Το 1967, στη διαδικασία κατασκευής ενός αεροδιαδρόμου κοντά στην αρχαία πόλη Chichén Itzá των Μάγια -που βρίσκεται στο Γιουκατάν του Μεξικού- οι οικοδόμοι κατά λάθος ανακάλυψαν έναν ομαδικό τάφο που περιείχε διάσπαρτα οστά περισσότερων από 100 παιδιών.
Η θυσία αποτελούσε τεράστιο μέρος της θρησκείας των Μάγια, συμπεριλαμβανομένης και αυτής των παιδιών.
Λέγεται ότι οι ιερείς των Μάγια στην πόλη Chichén Itzá θυσίαζαν παιδιά για να παρακαλέσουν τους θεούς για βροχή και εύφορα χωράφια, ρίχνοντάς τα σε ιερές σπηλιές-καταβόθρες.
«Θεωρούνταν ότι οι θεοί προτιμούσαν τα μικρά πράγματα και ειδικά ο θεός της βροχής είχε τέσσερις βοηθούς που αναπαρίσταντο ως μικροσκοπικοί άνθρωποι», δήλωσε στο Reuters το 2008 ο αρχαιολόγος Guillermo de Anda από το Πανεπιστήμιο του Γιουκατάν.
«Έτσι, τα παιδιά προσφέρονταν ως ένας τρόπος άμεσης επικοινωνίας με τον Chaac», εξηγεί ο ίδιος.
Και τώρα, αρκετές δεκαετίες μετά την ανακάλυψη των λειψάνων στο Chichén Itzá, οι επιστήμονες έχουν ανακτήσει και αναλύσει το DNA 64 από τα 106 παιδιά που ανακαλύφθηκαν τη δεκαετία του ’60.
Οι δίδυμοι
Από τα 64 παιδιά, όλα ήταν αγόρια.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στις 12 Ιουνίου, εξηγεί: «Οι γενετικές αναλύσεις έδειξαν ότι όλα τα άτομα που αναλύθηκαν ήταν αρσενικά και αρκετά ήταν στενά συνδεδεμένα, συμπεριλαμβανομένων δύο ζευγαριών μονοζυγωτικών διδύμων».
Συνεχίζοντας να σημειώνει τη σημασία της ανακάλυψης των διδύμων ειδικότερα, η μελέτη συνέχισε: «Οι δίδυμοι κατέχουν εξέχουσα θέση στη μυθολογία των Μάγια και ευρύτερα της Μεσοαμερικής, όπου ενσαρκώνουν ιδιότητες δυαδικότητας μεταξύ θεοτήτων και ηρώων, αλλά μέχρι τώρα δεν είχαν εντοπιστεί σε αρχαία ταφικά περιβάλλοντα των Μάγια».
Ο μύθος «Popol Vuh»
Ένας συγκεκριμένος μύθος είναι το «Popol Vuh», όπου οι ερευνητές γράφουν ότι «οι δίδυμοι Hun Hunapu και Vucub Hunahpu κατεβαίνουν στον κάτω κόσμο και θυσιάζονται από τους θεούς μετά από ήττα σε αγώνα μπάλας», πριν γεννηθεί ένα δεύτερο σετ διδύμων που θα τους εκδικηθούν «υποβάλλοντας σε επαναλαμβανόμενους κύκλους θυσίας και ανάστασης για να ξεγελάσουν τους θεούς του κάτω κόσμου».
Τα οστά που αναλύθηκαν πιστεύεται ότι χρονολογούνται μεταξύ του 7ου και του 12ου αιώνα.
Δίνοντας περαιτέρω πληροφορίες για τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν, ορισμένα από αυτά που βρέθηκαν να σχετίζονται μεταξύ τους μοιράζονταν την ίδια διατροφή, γεγονός που υποδηλώνει ότι θα ζούσαν μαζί.
Όσον αφορά τις ηλικίες των νεκρών, τα μισά από τα λείψανα λέγεται ότι ήταν σώματα αγοριών ηλικίας μεταξύ 3 και 6 ετών.