To επίπεδο στρατιωτικής βοήθειας της Δύσης στη δοκιμαζόμενη Ουκρανία έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, που για μερικούς εμπειρογνώμονες, ο κίνδυνος ενός πολέμου που δεν θα περιοριστεί στα χωράφια της Ουκρανίας, αλλά θα εξαπλωθεί στην Ευρώπη, δεν ήταν ποτέ τόσο υψηλός.
Υπενθυμίζεται ότι στις 13 Ιουνίου, οι Πρόεδροι Μπάιντεν και Ζελένσκι στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της G7 στην Απουλία της Ιταλίας, υπέγραψαν τη Διμερή Συμφωνία Ασφαλείας ΗΠΑ-Ουκρανίας.
Στο πλαίσιο αυτής της 10ετούς συμφωνίας, οι ΗΠΑ σκοπεύουν να παράσχουν βοήθεια, συμβουλές και εκπαίδευση για την οικοδόμηση των αμυντικών δυνατοτήτων της Ουκρανίας, να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για να φωτίσουν την πορεία της Ουκρανίας προς την ένταξη στην ΕΕ και την ένταξη στο ΝΑΤΟ και να ενισχύσουν την αμυντική βιομηχανική βάση της Ουκρανίας μέσω συμπαραγωγής και κοινοπραξιών με τις ΗΠΑ.
Αυτό που ανησυχεί όμως τον ειδικό σε ζητήματα στρατιωτικής τεχνολογίας και πρώην αναπληρωτή υφυπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Στήβεν Μπράιαν, είναι τα οπλικά συστήματα και οι βάσεις της Δύσης που σπρώχνουν τη Ρωσία στα όριά της.
«Το ΝΑΤΟ στέλνει τώρα F-16 στην Ουκρανία, τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες θα λειτουργούν από ρουμανικά αεροδρόμια». Τα αεροπλάνα «θα είναι εξοπλισμένα με πυραύλους κρουζ μεγάλης εμβέλειας JASSM και πυραύλους αέρος-αέρος AIM-120» λέει ο Μπράιαν.
Ο ειδικός έτσι αναρωτιέται, άραγε η Ρωσία θα πλήξει αυτές τις επιχειρήσεις, χτυπώντας τις ρουμανικές βάσεις ή το ΝΑΤΟ θα υποχωρήσει από την ιδέα να τις χρησιμοποιήσει για να στέλνει F-16 σε επιχειρήσεις, μάλλον στην Κριμαία, η οποία είναι εξαιρετικά ευαίσθητη για τη Ρωσία;
Πρόσφατα, πάντως, η Ουκρανία εκτόξευσε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς σε στόχους της Κριμαίας, συμπεριλαμβανομένων αεροδρομίων και λιμανιών, ιδιαίτερα της Σεβαστούπολης και σύντομα, για άλλη μια φορά, θα επιχειρήσει να καταστρέψει τη γέφυρα του Κερτς.
«Οι περισσότεροι από αυτούς τους πυραύλους έχουν προμηθευτεί από το ΝΑΤΟ (κυρίως ΗΠΑ) και σε όλους τους δίνονται στόχοι με βάση τις συντεταγμένες που παρέχονται από το ΝΑΤΟ» αναφέρει ο ειδικός προσθέτοντας μάλιστα ότι το ΝΑΤΟ «χρησιμοποιεί κατασκοπευτικά αεροπλάνα και ραντάρ μεγάλης εμβέλειας, καθώς και δορυφόρους, για να εντοπίσει τις ακριβείς συντεταγμένες για τους Ουκρανούς πελάτες του».
Προς το παρόν οι Ρώσοι δεν φαίνεται να αντιδρούν, διότι όπως εξηγεί ο Μπράιαν, οι ουκρανικές πυραυλικές επιθέσεις στην Κριμαία δεν έχουν πραγματικό στρατιωτικό σκοπό, επειδή η Ουκρανία δεν διαθέτει τη χερσαία δύναμη που απαιτείται για να δώσει μια μάχη εκεί.
Έτσι, για τον Αμερικανό εμπειρογνώμονα, φαίνεται ότι οι νατοϊκοί, επειδή γνωρίζουν ότι η Ουκρανία είναι χαμένη, προσπαθούν να πείσουν τους Ρώσους ότι θα πληρώσουν πολύ υψηλό τίμημα για την ήττα της Ουκρανίας.
Στην πραγματικότητα, πάντως, όλα δείχνουν πως η Ρωσία είναι ολοένα και πιο θυμωμένη με τις επιθέσεις στο έδαφός της και στην Κριμαία, λέει ο Μπράιαν.
«Οι Ρώσοι έστειλαν το δικό τους μήνυμα στην Ουάσιγκτον, στέλνοντας ρωσικά πολεμικά πλοία και πυρηνικά υποβρύχια στην Κούβα. Το αν η Ουάσιγκτον θα αντιδράσει δεν είναι ξεκάθαρο. Η πραγματική πίεση στο εσωτερικό της ηγεσίας της Ρωσίας είναι να εντείνει σημαντικά τις επιθέσεις σε ουκρανικούς στόχους». […] Παράγοντες κάτω από τον Πούτιν «εκφράζουν την οργή και την απογοήτευσή τους και προσπαθούσε να κατακεραυνώσουν τόσο τους Ουκρανούς όσο και το ΝΑΤΟ».
Ο Μπράιν θεωρεί ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες, μπορεί να επιλέξουν έναν μεγαλύτερο πόλεμο, ώστε να προσπαθήσουν να μετατοπίσουν την κοινή γνώμη προς όφελός τους, καθώς σημειώνουν βουτιά στις δημοσκοπήσεις.
«Η αποστολή στρατευμάτων και η προσφορά μαχητικών αεροσκαφών και άλλων όπλων θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως σκόπιμη στόχος για έναν ευρύτερο ευρωπαϊκό πόλεμο. Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ προφανώς βρίσκονται πίσω από τη χρήση βάσεων F-16 στη Ρουμανία μπορεί να είναι ο τρόπος του Μπάιντεν να προκαλέσει πόλεμο στην Ευρώπη και να σώσει το κλυδωνιζόμενο πολιτικό του κεφάλαιο» λέει ο Αμερικανός.
Ωστόσο, για τον ίδιο, τέτοιες ιδέες είναι εγγενώς επικίνδυνες επειδή οι άμυνες του ΝΑΤΟ είναι εξαιρετικά λεπτές.
«Το να ρισκάρουμε τη συμμαχία και το μέλλον της Ευρώπης για χάρη της παραμονής στην εξουσία είναι, από μόνο του, ντροπιαστικό και πιθανώς εγκληματικό. Ούτε υπάρχει καμία απόδειξη ότι η κοινή γνώμη θα υποστηρίξει έναν μεγαλύτερο πόλεμο. Στην πραγματικότητα, είναι πιο πιθανό να υπάρχει παγωμένο αντιπολεμικό αίσθημα στην Ευρώπη που θα εκραγεί, τόσο από τα δεξιά, όσο και από τα αριστερά και πιθανώς και από το κέντρο. Το ΝΑΤΟ βρίσκεται ήδη επικίνδυνα κοντά στο να μετατραπεί σε συμμαχία επιτιθέμενων και αυτό θα μπορούσε να σημάνει την αποσύνθεσή του» καταλήγει ο Στήβεν Μπράιαν.