές, και ειδικά με τον ρόλο που έπαιξε στη θεαματική άνοδο του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού του Ζορντάν Μπαρντελά, ο οποίος σάρωσε με 31,3%. Ο τύπος κατάφερε να αποκτήσει κάπου 1,5 εκατομμύριο ακολούθους και ουσιαστικά δημιούργησε μια τεράστια βάση, καθώς γέμισε το συγκεκριμένο social media με ένα πλήθος από βιντεάκια για ό,τι και αν έκανε στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Μιλάμε για δεκάδες βίντεο, για κάθε στιγμή της καμπάνιας του. Και κάνουν λόγο για τη μαζικότερη επιχείρηση προσέλκυσης και κινητοποίησης ψηφοφόρων της «πρώτης φοράς». Ητοι, νέων, ψεκασμένων, αντισυστημικών κ.λπ.

Αν σας θυμίζει κάτι αυτό σε σχέση με τα δικά μας, ακριβώς γι’ αυτό το αναφέρω. Για τα δικά μας. Και τον πρόεδρο Κασσελάκη. Που κέρδισε ένα ολόκληρο κόμμα μέσω του TikTok και ένα σχεδόν 15% στις ευρωεκλογές. Για να δείτε ότι τίποτε δεν είναι καινούργιο. Ο ένας αντιγράφει τον άλλο σ’ αυτή την ιστορία με τα social media, στέλνοντας την (πραγματική) πολιτική στο περιθώριο. Και φέρνοντας στην πρώτη γραμμή την επικίνδυνη πολιτική του χαβαλέ, που οδηγεί εν τέλει στην αποπολιτικοποίηση και τον ωχαδερφισμό.

Μιλέι όπως… Τσίπρας

Στο ίδιο πλαίσιο, δεν είναι δυνατόν να παραγνωρίσει κανείς τι συμβαίνει αυτές τις ημέρες στη βασανισμένη Αργεντινή, που χρεοκοπεί κάθε τόσο και δεν λέει να βγει από τον φαύλο κύκλο της οικονομικής καταστροφής. Διαβάζω ότι σε πεδίο μάχης μετατράπηκε πάλι το Μπουένος Αϊρες, με βίαιες συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών δυνάμεων, ενώ στο Κοινοβούλιο της χώρας η πλειοψηφία περνούσε ένα σκληρό πακέτο λιτότητας, το οποίο απομειώνει περισσότερο την αγοραστική δύναμη των μεσαίων και κατώτερων εισοδηματικά τάξεων. Το πακέτο λιτότητας προώθησε στο όνομα δήθεν οικονομικών μεταρρυθμίσεων εκείνος ο απίθανος πρόεδρος της Αργεντινής, ο Χαβιέρ Μιλέι, ο οποίος – το θυμάστε – είχε καταφέρει να εκλεγεί προ μηνών με την υπόσχεση ότι θα βελτιώσει τη ζωή των Αργεντινών εις βάρος του μεγάλου πλούτου της χώρας. Μάλιστα, στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις εμφανιζόταν κρατώντας στο χέρι ως… αξεσουάρ ένα αλυσοπρίονο!!!

Τελικά, όχι μόνο δεν έβαλε χέρι στους πλούσιους της Αργεντινής, αλλά χρησιμοποίησε το αλυσοπρίονο για να πετσοκόψει ακόμη περισσότερο το εισόδημα των απλών πολιτών. Αυτοί βγήκαν στους δρόμους, δέρνονται με την αστυνομία σε καθημερινή βάση, υπάρχουν θύματα στις ταραχές, γίνονται καταστροφές, αλλά το αφτί του Μιλέι δεν ιδρώνει.

Αν σας θυμίζει τίποτε όλο αυτό, θα σας δικαιώσω. Ενας Τσίπρας είναι κι αυτός. Που θα έσκιζε τα Μνημόνια, αλλά μας φόρεσε ένα τρίτο, και χειρότερο. Ιδια πάστα, όλοι τους…

Τελευταία Νέα