Οι τελευταίες επιστολές του πιο διαβόητου κατά συρροή δολοφόνου στον κόσμο αποκαλύπτουν ότι προσπαθούσε να πείσει την οικογένειά του ότι ήταν αθώος καθώς πλησίαζε η εκτέλεσή του.

Στα γράμματα που φέρνει στο φως η Daily Mail ο Ted Bundy εμφανίζεται να επικρίνει τους συγγενείς του επειδή πιστεύουν τα «κουτσομπολιά» που δημοσιεύουν για εκείνον οι εφημερίδες, να δηλώνει με θράσος ότι «δεν σκότωσε κανέναν άνθρωπο» και ακόμα και να συγκρίνει τον εαυτό του έμμεσα με τον… Μαχάτμα Γκάντι, που είχε φυλακιστεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής του για τους αγώνες του.

Η ξαδέρφη του Bundy, Edna Cowell Martin, η οποία είναι πλέον 70 ετών, μίλησε στη Daily Mail ενόψει της κυκλοφορίας του επερχόμενου βιβλίου της “Dark Tide: Growing up with Ted Bundy”, το οποίο καταγράφει τις εμπειρίες που είχε μεγαλώνοντας με το μελλοντικό τέρας. Το βιβλίο περιλαμβάνει την αλληλογραφία της με τον Bundy αφού εκείνος καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών για ορισμένους από τους φόνους που είχε διαπράξει.

«Θα σας πω αυτό το πράγμα, δεν έχω σκοτώσει κανέναν», έλεγε ο Bundy, τον οποίο η Martin περιέγραφε περισσότερο ως ‘αδελφό’, σε ένα γράμμα στην πτέρυγα των θανατοποινιτών.

«Δεν έχω καμία ενοχή, τύψεις ή λύπη για οτιδήποτε έχω κάνει.Ό,τι έγινε, έγινε’».

Υπενθυμίζεται ότι ο Ted Bundy εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα στις 24 Ιανουαρίου του 1989. Συνολικά, έως και την τελευταία ημέρα της ζωής του, ομολόγησε 30 φόνους γυναικών και μικρών κοριτσιών μεταξύ του 1974 και του 1978, σε 7 διαφορετικές πολιτείες. Ωστόσο ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων του παραμένει άγνωστος, με κάποιους να διατυπώνουν εκτιμήσεις που αγγίζουν τις 100 νεκρές γυναίκες και κορίτσια.

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, η Edna Cowell Martin είναι η πρώτη κοντινή συγγενής του Ted Bundy ντι η οποία λύνει τη σιωπή της, 50 χρόνια μετά τη φριχτή του δράση, για να αφηγηθεί πώς ήταν τα παιδικά της χρόνια στο πλευρό του διαβόητου άνδρα.

Το πρώτο γνωστό θύμα του serial killer, η δημοσιογράφος Lisa Ann Healy, η οποία δολοφονήθηκε το 1974.Η Edna (που περιγράφει τη σχέση της με τον Μπάντι ως αδελφική) αποκαλύπτει ότι τη συνάντησε αρκετές φορές ενώ σπούδαζαν στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. Πολλές ακόμη γυναίκες δολοφονήθηκαν ή εξαφανίστηκαν προτού ο Bundy συλληφθεί για πρώτη φορά για φόνο το 1975. Ο άνδρας κατάφερε να αποδράσει από τη φυλακή στο Κολοράντο το 1977 και να συνεχίσει να σκοτώνει ανενόχλητος, βάζοντας στο στόχαστρο του, εκτός από φοιτήτριες και εργαζόμενες κοπέλες, και ένα 12χρονο κορίτσι.

Το 1978 πιάστηκε εκ νέου στη Φλόριντα, καταδικάστηκε τρις εις θάνατον σε δυο διαφορετικές δίκες και εκτελέστηκε σε θάνατο μετά από αναβολές ετών, και μια μεγάλη σειρά νομικών αγώνων που έδωσαν τόσο οι δικηγόροι του Bundy όσο και ψυχίατροι, με σκοπό να επανεξεταστεί η καταδίκη του.

Η Edna Cowell Martin ξεκίνησε να γράφει στον Bundy στη φυλακή το 1986, τη χρονιά που επρόκειτο αρχικά να εκτελεστεί, αν και τελικά έλαβε αναβολή. Ο στόχος της ήταν, όπως λέει, να τον πείσει να αποδεχτεί τις ευθύνες του και να αποκαλύψει τα σημεία που έθαψε τα πτώματα των θυμάτων του τα οποία δεν ανακαλύφθηκαν ποτέ. Με αυτόν τον τρόπο οι συγγενείς τους θα μπορούσαν να θρηνήσουν τους δικούς τους ανθρώπους, αποχαιρετώντας τους όπως θα ήθελαν.

«Όπως όλα τα κοντινά σου πρόσωπα, μπορούσα να δω μόνο μία πλευρά σου», γράφει σε μία επιστολή της προς τον φυλακισμένο ξάδελφό της η γυναίκα, εξηγώντας ότι σκεφτόταν καιρό να επικοινωνήσει μαζί του αλλά δίσταζε. «Τι σου συνέβη και κατέληξες να νιώθεις μια τόσο βαθιά οργή… ένα τέτοιο μίσος που σε οδήγησε να σκοτώνεις χωρίς δισταγμό, χωρίς κανένα έλεος» τον ρωτά. Αφού δεν έλαβε απάντηση στο πρώτο της γράμμα, η γυναίκα επιχείρησε ξανά να επικοινωνήσει ρωτώντας για τα κίνητρά του. «Πώς δικαιολογούσες στο μυαλό σου τον φόνο; Σκεφτόσουν ότι αξίζει σε αυτά τα κορίτσια να πεθάνουν επειδή σε προσέγγισαν ερωτικά; Θέλω να μάθω τι σε έκανε να ξεπεράσεις τα όρια», γράφει η ξαδέλφη του δολοφόνου στη δεύτερη επιστολή της.

Μερικές εβδομάδες αργότερα έλαβε την επιστολή του Bundy, η οποία καθυστέρησε περαιτέρω να φτάσει σε εκείνη λόγω αυξημένων διαδικασιών ελέγχου από το προσωπικό της φυλακής. Ο Bundy έγραφε στην ξαδέλφη του ότι δίσταζε να της στείλει γράμμα επειδή δεν ήταν σίγουρος τι ήθελε να της πει. «Δεν θα απορρίψω πλήρως τις κατηγορίες σου. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι δεν έχω σκοτώσει κανέναν» ανέφερε χαρακτηριστικά στο γράμμα του. Στη συνέχεια ανέφερε δύο εδάφια από το Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, αναφορικά με όσους θρηνούν τους νεκρούς τους.

Σε μια άλλη επιστολή που έστειλε στην ξαδέλφη του τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο Bundy έγραφε ότι «δεν νιώθει τύψεις ούτε μετανιώνει για τίποτα απ’ όσα έχει κάνει στη ζωή του» και της επισήμαινε ότι βασίζει τα συμπεράσματά της σε τυχαίες αναμνήσεις που έχει απο εκείνον αλλά κυρίως στα «κίτρινα» δημοσιεύματα των εφημερίδων, τις φήμες και τα κουτσομπολιά που έχουν ακουστεί για εκείνον μέσα στα χρόνια.

Στα γράμματά του προς τους συγγενείς του ο Ted Bundy περιέγραφε και τις συνθήκες ζωής του μέσα στη φυλακή. «Πώς είναι η ζωή εδώ; Μένω σε ένα μικρό κελί με ένα κρεβάτι, τουαλέτα και νιπτήρα. Ζούμε με τα βασικά εδώ. Όπως όλα τα πράγματα, έτσι και η εμπειρία της φυλακής μπορεί να είναι είτε απελευθερωτική είτε περιοριστική. Ο Γκάντι έβρισκε έμπνευση στις εμπειρίες του στη φυλακή, αφού τον έκαναν πιο ταπεινό. Είμαι στο κελί όλη την ημέρα. Μερικές φορές τρέχω μπρος-πίσω και κάνω ασκήσεις. Μερικές φορές κάνω γιόγκα. Συνήθως παίρνω έναν υπνάκο γύρω στο μεσημέρι. Κοιμάμαι καλά».

Η  Martin παραδέχτηκε στην Daily Mail ότι, όπως πολλοί συγγενείς του διπρόσωπου άνδρα, έτσι η και ίδια, δεν μπορούσε να αποδεχτεί την αλήθεια για αρκετά χρόνια και πίστευε στην αθωότητα του. Ακόμα και όταν τελικά πείστηκαν η ίδια και οι γονείς της για την ενοχή του, συνέχισαν να έχουν στενές επαφές με τη μητέρα του, θέλοντας να της δείξουν την υποστήριξή τους. Μάλιστα σε ένα γράμμα της τον Ιούλιο του 1986 η Martin λέει ότι «ανακουφίστηκαν τρομερά» όταν έμαθαν ότι αναβλήθηκε η εκτέλεσή του.

Ο serial killer είχε γράψει στους θείους του από τη φυλακή μετά την πρώτη του σύλληψη το 1975. Εκείνη η επιστολή του ήταν γραμμένη με μια αλλόκοτη ψυχραιμία, αν λάβει κανείς υπόψη τις σοβαρές κατηγορίες που αντιμετώπιζε. «Δεν με απασχολούν πια οι λεπτομέρειες της ζωής στη φυλακή όπως πριν. Ξέρω ποιοι κανόνες ισχύουν για άτομα που ζουν περιορισμένα σε συνθήκες στρες», έγραφε τότε ο Ted Bundy. Ο ίδιος έγραφε ότι προσπαθούσε να κρατήσει το μυαλό του σε φόρμα μέσα στις φυλακή με νοητικές ασκήσεις και να ξεχνιέται διαβάζοντας. «Το μυαλό μου είναι δυνατό και το πνεύμα μου θέλει να συνεχίσει να μάχεται» ανέφερε σε εκείνα τα αρχικά του γράμματα.

Σε μια τελευταία συνέντευξη την ημέρα πριν από τον θάνατό του, ο Ted Bundy απέδωσε τα εγκλήματά του σε μια εμμονή με την πορνογραφία.

Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε έξω από την πολιτειακή φυλακή της Φλόριντα την ημέρα της εκτέλεσής του, κρατώντας πλακάτ και πυροδοτώντας πυροτεχνήματα όταν ανακοινώθηκε η είδηση του θανάτου του.

Μετά την αποτέφρωσή του, η τελευταία επιθυμία του Ted Bundy εκπληρώθηκε, καθώς, σύμφωνα με τη διαθήκη του, οι στάχτες του σκορπίστηκαν κατά μήκος μιας οροσειράς στην πολιτεία της Ουάσινγκτον, όπου είχε θάψει αρκετά από τα θύματά του.

Τελευταία Νέα