Στις ανησυχίες που πυροδότησε η αποτυχία των «27» να καταλήξουν σε γρήγορη συμφωνία για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τις κορυφαίες θέσεις της ΕΕ και τον παροξυσμό που ακολούθησε για το κατά πόσο διακυβεύεται η ευρωπαϊκή σταθερότητα, προστέθηκε λίγες μέρες αργότερα η αλλαγή συσχετισμών σε επίπεδο ευρωομάδων, που μπορεί να επηρεάσει το μπρα ντε φερ της Μελόνι με Μακρόν και Σολτς.
Η ενίσχυση της ομάδας των Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) στην οποία ανήκει το κόμμα της ιταλίδας πρωθυπουργού, με την προσθήκη επτά νέων ευρωβουλευτών, θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέο ανακάτεμα της τράπουλας με δεδομένη την ενόχληση της Τζόρτζια Μελόνι για τον αποκλεισμό της από τις διαβουλεύσεις για τα υψηλά πόστα ενώ απέναντί της Εμανουέλ Μακρόν και Ολαφ Σολτς προσανατολίζονται ακόμη και στο ενδεχόμενο ψηφοφορίας με ειδική πλειοψηφία.
Οι πρώτες πληροφορίες που ενισχύθηκαν από τις πρώιμες διαβεβαιώσεις ευρωπαίων ηγετών έδειχναν ότι είχε εξασφαλιστεί συναίνεση για την επιλογή της Γερμανίδας Ούρσουλα φον ντελ Λάιεν για μια δεύτερη θητεία στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Πορτογάλου Αντόνιο Κόστα ως προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ρομπέρτα Μέτσολα από τη Μάλτα ως επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και την Εσθονής Κάγια Κάλας ως επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας.
Οι προσδοκίες ήταν υψηλές όταν οι 27 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων συναντήθηκαν την περασμένη Δευτέρα στις Βρυξέλλες με την ελπίδα να μοιράσουν τις τέσσερις κορυφαίες θέσεις εργασίας της Ενωσης μεταξύ των κομμάτων του τρέχοντος συνασπισμού ανάμεσα στο κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τους Σοσιαλιστές και τους Φιλελευθέρους.
Οι ελπίδες για μια γρήγορη συμφωνία εξανεμίστηκαν από τις αυξημένες απαιτήσεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να χωριστεί η θητεία του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε δύο τμήματα διάρκειας 2,5 ετών προκειμένου το ΕΛΚ να πάρει ένα από αυτά. Κυρίως, όμως, τα εμπόδια μπήκαν από την πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, που ένιωσε παραγκωνισμένη από τη διαδικασία για το μοίρασμα των κορυφαίων θέσεων της Ενωσης.
Η προερχόμενη από την ακροδεξιά Μελόνι θεώρησε ότι η Ιταλία, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στην ΕΕ, αγνοείται προκλητικά. Και υποστηριζόμενη από χώρες όπως η Ουγγαρία, η Τσεχία και η Σουηδία, που ουσιαστικά έχουν ενσωματώσει την ακροδεξιά στις κυβερνήσεις τους, ανέκοψε τη γρήγορη πορεία προς τη συμφωνία.
Αν η ενίσχυση της ευρωομάδας του ECR που έκλεψε την τρίτη θέση από τους Φιλελεύθερους και η περαιτέρω αποδυνάμωση των Φιλελευθέρων με την αποχώρηση τσέχων ευρωβουλευτών, μπορεί να μεταφραστεί σε μεγαλύτερη επιρροή αναφορικά με την επιλογή των προσώπων που θα ηγηθούν των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, θα ήταν δυνατόν να οδηγήσει ακόμη και σε ανατροπή.
Το ΕΛΚ κινείται μέχρι τώρα με την πεποίθηση ότι έχει λίγα να χάσει και πολλά να κερδίσει. Ετσι μπορεί να αμφισβητεί την παραδοσιακή συμφωνία διεκδικώντας «κάτι παραπάνω» από μια μόνο θέση εξουσίας για το 2027.
Κι ενώ ανώτεροι ευρωπαίοι αξιωματούχοι προειδοποιούν ότι η προτεινόμενη διαίρεση στο Συμβούλιο θα ήταν και στην πράξη δύσκολη, συμπληρώνουν πως «οι αποφάσεις θα μπορούσαν να ληφθούν χωρίς τη Μελόνι και οι διορισμοί να εγκριθούν με ειδική πλειοψηφία αλλά το τίμημα θα ήταν υψηλό».
Αλλωστε κανείς δεν θα επιθυμούσε ευθεία σύγκρουση με τους υπερσυντηρητικούς στο Συμβούλιο, που θα μπορούσε να καταλήξει στην παρεμπόδιση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων. Αλλες πηγές υπογραμμίζουν ότι η Τζόρτζια Μελόνι έφθασε στις Βρυξέλλες έχοντας υπερτιμήσει το πολιτικό της κεφάλαιο και την επιρροή της στην ΕΕ.
Ο πειρασμός να παραμεριστούν η Τζόρτζια Μελόνι και ο Βίκτορ Ορμπαν κέρδισε έδαφος ήδη από την άτυπη σύνοδο στις Βρυξέλλες, όταν Εμανουέλ Μακρόν και Ολαφ Σολτς συνειδητοποίησαν ότι η συμφωνία για τις κορυφαίες θέσεις δεν ήταν όσο θωρακισμένη ήλπιζαν.
Ο γάλλος πρόεδρος θέλει να επισπεύσει τη λήψη απόφασης έστω και με ειδική πλειοψηφία, αφού η σύνοδος στο τέλος του μήνα έρχεται την παραμονή των πρόωρων εκλογών στη χώρα του.
Αλλά και ο καγκελάριος Σολτς ήταν από τους διαμεσολαβητές στο τραπέζι των υποψηφιοτήτων και ο πρώτος που υποστήριξε ακόμη και πριν απ’ τις ευρωεκλογές ότι ένας συνασπισμός δυνάμεων θα ήταν προτιμότερο να επεκταθεί προς τους Πράσινους αντί για οποιοδήποτε άνοιγμα στους Συντηρητικούς και ειδικά στη Μελόνι.
Σε συνέντευξή της χθες στους «Financial Times», η ηγέτις των Πρασίνων Τέρι Ράιντκε δήλωσε έτοιμη να στηρίξει την Ούρσουλα, υπό τον όρο να συνεχίσει να προωθεί μια πολιτική για το περιβάλλον.
