Η σειρά διατηρήθηκε, οι διαφορές επιβεβαιώθηκαν, αλλά το σκηνικό κάθε άλλο παρά αμετάβλητο παρέμεινε. Οι κάλπες των ευρωεκλογών μετακίνησαν τις πλάκες, διαμορφώνοντας ένα νέο τοπίο και ανοίγοντας έναν κύκλο εξελίξεων που προσώρας είναι άδηλο πού οδηγούν. Εξαρτάται από τις κινήσεις και τα αντανακλαστικά των πρωταγωνιστών. Στο ΠΑΣΟΚ οι παρενέργειες είναι άμεσες, στον ΣΥΡΙΖΑ η χαμηλή πτήση αρκεί για να ξαναφουντώσει η εσωστρέφεια, ενώ στο Μέγαρο Μαξίμου δεν έχουν αμφιβολία ότι η έλλειψη εναλλακτικής πρότασης δεν αποτρέπει μια μεγάλη βουτιά που μπορεί να επαναφέρει τη ΝΔ στα όρια μιας μικρομεσαίας δύναμης. Ανεξάρτητα από τις αδυναμίες της αντιπολίτευσης, οι ψηφοφόροι διαμήνυσαν στην κυβέρνηση ότι στο εξής θα είναι αντιμέτωπη και με τη φθορά της, ανοίγοντας ορέξεις και στους σχηματισμούς που είναι ακροβολισμένοι στη δεξιότερη πλευρά του πολιτικού άξονα.

Στην ευρύτερη Κεντροαριστερά οι δονήσεις είναι μεγαλύτερες, καθώς το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε όσα κατέγραφαν τους προηγούμενους μήνες αναλυτές και δημοσκόποι σχετικά με το κενό αέρος στους αντιπάλους του Μητσοτάκη με πρωθυπουργικό προφίλ. Οι πίνακες των ποσοστών επιμένουν ότι αυτό είναι το βασικό μειονέκτημα τόσο του Στέφανου Κασσελάκη όσο και του Νίκου Ανδρουλάκη – σε μια κάλπη που θα βγάζει πρωθυπουργό ο Μητσοτάκης εξακολουθεί ουσιαστικά να κινείται μόνος στο γήπεδο. Περισσότερο από άλλα στατιστικά, το αναδεικνύει η σύγκριση με τα προσωπικά στοιχεία: Ο Μητσοτάκης έχει υψηλότερα ποσοστά από τη ΝΔ (καταλληλότητα, δημοφιλία κ.λπ.), ο Κασσελάκης και ο Ανδρουλάκης υπολείπονται των κομμάτων τους. Εάν αυτό το ισοζύγιο δεν μεταβληθεί, είναι μάλλον απίθανο να αλλάξει και η μεγάλη εικόνα. Μέχρι τότε, ο Μητσοτάκης θα συνεχίσει να αισθάνεται την ανάσα του «κανένα», αν δεν αρχίσει να βλέπει την πλάτη του. Αλλά στο τέλος της ημέρας, αυτό δεν θα είναι πρόβλημα του Μητσοτάκη, αλλά όσων ακολουθούν. Ο «κανένας», όπως κι εκείνοι που απέχουν από τις κάλπες, δεν επηρεάζουν το εκλογικό αποτέλεσμα.

Με μεγαλύτερο ενδιαφέρον από όσο αφήνουν να διαφανεί, στο Μαξίμου περιμένουν τις επόμενες συγκρούσεις στα κεντροαριστερά αλώνια. Ο μετεκλογικός ανασχηματισμός ήταν και μία κίνηση με το βλέμμα στο ακροατήριο που κινείται με άνεση στον χώρο μεταξύ Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς, χωρίς να επηρεάζεται από «ιδεολογικές περιχαρακώσεις». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει χαρτογραφήσει τις προβληματικές ζώνες και γνωρίζει από πού μπορούν να επέλθουν σοβαρά πλήγματα. Αν ο μεσαίος χώρος δυσανασχετεί πρωτίστως από το κύμα ακρίβειας και δεν ασχολείται με τις ταμπέλες που υψώνουν όσοι ομνύουν σε παραδοσιακές συντηρητικές συνταγές, οι απαντήσεις θα αναζητηθούν σε αυτό το πεδίο. Η έξοδος του Κώστα Σκρέκα από το υπουργείο Ανάπτυξης και η επιστροφή του Τάκη Θεοδωρικάκου, με αποστολή να τσεκάρει τις τιμές στα ράφια των σουπερμάρκετ και να μπει μπροστά στη μάχη της καθημερινότητας, υποδηλώνει ότι το αντίδοτο δεν αναζητείται μέσα από μια δεξιά στροφή. Ακριβέστερα, δεν αναζητείται πίσω από καμία ταμπέλα, αφού η ακρίβεια δεν αναχαιτίζεται με δεξιόμετρα ή αριστερόμετρα. Αλλά η προϊστορία του Θεοδωρικάκου στον Περισσό και τους κεντροαριστερούς διαδρόμους, θα μπορούσε να παίξει έναν ρόλο στη νέα εικόνα και την αποτελεσματικότητα που θα επιχειρήσει να προβάλλει η κυβέρνηση. Οπως αναδεικνύει και την ώσμωση πολιτικών στην οποία επενδύει από χρόνια ο Μητσοτάκης.

Στο νέο σκηνικό που διαμορφώνουν οι κάλπες της 9ης Ιουνίου, παράλληλα με τα νέα διλήμματα για την κατεύθυνση της Ευρώπης, έχει σχεδόν προεξοφληθεί ότι η ιδεολογικοπολιτική διαμάχη θα τροφοδοτήσει σειρά επεισοδίων. Ο Μητσοτάκης, διόλου τυχαία, παραπέμπει με τα δικά του μηνύματα το εσωκομματικό πεδίο και όχι μόνον, σε αναφορές του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος σε ανύποπτο χρόνο είχε καθορίσει το πλαίσιο: «Εγώ δεν υπήρξα ποτέ δεξιός. Δεξιός, υπό τη έννοια του προκατειλημμένου… Υπήρξα πάντα προοδευτικός, ανεπηρέαστος από δογματισμούς και προκαταλήψεις. Οπως είπα πολλές φορές – και όταν το είπα έγινε σλόγκαν στην Ευρώπη – δεν είμαι ούτε δεξιός ούτε κεντρώος ούτε αριστερός, γιατί επιθυμώ να έχω τη δυνατότητα σε κάθε περίπτωση να επιλέγω τη λύση εκείνη, η οποία συμφέρει τον τόπο…» («Καραμανλής – Η πολιτική ως δημιουργία», επιστημονική επιμέλεια Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, εκδόσεις Ευρασία, 2023).